Pierwsze spotkanie z dziećmi twojego partnera

Trudno wejść w rolę „pani, z którą mieszka tatuś”, zwłaszcza jeśli mówimy o dzieciach kilkuletnich, a nie o nastolatkach. Jeśli jeszcze jesteś przed spotkaniem z latoroślą/latoroślami swojego partnera, przygotuj się dobrze.

Przede wszystkim pamiętaj, że nie wszystko zależy od twojego zachowana. Możesz być miła, ciepła, rozumiejąca, wspierająca i troskliwa. Ale jeśli dziecko odbiera cię jako konkurencję dla mamusi, albo co gorsza, panią, która zabiera mu czas jego tatusia, nie masz szans na zrobienie dobrego wrażenia, bo nie będziesz oceniana po tym, jaka jesteś, ale kim jesteś.

Oto kilka rad przed pierwszym spotkaniem

• Ubierz się odpowiednio do okoliczności. Czy idziecie na piknik, na wycieczkę rowerową czy do kina – dostosuj się do sytuacji. Nie maluj się specjalnie, nie baw w paznokcie czy układanie włosów. Im bardziej naturalna będziesz, tym normalniejsza wydasz się dziecku.

• Zapytaj partnera, co jego dziecko lubi, jakie zabawki, filmy, co czyta, czym się interesuje. Może w odpowiednim momencie będziesz mogła mu zaimponować?

• Wszystko, co zrobisz,  może działać na twoją niekorzyść- odbiór zależy od nastawienia dziecka. Dlatego najlepiej, jeśli podczas pierwszego spotkania będziesz raczej trzymać się z boku, obserwować przyjaźnie i pomagać partnerowi. Nie staraj się być fajna za wszelką cenę, nie przekupuj dziecka zabawką na „dzień dobry”, nie proponuj deseru ani wyprawy na zakupy. Bądź z boku i obserwuj.

• Jeśli dziecko zareaguje na ciebie gniewem lub agresją, na przykład wykrzyczy, że nie chce z tobą nigdzie iść, nie chce spędzać w twoim towarzystwie czasu - nie nalegaj. Podejmiesz próbę przy kolejnej okazji. Jeśli dla dziecka to rzeczywiście trauma, nie ma sensu przymuszać go do twojej obecności.

• Jeśli okaże się, że twoja obecność mu pasuje albo jest przynajmniej obojętna, skorzystaj z tego. Obserwuj jego zachowanie. Zobacz, na co zwraca uwagę, co lubi, czego nie - staraj się być bardzo uważna. Zwracaj się bezpośrednio do niego, a jeśli rozmawiasz ze swoim partnerem, nie wykluczaj dziecka z rozmowy. Nie mów przy nim do partnera: twój syn/córka, on/ona. Dziecko jest obecne i wszystko słyszy.

• Jeśli dziecko zacznie zadawać ci pytania o to, kim jesteś, czy mieszkasz z jego tatą, odpowiadaj szczerze, ale ostrożnie. Nie wyciągaj historii, o tym jak się poznaliście i jakie to było romantyczne. Odpowiadaj konkretnie i patrz uważnie, jak dziecko reaguje na te informacje. Staraj się nawiązać z nim kontakt wzrokowy.

• Dobrym pomysłem jest opuszczenie partnera i jego dziecka po jakimś czasie, np. po godzinie czy dwóch. Dziecko cię poznało i wystarczy na pierwsze spotkanie. Daj mu czas by oswoiło się z tą myślą, porozmawiało z ojcem o tobie. Żeby też zobaczyło, że dajesz mu przestrzeń, że nie narzucasz się, że nie pilnujesz jego taty.

•  Omów swoje pomysły i plany z partnerem, żeby nie był zdziwiony twoim zachowaniem. Może będzie miał jakieś uwagi, a może dodatkowo doceni cię za twoją uważność i troskę?