Muzea przyzwyczaiły nas do pewnych standardów wystawienniczych zarówno pod względem tematów – wielkich, poważnych, „pięknych”, jak i estetyki prezentacji dzieła w przestrzeni. Odkąd w dawnym pawilonie „Emilia" zaczęło tymczasowo działać Muzeum Sztuki Nowoczesnej, powszechnie panujące zasady zostały mocno zachwiane, a dyskusja o roli instytucji sztuki nabrała kolorów. Tym razem MSN pod hasłem „Co widać?” postanowiło zaprezentować „polską sztukę dzisiaj”.
Zatem co zaskakującego mogłoby być w wystawie, która prezentuje aktualny kierunek działań artystów? Okazuje się, że wiele, ponieważ kuratorzy wystawy Sebastian Cichocki i Łukasz Ronduda postanowili odrobić od dawna odkładane zadanie domowe i ruszyć w Polskę, żeby spotykać się i rozmawiać z artystami, których działania nie są powszechnie znane. Wybór nie był łatwy, dlatego na wystawie pokazano ponad 100 prac 87 artystów, z których większość to bardzo młodzi twórcy. Kuratorzy skierowali w ten sposób uwagę publiczności na sztukę żywą, dziejącą się „tu i teraz". Wystawianą w prywatnych galeriach rzadko odwiedzanych przez codziennych odbiorców kultury, będącą w większości poza obiegiem instytucjonalnym.
Jak tłumaczą kuratorzy, planując ekspozycję, chcieli uniknąć nadbudowywania prac dodatkowymi koncepcjami, dlatego sięgnęli po „konserwatywny format salonu artystycznego” i skupili się na samych dziełach. By uniknąć estetycznego chaosu, prace zostały pogrupowane, zestawione ze sobą pod kątem podejmowanych tematów, zawartych w nich odniesień lub wykorzystywanych technik, tworząc mininarracje. Spośród 15 tematów można wymienić chociażby: Sztuka krytyczna dzisiaj, Artysta lokalny, Dźwięk w sztuce. Każda praca opatrzona jest krótkim opisem, zachęcającym do dalszych poszukiwań interpretacyjnych.
Przy tak dużej liczbie zdolnych twórców trudno wyróżniać któregokolwiek z nich. Warto jednak zwrócić uwagę na nietypowe rysunki Artura Żmijewskiego wykonane we współpracy z więźniarkami z jednego z warszawskich zakładów karnych, nowatorską propozycję nowej kolorystyki sejmu Katarzyny Przezwańskiej, sztukę powstającą na wsi, dla wsi Daniela Rycharskiego, czy hipnotyzujące fotografie Pawła Bownika odkrywające trochę inną naturę roślin. (Na zdjęciu: Bownik, „Demontaż″, 2012).
Suplementem wystawy jest jej strona internetowa, zarazem interaktywny przewodnikiem dostępny pod adresem. Znajdziemy tu rozbudowany tekst kuratorski, opisy poszczególnych części ekspozycji oraz biogramy wszystkich artystów. Dostępna jest również lista wydarzeń towarzyszących wystawie, którą warto śledzić z uwagi na pojawiające się aktualności.
W każdą niedzielę o godz. 14 MSNzaprasza na oprowadzania po wystawie. Oprowadzania o tyle szczególne, że każdorazowo przygotowywane przez inna osobę. Kuratorzy, muzealnicy lub zaproszeni goście przedstawią wybrane prace z wystawy ze swojej perspektywy. Opowiedzą ciekawe historie i anegdoty o dziełach i samych twórcach. Muzeum oferuje możliwość zwiedzania wystawy z przewodnikiem dla grup zorganizowanych, po uprzedniej rezerwacji, a we wtorki i czwartki - zwiedzanie dla najmłodszych (przedszkola i klasy 1-3) od godz. 10
Informacje o zapisach na stronie MSN, .Wstęp bezpłatny. Wystawa jest czynna w terminie: 14.02 – 1.06.2014. Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie jest otwarte: wtorek – niedziela 12.00 -20.00