Kilka informacji pomocnych w prawidłowym karmieniu niemowląt.
Pozycja matki
Przed przystawieniem dziecka do piersi upewnij się:
Czy siedzisz wygodnie?
Do karmienia raczej nie nadają się duże fotele, w których człowiek się zapada – nadmiar komfortu przeszkadza. Świetnie sprawdzają się mniejsze fotele, np. ogrodowe. W pierwszych dobach zachęcam, o ile to tylko możliwe, do karmienia na siedząco. Taka pozycja pozwala matce na lepszą kontrolę, bo lepiej widać, co się dzieje z buzią dziecka, jak się układa pierś, itd.
Czy siedzenie nie powoduje dyskomfortu?
Czasem po nacięciu krocza jest kłopot z siadaniem, wtedy można sobie „uwić gniazdko” z ręcznika kąpielowego. Zwiń duży ręcznik w rulon, następnie ułóż na krześle lub fotelu tak, jakbyś zrobiła z niego gniazdko – w środku ma być dziurka jak w pączku z dziurką. Na oddziale położniczym wiłam takie gniazdka przez kilka lat i świetnie się sprawdzały.
Czy Twoje plecy są proste i dobrze podparte?
Do podparcia można wykorzystać poduszkę, wałek, koc. Unikaj pochylania się nad dzieckiem.
Czy możesz się rozluźnić?
Zwróć uwagę na to, czy możesz w tej pozycji rozluźnić ramiona, czy nie unosisz jednego wyżej, czy nie napinasz się? Twoje stopy powinny być całe postawione na podłodze lub podnóżku (nie tylko same palce stóp). Dzięki temu Twoja pozycja jest bardziej stabilna i możesz rozluźnić mięśnie nóg.
Ułożenie dziecka
Zanim zaczniesz karmić, upewnij się:
Czy brzuszek dziecka jest zwrócony w stronę Twojego brzucha?
Maluch powinien być przytulony do Ciebie, jak najbliżej Twojego ciała. Unikaj zawijania w kocyk, kołderkę, becik, żeby zmniejszyć odległość między Tobą, a dzieckiem. Tylko bardzo niespokojne dzieci czasami wymagają zawinięcia w tetrową pieluszkę, bo dzięki temu są spokojniejsze podczas karmienia.
Czy kręgosłup maluszka jest prosty?
Uszko, ramię, bioderko dziecka powinny być ułożone w jednej linii, dziecko nie powinno skręcać szyi, być w którąkolwiek stronę skrzywione lub odchylone.
Czy nos dziecka jest na wprost brodawki?
Połóż na swoich kolanach złożony koc lub twardą poduszkę (puchowe odpadają, bo nie są stabilne i dziecko się zapada). Niektóre matki potrzebują jednej poduszki, inne koca, a jeszcze inne i koca, i poduszki. Ostateczny efekt ma być taki, że dziecko położone na tym „stosie” ma mieć nos na wysokości brodawki, a mama trzymając dziecko ma być wyprostowana, a nie pochylona nad nim.
Przystawianie
Oto kilka prostych rad, jak przystawiać malucha do piersi.
Uchwyć pierś
tak, aby kciuk był po jednej stronie brodawki, a pozostałe 4 palce po drugiej. Palce odsunięte są od otoczki, aby dziecko mogło złapać jak najwięcej piersi. Zasada jest prosta: palce mamy nie dotykają ciemnej skóry otoczki wokół brodawki.
Dotykaj brodawką ust dziecka
– głodny maluch, gdy poczuje dotyk, odruchowo otwiera buzię, a najedzony nie będzie reagował. Możesz zachęcać dziecko do otwierania ust, łaskocząc go brodawką w górę i w dół, od górnej wargi do noska.
Czekaj, aż buzia będzie szeroko otwarta
– czasem trzeba poczekać jakiś czas, zanim dziecko otworzy buzię odpowiednio szeroko. Jeżeli masz wątpliwość, czy Twoje dziecko umie szeroko otworzyć buzię, przyjrzyj mu się, gdy ziewa – o taką szerokość chodzi!
Nie śpiesz się z przystawieniem do piersi!
Czekaj cierpliwie, aż buzia będzie porządnie otwarta, dzięki temu maluch nie będzie ranił Twoich brodawek i więcej mleka będzie płynęło do jego buzi. Czasem po kilku sekundach jest efekt, a czasami trzeba kilkunastu prób, aby dziecko zorientowało się, o co Ci chodzi. Nie pozwól, aby dziecko wciągało Twoją brodawkę do buzi jak makaron. To spowoduje urazy brodawki i zmniejsza szansę na dobre karmienie.
Przystawiaj spokojne dziecko
, a jeżeli maluch się niecierpliwi i zaczyna płakać – przytul go, poklep, pobujaj, oddaj tatusiowi do ponoszenia przez chwilkę, a jak tylko dziecko się uspokoi, znowu zacznij je przystawiać. Przystawianie płaczącego noworodka do piersi przypomina próbę zabicia gazetą natrętnego komara w środku nocy bez zapalania światła. Graniczy z cudem!
Szybkim ruchem przystaw dziecko do piersi.
Ruch przystawiający dziecko do piersi powinien być naprawdę szybki, ostrożne przystawianie „powolutku, pomalutku” nie zadziała tak, jak trzeba.
Pamiętaj: dziecko do piersi, a nie: pierś do dziecka.(...)
Dalszy ciąg artykułu na stronie