Granice psychologiczne są tym, co nas określa i co nas różni od innych. Nieszanowanie ich prowadzi do frustracji i napięć, ale z drugiej strony ich sztywne trzymanie się grozi konfliktami z innymi osobami.
Czasami można się nagiąć, zrezygnować z czegoś lub o coś zawalczyć, byle była to świadoma decyzja, a nie emocjonalny nawyk. Granice psychologiczne są tak różne, że to za każdym razem sprawa indywidualna, ale możesz się trzymać kilku zasad:
komunikuj jasno swoje potrzeby, w ten sposób dbasz o własny komfort (np. „proszę o jasne wytyczne, będzie mi łatwiej pracować”, wsłuchuj się też w potrzeby innych – w ten sposób szanujesz komfort innych osób, jeśli nie wiesz, gdzie przebiega granica drugiej osoby, zapytaj: „czy nie będzie ci przeszkadzało, jeśli tu usiądę?”;
dawaj i przyjmuj informacje zwrotne, bez złośliwości i (ukrytej) agresji, pamiętaj, że to jest zawsze ocena jakiegoś twojego działania czy postawy, nie całej ciebie;
kontaktuj się ze swoimi emocjami, wsłuchuj się w sygnały płynące z twojego ciała, sprawdzaj, zwłaszcza kiedy pojawia się złość – to sygnał przekroczenia twoich granic;
nieporozumienia wyjaśniaj od razu, by konflikt nie eskalował.