Oscary 2024 rozdane. „Oppenheimer” z największą liczbą statuetek, w tym dla najlepszego filmu

Dziś w nocy poznaliśmy laureatów Oscarów, najważniejszych i najbardziej prestiżowych nagród w przemyśle filmowym. Uroczysta gala odbyła się tradycyjnie w Los Angeles, a konkretnie w kultowym hollywoodzkim Dolby Theatre, a jej gospodarzem ponownie został Jimmy Kimmel (amerykański komik i prezenter telewizyjny prowadził już oscarowe gale w 2017, 2018 roku i 2023 roku). Legendarne statuetki Amerykańskiej Akademii Filmowej wręczono tradycyjnie w 23 kategoriach, a wśród prelegentów znaleźli się najznamienitsi aktorzy i aktorki, w tym m.in.: Jamie Lee Curtis, Michael Keaton, Arnold Schwarzenegger, Emily Blunt, Zendaya, Steven Spielberg i Anya Taylor-Joy.

Dobry rok dla kina, Oscary bez fajerwerków

2023 rok był trudnym, ale wspaniałym rokiem dla filmu. Kryzys dał się we znaki nie tylko scenarzystom, ale też aktorom, a mimo to tak mocnej stawki oscarowej nie było od lat. Uwagę zwrócił przede wszystkim triumf kina autorskiego i arthouse’owego. Minione 12 miesięcy w kinie upłynęły jednak przede wszystkim pod hasłem „Barbenheimera” – zjawiska, które w pewnym sensie uratowało przemysł filmowy. Fani kina masowo zasiadali przed ekranami, co w dobie kryzysu zrobiło spore wrażenie. Filmy „Barbie” i „Oppenheimer” wywołały bowiem prawdziwy wstrząs, którego branża ewidentnie potrzebowała. Były iskrą, która ponownie rozpaliła płomień w sercach kinomanów i przypomniała wszystkim, dlaczego kochamy oglądać filmy na dużym ekranie. Wśród nominowanych znalazło się jednak o wiele więcej godnych zainteresowania tytułów, które udowadniają, że światowa kinematografia powoli podnosi się z kolan.

Tegoroczna gala mogła być więc zjawiskowa i pamiętna, a ostatecznie przejdzie do historii jako jedna z najnudniejszych i najmniej dynamicznych. Całe wydarzenie sprawiało wrażenie nieuporządkowanego i nieco chaotycznego. Egzaminu nie zdała również nowa forma przedstawiania niektórych nominowanych, a żarty, które serwował widzom Jimmy Kimmel oraz prelegenci, niejednokrotnie powodowały u widzów ciarki żenady. Nie było też wzruszających przemówień, kontrowersji ani żadnych nieplanowanych zdarzeń. Podsumowując: zabrakło emocji. Zdecydowanymi highlightami wieczoru były jednak wykonania nominowanych piosenek, w szczególności imponujący występ Ryana Goslinga, który zaśpiewał utwór „I’m Just Ken” z filmu „Barbie”. Wraz z aktorem na scenie pojawili się też Mark Ronson, Slash oraz 65 tancerzy. Niemałe poruszenie wśród publiczności wywołał również Andrea Bocelli, który wraz z synem wykonał utwór „Time to Say Goodbye” w ramach niezwykle wzruszającego segmentu „In Memoriam” poświęconego twórcom kina, którzy odeszli od nas w minionym roku.

Wielki triumf „Oppenheimera”. Nolan z siedmioma Oscarami

Jeśli chodzi o wyniki, w większości zgadzały się one z wcześniejszymi przewidywaniami, ale nie zabrakło też kilku zaskoczeń. Mowa tu chociażby o braku statuetek dla „Czasu krwawego księżyca” Martina Scorsesego (10 nominacji) czy „Maestra” Bradleya Coopera (7 nominacji). Wielkim przegranym okazał się też komediodramat „Barbie” Grety Gerwig, który – chociaż zdobył całkiem sporo, bo aż 8 nominacji – opuścił galę tylko z jedną statuetką: za najlepszą piosenkę. Najwięcej nominacji, bo aż 13, otrzymał w tym roku „Oppenheimer” Christophera Nolana – biograficzny dramat opowiadający o Robercie „niszczycielu światów” Oppenheimerze, amerykańskim fizyku, który kierował pracami nad rozwojem bomby atomowej. W tym przypadku liczba nominacji przełożyła się na liczbę statuetek, bo trzymający w napięciu obraz otrzymał finalnie siedem Oscarów: za film, reżyserię, zdjęcia, muzykę, montaż oraz dla najlepszego aktora pierwszoplanowego (Cillian Murphy) i najlepszego aktora drugoplanowego (Robert Downey Jr).

Feministyczne „Biedne istoty” z czterema Oscarami

W tegorocznym oscarowym rozdaniu świetnie poradziły sobie również „Biedne istoty”. Na konto filmu Yórgosa Lánthimosa trafiły bowiem aż cztery statuetki: za charakteryzację, scenografię, kostiumy i dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej. „W tej feministycznej wariacji na temat »Frankensteina« Emma Stone mistrzowsko wciela się w Bellę, czyli samobójczynię, której nie pozwolił odejść w spokoju dr Godwin (świetny Willem Dafoe). Gdy dziewczyna rzuciła się z mostu, naukowiec wyłowił jej ciało i umieścił pod czaszką mózg płodu, który w sobie nosiła. To ta drastyczna strona, ale znajdzie się tu i warstwa komediowa, za nimi kryją się jednak ważne refleksje na temat pozycji kobiety w XIX-wiecznym społeczeństwie. Bohaterką mężczyźni cały czas próbują zarządzać, za jedno chwalą, za inne karcą, nieustannie ją krytykują. Trudno o lepszą metaforę patriarchatu” – pisał w swojej recenzji na łamach miesięcznika „Zwierciadło” Artur Zaborski.

Sukces „Strefy interesów”, czyli Oscar dla Polaków

W tym roku w szczególności trzymaliśmy kciuki za „Strefę interesów”, brytyjsko-polsko-amerykańską koprodukcję w reżyserii Jonathana Glazera, która otrzymała aż 5 nominacji. Ostatecznie twórcy filmu opuścili galę z dwoma statuetkami – dla najlepszego filmu międzynarodowego i za dźwięk. „Można powiedzieć, że to kolejna próba dotknięcia tematu Holokaustu, zbrodni nazistowskich i banalności zła. Opowiada w końcu o codziennym życiu komendanta Rudolfa Hössa, jego żony Hedwig i piątki ich dzieci mieszkających tuż przy murze obozu w Auschwitz. Z pewnością będzie zestawiany obok takich dzieł, jak »Życie jest piękne«, »Lektor« czy »Lista Schindlera« z jednej strony, a »Shoah« czy »Syn Szawła« z drugiej. Najnowszy film Glazera jest jednak na tyle osobny, oryginalny i intrygujący, że na tej półce będzie musiał stać w osobnej przegródce, a może nawet specjalnej gablotce” – pisze w swojej recenzji Joanna Olekszyk, redaktorka naczelna miesięcznika „Zwierciadło”.

Oscary coraz bardziej inkluzywne

Tegoroczne Oscary udowodniły, że Amerykańska Akademia Filmowa coraz bardziej otwiera się na europejskie kino. Panuje również coraz większa inkluzywność rasowa, o czym świadczą statuetki m.in. dla Da’Vine Joy Randolph („Przesilenie zimowe”) czy filmu „American Fiction” (nagroda za scenariusz adaptowany), a także różnorodność pod względem płci. Liczne Oscary odebrały bowiem kobiety: reżyserka i scenarzystka „Anatomii upadku” Justine Triet, montażystka „Oppenheimera” Jennifer Lame oraz twórczynie pracujące przy filmie „Biedne istoty”: aktorka Emma Stone, charakteryzatorka Nadia Stacey, kostiumografka Holly Waddington oraz scenografki Shona Heath i Zsuzsa Mihalek.

Złote Rycerzyki powędrowały również do twórców filmów, o których niejednokrotnie pisaliśmy na łamach naszego portalu, takich jak chociażby „Chłopiec i czapla”. Jeśli jesteście ciekawi, kogo jeszcze nagrodzono w tym roku, poniżej prezentujemy pełną listę laureatów.

Oscary 2024. Lista zwycięzców

Najlepszy film:

• „American Fiction”
• „Anatomia upadku”
• „Barbie”
• „Przesilenie zimowe”
• „Czas krwawego księżyca”
• „Maestro”
• „Oppenheimer”
• „Poprzednie życie”
• „Biedne istoty”
• „Strefa interesów”

Reżyser:

• Justine Triet („Anatomia upadku”)
• Martin Scorsese („Czas krwawego księżyca”)
• Christopher Nolan („Oppenheimer”)
• Yórgos Lánthimos („Biedne istoty”)
• Jonathan Glazer („Strefa interesów”)

Aktorka:

• Annette Bening („Nyad”)
• Lily Gladstone („Czas krwawego księżyca”)
• Sandra Hüller („Anatomia upadku”)
• Carey Mulligan („Maestro”)
• Emma Stone („Biedne istoty”)

Aktor:

• Bradley Cooper („Maestro”)
• Colman Domingo („Rustin”)
• Paul Giamatti („Przesilenie zimowe”)
• Cillian Murphy („Oppenheimer”)
• Jeffrey Wright („American Fiction”)

Aktorka drugoplanowa:

• Emily Blunt („Oppenheimer”)
• Danielle Brooks („Kolor purpury”)
• America Ferrera („Barbie”)
• Jodie Foster („Nyad”)
• Da’Vine Joy Randolph („Przesilenie zimowe”)

Aktor drugoplanowy:

• Stirling K. Brown („American Fiction”)
• Robert De Niro („Czas krwawego księżyca”)
• Robert Downey Jr. („Oppenheimer”)
• Ryan Gosling („Barbie”)
• Mark Ruffalo („Biedne istoty”)

Scenariusz oryginalny:

• „Anatomia upadku”
• „Przesilenie zimowe”
• „Maestro”
• „Obsesja”
• „Poprzednie życie”

Scenariusz adaptowany:

• „American Fiction”
• „Barbie”
• „Oppenheimer”
• „Biedne istoty”
• „Strefa interesów”

Animacja:

• „Chłopiec i czapla”
• „Między nami żywiołami”
• „Nimona”
• „Pies i robot”
• „Spider-Man: Poprzez multiwersum”

Film międzynarodowy:

• „Io Capitano” (Włochy)
• „Perfect Days” (Japonia)
• „Śnieżne bractwo” (Hiszpania)
• „The Teachers’ Lounge” (Niemcy)
• „Strefa interesów” (Wielka Brytania)

Dokument:

• „Bobi Wine: The People’s President”
• „The Eternal Memory”
• „Cztery córki”
• „To Kill a Tiger”
• „20 dni w Mariupolu”

Zdjęcia:

• „Hrabia”
• „Czas krwawego księżyca”
• „Maestro”
• „Oppenheimer”
• „Biedne istoty”

Muzyka oryginalna:

• „American Fiction”
• „Indiana Jones i artefakt przeznaczenia”
• „Czas krwawego księżyca”
• „Oppenheimer”
• „Biedne istoty”

Piosenka:

• „The Fire Inside” („Flamin’ Hot: Smak sukcesu”)
• „I’m Just Ken” („Barbie”)
• „It Never Went Away” („Jon Batiste: Amerykańska symfonia”)
• „Wahzhazhe” („Czas krwawego księżyca”)
• „What Was I Made For?” („Barbie”)

Efekty specjalne:

• „Twórca”
• „Godzilla Minus One”
• „Strażnicy Galaktyki: Volume 3”
• „Mission: Impossible – Dead Reckoning Part One”
• „Napoleon”

Charakteryzacja:

• „Golda”
• „Maestro”
• „Oppenheimer”
• „Biedne istoty”
• „Śnieżne bractwo”

Scenografia:

• „Barbie”
• „Czas krwawego księżyca”
• „Napoleon”
• „Oppenheimer”
• „Biedne istoty”

Kostiumy:

• „Barbie”
• „Czas krwawego księżyca”
• „Napoleon”
• „Oppenheimer”
• „Biedne istoty”

Montaż:

• Laurent Senechal („Anatomia upadku”)
• Kevin Tent („Przesilenie zimowe”)
• Thelma Schoonmaker („Czas krwawego księżyca”)
• Jennifer Lame („Oppenheimer”)
• Yorgos Mavropsardis („Biedne istoty”)

Dźwięk:

• „Twórca”
• „Maestro”
• „Mission: Impossible – Dead Reckoning Part One”
• „Oppenheimer”
• „Strefa interesów”

Film krótkometrażowy:

• „Później”
• „Invincible”
• „Knight of Fortune”
• „Red, White and Blue”
• „Zdumiewająca historia Henry’ego Sugara”

Krótkometrażowy dokument:

• „The ABCs of Book Banning”
• „The Barber of Little Rock”
• „Island in Between”
• „The Last Repair Shop”
• „Nǎi Nai & Wài Pó”

Krótkometrażowa animacja:

• „Letter To a Pig”
• „Ninty-Five Sensen”
• „Our Uniform”
• „Pachyderme”
• „War Is Over”