Średniej wielkości komar mierzy 3 mm i waży 2 mg, a kropla deszczu do 4 do 100 mg. A jednak komary gryzą także, gdy pada. W jaki sposób są w stanie przetrwać uderzenie masy od 2 do 50 razy większej? Takie pytanie zadał sobie biolog z Atlanty, David Hu, gdy pewnego dnia, mimo ulewy, insekt ugryzł jego synka.
Naukowcy z Instytutu Technologicznego stanu Georgia rozpoczęli badania, podczas których komary przeżyły istny potop. Eksperyment wykazał, że insekty uderzone z olbrzymią siłą przez krople wody, za każdym razem zdołały się od niej błyskawicznie oderwać, zanim spadły na dno pojemnika, gdzie zostałyby zmiażdżone. Dalsze badania pokazały fenomenalną umiejętność pasywnego przemieszczania się na kropli, zamiast przeciwstawiania się tej dużo większej sile.
Zgodnie z wynikami akademii nauk Stanów Zjednoczonych ta żywotność komara wynika przede wszystkim z jego niewielkiego ciężaru. David Hu komentuje, że to zachowanie przypomina wschodnie sztuki walki, w których chodzi o wykorzystanie ruchu przeciwnika do przeprowadzenia własnej akcji. Jednak zdolności adaptacyjne człowieka są dużo niższe. Komar może znieść siłę 50-150 razy większą od jego masy. Ma tak twardy szkielet, że mógłby wznieść się do góry z ciężarem równym 1000 innym komarom na głowie.