Agnieszka Osiecka i Magda Umer – jedna, jak nikt inny, potrafiła zamknąć codzienność w słowach, druga te słowa wyśpiewywała z niezwykłą prawdą i czułością. Wyjątkowe artystki, które łączyła wyjątkowa przyjaźń. Zrządzeniem losu 9 października obie świętują urodziny. Z tej okazji przypominamy najpiękniejsze piosenki Agnieszki Osieckiej w wykonaniu Magdy Umer.
– Łączyło nas coś nieokreślonego, ona sama nazywała to „tajemniczym sznurkiem 9 października”, bo my obie urodziłyśmy się tego samego dnia i miesiąca, tylko ja o 13 lat później. I rzeczywiście, wielu rzeczy w Agnieszce nie akceptując, kochałam ją i byłam z nią połączona niemal tak, jakbyśmy były tym samym człowiekiem! Bardzo silna empatia, nie umiem tego inaczej nazwać – mówiła Magda Umer w rozmowie z Marią Bojarską.
Agnieszka – dusza towarzystwa, Magda – nieustannie zamyślona samotniczka. Z pozoru zupełnie od siebie różne. Tym, co je połączyło, była niebywała wrażliwość i szczególny pogląd na świat. W jednym z wywiadów Magda Umer przyznała, że wychowywała się na tekstach Osieckiej. Mimo to, gdy pierwszy raz się spotkały i Agnieszka pokazała teksty, które dla niej napisała, Magda śmiało przyznała, że jej się nie podobają. Była najprawdopodobniej pierwszą osobą, która odmówiła Osieckiej i myślała, że ta nigdy jej tego nie wybaczy. Jednak już kilka lat później toczyła z nią niekończące się rozmowy, tańczyła na prywatkach, a na scenie śpiewała teksty napisane specjalnie dla niej. Zbliżyła je również praca przy „Białej bluzce”, czyli kultowym już spektaklu, opartym na opowiadaniu Agnieszki Osieckiej, którego reżyserką była właśnie Magda Umer, a główną rolę brawurowo zagrała Krystyna Janda. Z tej przyjaźni, pracy i wspólnych spotkań powstały piosenki, które ciągle zdumiewają ponadczasowością i wzruszają do łez.
Agnieszka Osiecka najpiękniej pisała o miłości. Magda Umer natomiast, ze swoją wrodzoną melancholią, nadała piosence „Oczy tej małej” ton tak czuły, że trafiający prosto w serce. „Oczy tej małej” to jeden z najważniejszych utworów Magdy Umer. Muzykę skomponował Zygmunt Konieczny.
Motyw pięknego włoskiego miasteczka Portofino w twórczości Agnieszki Osieckiej jest nierozerwalnie połączony z Jeremim Przyborą. Magda Umer w „Listach na wyczerpanym papierze” pisała, że kochankowie nadali porto fino dodatkowe, osobiste znaczenie: było dla nich ostatnim portem, do którego zawiną na zawsze. Tekst Agnieszki Osieckiej „Miłość w Portofino”, który oryginalnie wykonywała Sława Przybylska, jest polską wersją włoskiej piosenki Freda Buscaglionego. W interpretacji Magdy Umer utwór zyskał niebywałą delikatność.
Utwór ten pochodzi ze spektaklu w reżyserii Agnieszki Osieckiej „Apetyt na czereśnie” – tam wykonywali go Krystyna Sienkiewicz i Piotr Fronczewski. Później śpiewała go również Sława Przybylska. Muzykę do piosenki „Ach panie, panowie” napisał Bułat Okudżawa, który później przetłumaczył jej słowa na język rosyjski i rozsławił ją w w Rosji.
Słowa Agnieszki Osieckiej idealnie dopełniają muzykę walca z filmu „Noce i dnie”. I choć bardziej popularne stało się wykonanie tego utworu przez Halinę Kunicką, to interpretacja Magdy Umer prawdziwie chwyta za serce.
Powieść Osieckiej o tym samym tytule była przekornym nawiązaniem do najważniejszej książki Marka Hłaski „Piękni dwudziestoletni”. Z kolei piosenkę „Szpetni czterdziestoletni” Magda Umer wykonała po raz pierwszy na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu w 1984 roku.