Uważność w związku – wskazówki i ćwiczenia

Fragment książki „Miłość mindfulness. Jak w 52 tygodnie stworzyć prawdziwą więź, świetnie się przy tym bawiąc”, wyd. Świat Książki. Skrót i śródtytuły pochodzą od redakcji.

Rozmowa wzmacnia więź

Jesteśmy bardzo zajęci. Życie każe nam podejmować masę działań i stawia przed nami wiele żądań, przez co często nie dogadujemy się w ważnych szczegółach i kwestiach. Z biegiem czasu zaczynamy się od siebie oddalać. A przecież to, co nas dzieli – praca, dzieci, treningi, spotkania z przyjaciółmi i rodziną – powinno być przedmiotem naszej komunikacji. Brak rozmowy staje się przyczyną frustracji i nieporozumień. Zdarza się niekiedy, że pary całymi tygodniami nie rozmawiają o swoich codziennych działaniach, a nawet istotniejszych sprawach, takich jak radzenie sobie w związku. Nasza rada sprowadza się do tego, żebyście wygospodarowali godzinę w tygodniu na rozmowę, podczas której poczujecie więź i nadrobicie zaległości. Zarezerwujcie sobie co tydzień ten święty czas na rozmowę o związku i o tym, co się wydarzyło w ciągu minionych siedmiu dni. Takie cotygodniowe sesje pomagają partnerom utrzymać więź, być na bieżąco w najważniejszych sprawach i wydarzeniach, a także wyrazić wzajemne uznanie. Ta czynność jest jedną z najistotniejszych w zdrowym związku i jedną z najrzadziej podejmowanych. Możemy powiedzieć tylko jedno: wypróbujcie ją!

Ćwiczenia z rozmawiania

1. Wybierzcie czas i miejsce, w którym oboje czujecie się rozluźnieni i swobodni. Jeżeli macie dzieci, możecie się zdecydować na wieczór, po położeniu dzieci spać, albo weekend, kiedy dzieci mają jakieś zajęcia. Niech to będzie pora, w której istnieje najmniejsze ryzyko, że ktoś wam przeszkodzi.
2. W miarę możliwości postarajcie się o to, żeby było miło. Niektóre nasze pary postanawiają spotkać się przy kolacji w dniu roboczym. Zdarza się, że zaczynamy spotkanie podczas weekendowej wycieczki i kończymy je w domu, stojąc przed kalendarzem. Niektórym parom sprawę może ułatwić brak bodźców rozpraszających, więc rozważcie spokojny czas w domu. Najważniejsze jest, byście określili okoliczności sprzyjające wam obojgu i trzymali się ich.

Poniżej przedstawiamy przykładową propozycję tematów.

Za każdym razem wybierajcie kwestie, które wam obojgu wydają się najważniejsze w danym tygodniu. Jeżeli dysponujecie wystarczającą ilością czasu, weźcie pod uwagę omówienie wszystkich tych punktów:

• Wdzięczność. Okażcie sobie wzajemnie wdzięczność.
• Szczęśliwy/do bani. Na zmianę opowiedzcie sobie, co w tym tygodniu najbardziej was uszczęśliwiło, a co było najbardziej „do bani”.
• Przegląd kalendarza. Z kalendarzem przed sobą zanalizujcie następny tydzień; przypomnijcie sobie o spotkaniach, obowiązkach, działaniach i wydarzeniach.
• Kolacje w tygodniu pracy. Porozmawiajcie o harmonogramie pracy, żebyście wiedzieli, w które wieczory macie się spodziewać wspólnych kolacji, i je zaplanujcie.
• Spotkania towarzyskie. Zaplanujcie spotkania w tygodniu, wakacje, wypady rodzinne i z przyjaciółmi.
• Źródła stresu. Wybierzcie źródła stresu, z którymi się aktualnie zmagacie i o których chcielibyście porozmawiać. To może mieć związek z chwilą najbardziej „do bani”, o której opowiedzieliście, albo z czymś innym. Jeżeli temat może doprowadzić do konfliktu między wami, stosujcie technikę odzwierciedlania. Nie opierajcie się nigdy chęci spowolnienia rozmowy.

Jakim językiem mówicie o miłości?

Gary Chapman jest prawdopodobnie najpopularniejszym terapeutą par małżeńskich w Stanach Zjednoczonych. Książka jego autorstwa „Pięć języków miłości” utrzymywała się na liście bestsellerów „New York

Timesa” przez osiem lat z rzędu. Jego główna porada, która wydaje się taka oczywista, mówi, że należy określić, co sprawia, że partner czuje się kochany. Innymi słowy, jaki jest jego język miłości? Według Chapmana należy przypuszczalnie do jednej z pięciu kategorii:

• Afirmujące słowa
• Wartościowo spędzony czas
• Służenie sobie
• Czuły dotyk
• Wzajemne obdarowywanie się

Najpowszechniejszy błąd w związku polega na tym, że mówimy własnym językiem miłości, zakładając, że partner posługuje się tym samym.

Weźmy na przykład relację Craiga i Debbie: język miłości Craiga opiera się na afirmujących słowach, język Debbie natomiast to służenie sobie, a także wzajemne obdarowywanie się. Craig popełniłby błąd, oferując Debbie afirmujące słowa z przekonaniem, że ją usatysfakcjonują.

Każdy z nas czuje się kochany w inny sposób. Czułe zachowania mogą obejmować przyniesienie komuś filiżanki kawy, zanim ta osoba wstanie rano z łóżka, jak też zarezerwowanie sobie czasu co drugi weekend na wykonanie prac remontowych w domu. Jednej osobie może zależeć na drapaniu po plecach, a drugiej na wyjściu do miasta raz na jakiś czas. Skąd mamy wiedzieć, co sprawia, że druga strona czuje się kochana? Sposób jest dość prosty: należy zapytać. Dzięki temu nie musimy czytać w myślach i unikamy ewentualnego rozczarowania.

Ćwiczenia z języka

Aby poznać swoje języki miłości, wypełnijcie test na pięć języków miłości Gary’ego Chapmana. Następnie wypróbujcie coś takiego:

• Niech każde z was wypisze od pięciu do dziesięciu istotnych dla was rzeczy, dzięki którym czujecie się kochani.
• Po sporządzeniu list odczytajcie je sobie na głos.
• Wymieńcie się listami i w oparciu o nie spróbujcie określić język miłości drugiej osoby.
• Przejrzyjcie listę partnera i zakreślcie te punkty, które chętnie zrealizujecie.
• Wybierzcie co najmniej jedno zachowanie z listy partnera i zacznijcie je praktykować. Jeżeli to pomoże (a zwykle pomaga), ustawcie w telefonie przypomnienie.
• Gdy partner okaże ci czułość, daj mu znać, że ją dostrzegasz, i skomentuj to pozytywnie. Często słyszymy od klientów, że przejawiają nowe zachowania, a one nie spotykają się z uznaniem.
• Dodawajcie do list nowe zachowania, które przyjdą wam do głowy, i dzielcie się nimi z partnerem.

Czym jest zaufanie w związku?

Większość z nas patrzy na nie z perspektywy wierności, a tymczasem obejmuje ono znacznie więcej. Zaufanie jest najważniejszą wartością i głównym składnikiem intymnej relacji. Oznacza, że dla partnera najważniejsze jest twoje dobro i nie zrobi on nic, by cię umyślnie skrzywdzić. Zaufanie to wiedza, że partner:

• będzie przy tobie, jeśli go o to poprosisz;
• będzie przy tobie, gdy w życiu zapanuje chaos;
• będzie przy tobie w twoich gorszych chwilach;
• dotrzyma obietnicy, którą ci dał.

Zaufanie przejawia się na wiele sposobów, ale najczęściej wiąże się z konsekwentnym zaspokajaniem określonych potrzeb. Jeżeli partnerka jest emocjonalnie niedostępna, krytyczna, przyjmuje postawę obronną albo cię odrzuca – pojawia się brak zaufania, co w rezultacie prowadzi do strachu i przekonania, że wasz związek nie jest przestrzenią, w której możesz się odsłonić. Aby czuć się bezpiecznie w relacji, musimy wiedzieć, że możemy zaufać drugiej stronie.

Jak dużo zaufania istnieje między tobą a twoim partnerem? Jak moglibyście zwiększyć to zaufanie? W przypadku większości z nas bliskość fizyczna i emocjonalna jest podstawą do zbudowania zaufania i bezpieczeństwa

Ćwiczenia z zaufania

Wypróbujcie te ćwiczenia, by budować wzajemne zaufanie:

1. Poświęćcie czas na to, by każde z was udzieliło odpowiedzi na poniższe pytania; podzielcie się swoimi odpowiedziami i omówcie je.

• W skali od 1 do 10 jak oceniłabyś poziom zaufania w waszym związku?
• Jakie twoje postępowanie może podkopywać zaufanie partnera do ciebie?
• Jakie postępowanie partnera podkopuje twoje zaufanie do niego?
• W jaki sposób możesz zwiększyć zaufanie do partnera?
• Jak partner może zwiększyć twoje zaufanie do niego?
• Jakie działanie drugiej osoby pomaga ci czuć się bezpiecznie i dostrzegać, że jej na tobie zależy?

2. Złóżcie sobie deklarację: „Wiem, że robiłam rzeczy, które podkopywały nasze zaufanie w związku. Pragnę, abyś wiedział, że będę się starała zwiększyć twoje zaufanie. W związku z tym staraniem obiecuję, że...”.
   
   
3. Pobawcie się dotykiem. Z uwagi na to, że dotyk fizyczny również zwiększa zaufanie, wypróbujcie przynajmniej jedną z „pozycji zaufania”, które dają poczucie fizycznego bezpieczeństwa i więzi:

• Usiądź wygodnie, a partner niech położy głowę na twoich kolanach. Głaszcz go po włosach.
• Leżcie obok siebie, trzymając się za ręce i rozmawiając.
• Połóż się, przytulając się do pleców partnera, obejmij go. Oddychajcie synchronicznie.

4. Wypróbujcie spacer zaufania. Niech partner zamknie oczy, a ty go oprowadź po okolicy. Zadbaj, by się czuł komfortowo i bezpiecznie. Zamieńcie się rolami. Porozmawiajcie o swoich przeżyciach w roli przewodnika i osoby prowadzonej. Łatwiej było prowadzić czy podążać za drugą osobą? Doznania stawały się z czasem przyjemniejsze czy trudniejsze?