Choć brzmi to jak oksymoron, do gabinetów medycyny estetycznej zawitał trend na naturalność. Poprawki już nie oznaczają rzeźbienia twarzy od nowa – dziś częściej wybieramy subtelne udoskonalenia, które pomagają nadać rysom większą harmonię. Ta sama zasada dotyczy modelowania ust. Stosowanie nadmiernych ilości wypełniaczy staje się passé, ponieważ daje zbyt ostentacyjny efekt kojarzący się ze złym gustem. Jak z umiarem korzystać z możliwości, jakie daje nam medycyna estetyczna w kontekście ust?
Zapytałyśmy o to dr. Jakuba Miszczyka, specjalistę chirurgii plastycznej i lekarza medycyny estetycznej z kliniki Dr Szczyt-Charytonowicz.
Zasada „im większe, tym lepiej” zdaje się powoli przestać obowiązywać w odniesieniu do ust. Czy w Pana gabinecie widoczny jest odwrót pacjentek od nadmiernego powiększania warg?
Większość moich pacjentek oczekuje naturalnego odmłodzenia, podkreślenia indywidualnego piękna, bez przerysowanych czy karykaturalnych efektów. W pojedynczych przypadkach zdarzało mi się odmawiać wykonania zabiegu, na przykład właśnie podania kolejnej objętości kwasu hialuronowego w usta. Myślę, że czasami zadaniem lekarza, poza technicznie prawidłowym wykonaniem zabiegu, jest doradzenie pacjentce, poprowadzenie jej za rękę przez świat medycyny estetycznej. Ważne jest wytłumaczenie jej, dlaczego zwiększenie objętości może nie dać dobrego efektu estetycznego, wytłumaczyć ograniczenia wynikające z anatomii ust, omówić ryzyko związane z przepełnieniem tkanek, czasami stanowczo odmówić wykonania zabiegu. Mam to szczęście, że najczęściej pacjentki wybierają mnie świadomie, podzielają moje poczucie estetyki i pragną naturalnego rezultatu.
O tym, że powiększone usta niekoniecznie pasują do naszej urody, wiele kobiet przekonuje się po fakcie. Wtedy lekarze zwykle zalecają zabieg hialuronidazy, czyli mówiąc potocznie, „rozpuszczania ust”. Na czym on polega i czy pociąga za sobą jakieś ryzyko?
Hialuronidaza to enzym, który rozkłada wiązania w usieciowanym kwasie hialuronowym, powodując szybki rozpad preparatu. W dużym uproszczeniu – pozwala na zamianę żelu w ciecz i zlikwidowanie efektu objętościowego. Kwas hialuronowy występuje naturalnie w naszych tkankach, więc podanie enzymu działa również na ten naturalny kwas hialuronowy, który między innymi jest elementem podporowym skóry. Po podaniu hialuronidazy można zauważyć przejściowe pogorszenie jakości i napięcia własnych tkanek, ale ten niepożądany efekt szybko mija.
Jest jeszcze jedno, bardziej niebezpieczne zagrożenie płynące z podawania hialuronidazy – ryzyko reakcji alergicznej. Hialuronidaza to enzym pozyskiwany syntetycznie, jak każdy lek może wywołać uczulenie. Ryzyko jest większe na przykład u osób z reakcjami uczuleniowymi na jad pszczeli. Alergia może objawić się jako zaczerwienienie, obrzęk, ocieplenie w miejscu podania enzymu, ale również jako reakcja uogólniona – na przykład obrzęk dróg oddechowych. Dlatego tak ważna jest dostępność zestawu przeciwwstrząsowego w gabinecie. Wskazane jest również wykonanie próby uczuleniowej przed podaniem hialuronidazy.
Trend na naturalność nie musi oznaczać, że zupełnie rezygnujemy z powiększania ust. Czy istnieją inne techniki ich podkreślania, które pozwalają uzyskać delikatniejszy, bardziej harmonijny efekt?
Klasyczne modelowanie ust kwasem hialuronowym również pozwala na uzyskanie subtelnego rezultatu. Nasilenie efektu zależy od objętości i rodzaju preparatu, a także zastosowanej techniki zabiegowej. Niezwykle naturalną rewitalizację czerwieni wargowej można uzyskać, wykorzystując usieciowany preparat do mezoterapii podany kaniulą. Taki preparat i technika podania nie zmienią kształtu ust, a jedynie napinają i rewitalizują śluzówkę. Inną metodą odmłodzenia ust jest podanie własnego tłuszczu w postaci nanofat. Ten rodzaj przeszczepu tłuszczu nie daje efektu objętościowego, a jedynie rewitalizację dzięki zawartości wezenchymalnych komórek macierzystych.
Co doradziłby Pan kobietom dojrzałym, u których usta z wiekiem utraciły jędrność i wyrazisty kontur? Czy istnieją zabiegi „odmładzające” wargi, które mogą przywrócić im dawny wygląd?
Usta z zanikiem objętości i utratą napięcia śluzówki wymagają nieco innego podejścia niż usta młodszych pacjentek pragnących poprawy kształtu. W przypadku ust z oznakami starzenia wykorzystuję mniej usieciowane i miększe preparaty kwasu hialuronowego. Nie należy zapominać o skórze wokół ust – na zmarszczki pionowe idealnie sprawdzą się śródskórne podanie usieciowanego preparatu do mezoterapii czy relaksacja mięśnia okrężnego ust toksyną botulinową. Starzejąca się warga górna to również warga o wydłużonej części skórnej – problem ten można zamaskować, akcentując kolumienki filtrum na niepełnej wysokości czy stosując rozwiązanie chirurgiczne – zabieg lip lift polegający na wycięciu skóry wargi górnej na granicy z nosem i odtworzeniu bardziej młodzieńczych proporcji.
Dziś zabieg powiększania ust zaczyna się traktować niemal jak wizytę u fryzjera. Przez to łatwo natknąć się na niekompetentnych specjalistów, którzy nie mają odpowiedniego wykształcenia i umiejętności – a przecież pozwalamy im ingerować w swoją twarz! Jak mieć pewność, że jesteśmy w dobrych rękach i nie wyjdziemy z gabinetu rozczarowane (albo wręcz przerażone…)?
Przede wszystkim należy sprawdzić, czy osoba podająca kwas hialuronowy jest uprawniona do przerywania ciągłości skóry. Zawsze należy poprosić o pokazanie opakowania preparatu, który będzie używany, oraz zapytać o dostępność hialuronidazy w razie powikłania naczyniowego. Powikłania zdarzają się osobom uprawnionym i nieuprawnionym do wykonywania zabiegów z przerwaniem ciągłości skóry, ale to, co różni te dwie grupy, to umiejętność i możliwość leczenia ewentualnych powikłań.