Frutarianizm ma niewiele wspólnego z racjonalnym sposobem odżywiania. Jak każda monodieta prowadzi do niedoborów składników odżywczych, a w konsekwencji do osłabienia i wyniszczenia organizmu.
Na śniadanie sałatka owocowa, na obiad sałatka owocowa, na kolację sałatka owocowa. Banan na drugie śniadanie, melon na deser. No może czasem jeszcze garść orzechów. Tak mniej więcej wygląda dieta frutariańska. Jeśli ktoś odżywia się tak przez tydzień na wakacjach w ciepłych krajach, gdzie świeżych owoców w bród, to pół biedy. Gorzej jeśli dieta frutariańska staje się ideologią, której podporządkowuje się życie, a tak często bywa w przypadku restrykcyjnych metod żywienia, takich jak frutarianizm.
Dieta frutariańska to przykład monodiety, czyli sposobu odżywiania polegającego na jedzeniu wąskiej grupy produktów, w tym przypadku surowych owoców, orzechów i nasion, a także pomidorów, ogórków i bakłażanów zaliczanych do owoców, a powszechnie uważanych za warzywa.
Frutarianizm to skrajna odmiana diety wegańskiej, która już sama w sobie powinna być prowadzona pod okiem dietetyka. Trudno byłoby jednak znaleźć specjalistę - lekarza bądź dietetyka, który zgodziłby się wziąć pod opiekę osobę, która chciałaby praktykować frutarianizm. Nie sposób bowiem za pomocą diety frutariańskiej stworzyć zbilansowany jadłospis, który dostarczyłby wszystkich składników niezbędnych dla organizmu.
– Frutarianizm to niedopuszczalna forma żywienia – mówi dr Hanna Stolińska, dietetyczka. – Z powodu niedoboru białka, wapnia, żelaza, witaminy D, witamin z grupy B (zwłaszcza B12) oraz niezbędnych kwasów tłuszczowych w organizmie osoby na diecie frutariańskiej dochodzi do szeregu zaburzeń, między innymi do spadku masy mięśniowej i masy kostnej, problemów z zębami czy zaburzeń miesiączkowania. Ponadto, jako że owoce zawierają bardzo dużo fruktozy, czyli cukru, u osób praktykujących frutarianizm szybko może dojść do rozwoju cukrzycy i insulinooporności – dodaje dr Stolińska.
– Tylko raz miałam do czynienia z osobą na diecie frutariańskiej, nie był to na szczęście mój pacjent. Ten mężczyzna jadał tylko banany, a więc jego frutarianizm był ekstremalnie restrykcyjny. Był bardzo wychudzony, wymizerowany – opowiada dr Stolińska.
Frutarianizm może być przejawem zaburzenia odżywiania nazywanego ortoreksją. Przejawia się ono przesadnym zwracaniem uwagi na, to, co się je. Osoby dotknięte ortoreksją oglądają jedzenie niemalże pod lupą, analizują skład produktów, sprawdzają skąd pochodzą, czy nie zawierają szkodliwych dodatków. Ich życie skupia się wokół jedzenia.
Osoby, które praktykują frutarianizm, wierzą, że owoce mają wysokie wibracje, upatrują w tym ich wyjątkową wartość odżywczą. Frutarianizm wyklucza w związku z tym ich obróbkę termiczną, która niszczy przypisywaną im moc, dlatego najbardziej radykalni zwolennicy diety frutariańskiej spożywają wyłącznie surowe owoce, i to na dodatek te, które same spadły z drzewa. Frutarianie twierdzą, że nie można przyczyniać się do uśmiercania rośliny i zadawania jej bólu poprzez wykopywanie, wyrywanie z korzeniami czy ścinanie.
Kilkudniowa dieta frutariańska może być ciekawym eksperymentem żywieniowym. Najlepiej spróbować jej w lecie, kiedy żar leje się z nieba i trudno o apetyt na „poważne posiłki”. Warto mieć bowiem na uwadze, że jedzenie surowych owoców jako jedyne źródło pożywienia, nie sprawdza się w klimacie umiarkowanym, w którym oprócz ciepłych miesięcy występują również chłodne pory roku, kiedy organizm domaga się wręcz ciepłego jedzenia.
Z punktu widzenia dostępności świeżych owoców dobrym momentem na wypróbowanie frutarianizmu jest przełom lata i jesieni, kiedy dojrzewają jabłka, gruszki, śliwki, jeżyny, maliny i jagody. Najlepiej bowiem, niezależnie od rodzaju diety, jeść owoce sezonowe, które nie płyną do nas tygodniami statkiem z odległych zakątków globu.
Pomysłów na dania owocowe bez żadnych dodatków nie jest aż tak wiele, zwłaszcza, że w diecie frutariańskiej odpada obróbka cieplna. Trzeba zatem puścić wodze fantazji, aby skomponować owocowe posiłki tak, aby dostarczyć sobie jak najwięcej mikro i makro elementów. Dla urozmaicenia diety frutariańskiej można eksperymentować z konsystencją, przygotowując posiłki z owoców mielonych, krojonych, wyciskanych czy suszonych. Picie wyłącznie koktajli owocowych może na dłuższą metę okazać się nużące, jednak najważniejszym sprzętem dla osób chcących wypróbować frutarianizm, nie powinno zabraknąć blendera i dobrej wyciskarki do soków.
Frutarianizm – jadłospis Śniadanie: Koktajl bananowy z kiwi; II śniadanie: Sałatka z owoców egzotycznych z suszoną żurawiną i figami; Obiad: Sałatka z pomidorów, awokado z sosem pomarańczowym; Podwieczorek: Sok świeżo wyciskany pomarańczowo-grejpfrutowy, garść suszonym moreli; Kolacja: Koktajl z banana, awokado, kiwi i limonki.
https://bonavita.pl/frutarianizm-zasady-efekty-i-przykladowy-jadlospis
Najbardziej znaną postacią praktykującą frutarianizm był Steve Jobs. Twierdził podobno, że dzięki diecie frutariańskiej wystarczy kąpać się tylko raz w tygodniu. Odgrywający postać Jobsa w filmie biograficznym Ashton Kutcher próbował przyjąć na czas przygotowywań do tej roli ten sposób odżywiania. Nie skończyło się to dla niego dobrze – z powodu niewydolności trzustki trafił do szpitala.
Ostatnio głośno było o rosyjskiej blogerce mieszkającej w Malezji Żannie Samsonowej, która promowała frutarianizm, sama będąc na diecie frutariańskiej. Jadła głównie chlebowiec różnolistny i durian. W ostatnich miesiącach życia spożywała jedynie truskawki, pomidory i awokado. Zmarła z wycieńczenia w sierpniu 2023 roku.