1. Zwierciadlo.pl
  2. >
  3. Psychologia

Złamane serce - jak pomóc komuś, kto źle znosi rozstanie?

Ilustracja iStock
Ilustracja iStock
Często bardzo trudno jest wesprzeć osobę tuż po rozstaniu. Nigdy nie wiadomo, co powiedzieć ani jak się zachować: czy nie angażuję się za dużo albo za mało? Czy jestem złym przyjacielem, jeśli zdystansuję się nieco od tego smutku? Oto kilka podpowiedzi, jak najlepiej towarzyszyć bliskiej osobie w tym doświadczeniu.

Często otoczenie nie wie, co zrobić, żeby pomóc bliskiemu, który jest chory z miłości . W gruncie rzeczy to stracona sprawa. Nie możesz mu pomóc ani sprawić, żeby poczuł się lepiej lub zapomniał o eks. Jednak możesz zrobić coś, żeby nie poczuł się gorzej!

Sześć przykazań

Jest kilka reguł, które wskazują, jak komunikować się z kimś, kto niedawno został opuszczony przez partnera:

  1. Nigdy nie banalizuj jego cierpienia. Niezależnie od tego, ile ma lat, ile czasu trwał związek, nigdy nie mów bliskiej osobie zdań w rodzaju: „Nie przejmuj się, to idiota!” albo: „Ktoś tak żałosny jak ona nie jest wart, żeby się tak pogrążać...”. Nawet jeśli to robisz w najlepszych intencjach, bo starasz się
    oddramatyzować problem albo sprowadzić go do właściwych proporcji, ta osoba poczuje się tylko zupełnie niezrozumiana i jeszcze bardziej zdana na siebie. Musisz wykazać empatię, żeby poczuła się jak najmniej samotna w swoim cierpieniu. Jeśli nie weźmiesz pod uwagę jej bólu, może się izolować, zachowywać agresywnie, a nawet wpaść w czarnowidztwo.
  2. Zsynchronizuj wasze emocje. Twoja córka, przyjaciółka, twój brat będą na pewno przechodzić od smutku do wzburzenia, od beznadziei do waleczności . Dopasuj się do emocji bliskiego. Jeśli chce płakać i szuka pocieszenia, bądź przy nim . Jeśli czujesz, że chce wyjść i więcej o tym nie mówić, nie
    wymuszaj rozmowy. Rezonuj z jego nastrojem i stanem duszy: to pozwoli mu poczuć wsparcie i towarzyszenie w procesie żałoby.
  3. Unikaj tych wszystkich: „A mówiłam, że tak to się skończy...”! Nawet jeśli ci się ulewa, powstrzymaj się. Bliska osoba już dość cierpi i czuje się wystarczająco beznadziejnie, nie musisz jej dokładać.
  4. Proponuj rzeczy, które wzmacniają samoocenę. Pomóż bliskiej osobie rozwijać się i odzyskać zdrowe poczucie wartości.
  5. Zachowaj cierpliwość. Wiem, łatwo powiedzieć, jednak każdy ma własny rytm odporności psychicznej. Nawet jeśli nie rozumiesz, dlaczego po roku Julien jest nadal tak zakochany w Samancie, choć byli razem tylko przez sześć miesięcy, przyjmij to do wiadomość. Jeśli będziesz go ponaglać albo zachęcać do nowego związku, zanim będzie do tego gotowy, spowolnisz proces żałoby, przez który przechodzi. Uważaj jednak, żeby nie utknął w bezproduktywnych rozmyślaniach. Jeśli do tego dojdzie, może warto trochę nim potrząsnąć.
  6. Zachowaj ostrożność. Już rozumiesz, że rozstania nie można traktować lekko. Pozostań w trybie alarmowym, aby twój bliski nie pogrążył się zbyt głęboko w smutku.

A jeśli już nie dajesz rady?

Może się również zdarzyć, że nie będziesz w stanie dłużej pomagać bliskiej osobie. Bo nie możesz już słuchać o tym, jak opowiada o eks, bo nie możesz znieść jej przygnębienia, bo masz wrażenie, że delektuje się swoim cierpieniem, głosząc wszem wobec, że życie jest okrutne i niesprawiedliwe.
Mówiąc krótko, strasznie cię to denerwuje, ale poczucie winy sprawia, że godzinami wysłuchujesz zwierzeń przez telefon, choć marzysz tylko o jednym: spać albo w spokoju obejrzeć film. Poszanowanie swoich granic jest ważne. Jeśli nie będziesz tego robić, możesz zacząć zachowywać się agresywnie albo stracić empatię, a to w żaden sposób nie pomoże tamtej osobie. Zachęcam zatem, żeby powiedzieć jej w uprzejmy sposób, że potrzebujesz przerwy.

Oto kilka sposobów wyrażania krytyki w taki sposób, żeby druga strona nie zamknęła się w sobie:

  1. Zacznij od zdania empatyzującego („Rozumiem, że jest ci smutno i ciężko...”).
  2. Krytykuj zachowanie a nie osobę. Wyjaśnij, jak wpływa na ciebie zachowanie bliskiej osoby . Na przykład zamiast mówić: „Jesteś upierdliwa z tym dzwonieniem o drugiej w nocy, zejdę przez ciebie”, powiedz: „Rozumiem, że jest ci smutno i jesteś zdenerwowana, ale jeśli dzwonisz o drugiej w nocy, wybijasz mnie ze snu. Nie mogę potem zasnąć i rano jestem wyczerpana”
  3. Proponuj alternatywne rozwiązanie: „Lepiej pisz SMS-y. Jeśli się obudzę, od razu zadzwonię. A jeśli nie, to następnego dnia”.

Jeżeli zachowasz się w ten sposób, druga strona poczuje się zrozumiana mimo krytyki; przede wszystkim nie będzie miała wrażenia, że podważasz wszystko, co robi. Jeśli nie chodzi o jakieś konkretne zachowanie, a o to, że masz już dość całej sytuacji, możesz wyrazić to w następujący sposób:
„Rozumiem, że cierpisz i
potrzebujesz o tym rozmawiać, bo to dla ciebie najważniejsze i trudno ci myśleć
o czymkolwiek innym (empatia), ale fakt, że od tygodni o niczym innym nie rozmawiamy, zaczyna mnie wyczerpywać. Czuję bezradność i frustruje mnie to, że nie mogę więcej ci pomóc („tak wpływa na mnie twoje zachowanie”). Myślę, że muszę trochę odpocząć i nabrać sił, żeby znów być dla ciebie za kilka tygodni (propozycja rozwiązania). Uwielbiam cię, nie miej do mniej pretensji, ale teraz muszę zrobić sobie
przerwę, bo czuję, że nic ci nie pomagam.

Przedstawione w tym rozdziale porady mają charakter ogólny. Jeśli bliska ci osoba ma jakieś bardziej szczególne cechy osobowości, być może musisz reagować w bardziej subtelny sposób.

Share on Facebook Send on Messenger Share by email
Autopromocja
Jak przeżyć rozstanie i zadbać o siebie
Autopromocja
Jak przeżyć rozstanie i zadbać o siebie Lisa Letessier Zobacz ofertę promocyjną
  • Polecane
  • Popularne
  • Najnowsze