Zaczyna się jak u Hitchcocka. Nie trzęsieniem ziemi, ale zatrzymaniem akcji serca. Serce jednak zdecydowało się wrócić do działalności, inaczej nie byłoby tej książki.
Chip Conley wziął sobie strajk swojego organu… tak, tak, do serca. Kiedy jeden z jego przyjaciół popełnił samobójstwo, a potem kolejny, utwierdził się w przekonaniu, że powinien nie tylko zająć się sobą, ale i innymi. Napisał poradnik o emocjach – tych, które prowadzą na skraj załamania nerwowego. Żal, rozczarowanie, lęk, bezsilność... „Nie jesteś ich bezwolną ofiarą. Emocje są jak glina, z której możesz formować dzieło sztuki, swoje własne życie” – pisze i powołuje się na kultową książkę Viktora Frankla „Człowiek w poszukiwaniu sensu” o tym, dlaczego jedni więźniowie obozów koncentracyjnych poddawali się, a inni walczyli o przetrwanie. Ci drudzy potrafili odnaleźć w swoim życiu sens. Czy mogą z nich wziąć przykład współcześni sfrustrowani? Conley wierzy,
że tak i pokazuje, jak to zrobić.
Chip Conley, „Emocje w równaniach”, Laurum 2012