Poniższe wskazówki pomogą Ci świadomie przeżyć tęsknotę.
PRZYJMIJ, ZAAKCEPTUJ, POBĄDŹ – nie uciekaj w pracę, rozrywkę czy używki, by zagłuszyć tęsknotę. Odsunięta prędzej czy później się odezwie, to odroczone cierpienie.
BĄDŹ WDZIĘCZNA – tęsknota świadczy o tym, że łączy cię silna więź z jakąś osobą – doceń jej obecność w twoim życiu, przypomnij sobie chwile, które z nią przeżywałaś. Obudź w sobie wdzięczność, że było ci to dane. Odwołaj się do wspomnień, jeśli to nie jest zbyt bolesne, i pobądź z tymi, za którymi tęsknisz. Na przykład poprzez:
• remanent w pamiątkach i zdjęciach (fotografie opraw w ramki i powieś w miejscu, które często masz w zasięgu wzroku, pamiątki umieść w specjalnej gablotce),
• stworzenie drzewa genealogicznego (jest sporo programów w Internecie, np. MyHeritage – drzewo genealogiczne daje poczucie więzi z przodkami, pozwala odnaleźć swoje miejsce w systemie rodzinnym, wzbogaca wiedzę o tym, kim jesteśmy, buduje i wzmacnia tożsamość, pozwala odczuć, że nie jest się samemu i wszystko ma jakiś głębszy sens).
BUDUJ WAŻNE RELACJE – takie, które zależą od ciebie, tu i teraz. Nie chodzi o to, by coś zastąpić, unieważnić przez powstanie czegoś większego, ważniejszego, ale żeby mieć świadomość, że w życiu możemy mieć więcej niż jedną ważną relację, więcej niż jedno ważne miejsce na świecie.
POGÓDŹ SIĘ Z BRAKIEM – żyjemy w świecie, w którym wszystkie pustki muszą być zapełnione, gdzie nie ma zgody na smutek, cierpienie, bycie nieszczęśliwym czy niespełnionym. Nie da się jednak odzyskać np. bezwarunkowej miłości rodzica, jeśli jej nie doświadczyliśmy w dzieciństwie. Nie odzyskamy też dzieciństwa. Z pewnymi brakami trzeba najzwyczajniej w świecie się pogodzić i budować pełnię w innych obszarach, które od nas zależą.
Czytaj więcej w artykule: Za czym tęsknimy?