Ktoś kiedyś powiedział, że najsmutniejszą rzeczą na świecie jest samotny posiłek. Samemu chyba trudno w pełni delektować się smakiem, nie tylko doświadczać go, ale też przeżywać?
Cudownie jest podróżować i jeść z kimś. Ale ja się przyznaję również do tego, że bardzo lubię jeść samemu i bardzo lubię być samemu w podróży. To zupełnie inny rodzaj przeżycia, bardzo dla mnie ważny. Bycie sam na sam ze wszystkim, co się wówczas wydarza – tylko ja i podróż, tylko ja i talerz – daje szansę na głębokie doświadczanie, bo mogę być skoncentrowany na tym, co robię.