Właśnie skończyła 88 lat - chociaż sama nie może w to uwierzyć, jak wyznała w podcaście Michelle Obamy. Wciąż mówi o świecie z młodzieńczą ciekawością, a nadwyżką energii mogłaby obdarzyć tuzin nastolatek. Uwielbiamy Jane Fondę - jej dystans do siebie, poczucie humoru i życiową mądrość, do której sięgamy w trudnych chwilach. Oto kilka jej złotych myśli, które warto przywoływać w gorsze dni.
Jane Fonda nie jest „jedynie” ikoną kina ani kolejnym wielkim nazwiskiem z kart historii Hollywood. To żywa legenda. Przez ponad sześć dekad konsekwentnie łączyła sztukę z zaangażowaniem, aktywizmem, walką o prawa kobiet, a rosnąca sława tylko zwiększała jej odwagę do zabierania głosu w ważnych kwestiach, zamiast zachęcać do wygodnego milczenia.
Początki jej życia nie należały do najłatwiejszych. Chociaż dorastała w finansowym dostatku, w wygodnym pałacu Fondów w Los Angeles, nie miała zbyt wiele kochającej uwagi ze strony rodziców. Gdy miała 12 lat jej ojciec odszedł do kochanki, a matka z rozpaczy popełniła samobójstwo. Te wydarzenia wpłynęły na rozwój u młodej Jane bulimii, z którą zmagała się przez kolejne 20 lat.
Czytaj także: Jane Fonda z klasą skrytykowała rządy Donalda Trumpa: „Musimy odwołać się do naszej empatii i nie osądzać”
Mimo tych trudności szybko znalazła swoje powołanie jako aktorka i modelka. W 1959 r. trafiła na okładkę lipcowego „Vogue'a”, a rok później otrzymała przychylne recenzje za pierwsze role teatralne. Jej kariera nabrała rozpędu, a talent przypieczętowały nominacje do najważniejszych nagród w świecie filmowym - do nagrody BAFTA dla najlepszej aktorki zagranicznej za kreację w filmie „Boso w parku” oraz do Oscara za rolę w dramacie Sidneya Pollacka „Czyż nie dobija się koni?”. Obecnie jest kilkukrotną laureatką obu statuetek i jest uważana za legendę kina.
W latach 70. na dobre rozpoczęła działalność aktywistyczną i charytatywną. Fonda nie bała się krytykować posunięć amerykańskiego rządu w trakcie wojny w Wietnamie, a także szczerze wypowiadała się o feminizmie i walce o prawa kobiet. Jej inspirujące słowa do dziś mogą służyć jako drogowskazy dla tych, którzy szukają słów otuchy i motywacji.
„Jeśli sobie na to pozwolisz, możesz odnaleźć siłę dokładnie tam, gdzie kiedyś najgłębiej cię zraniono”.
„Pamiętaj - nigdy nie jest za późno. Nie jest za późno by zmienić swoje życie i by być szczęśliwą”.
„W feminizmie wcale nie chodzi o kobiety - chodzi o to, by każdy mógł żyć pełnią życia”.
„Zadawaj światu niewygodne pytania. Pozostań ciekawa świata. Cenniejsze jest wciąż interesować się światem niż pozwalać, by świat interesował się tobą”.
„Ani sukces, ani nagrody, ani sława niczego cię nie uczą. Najwięcej uczą cię twoje rany i blizny, błędy i porażki. Taka jest prawda”.
„Rozczarowania należy spopielić, a nie balsamować”.
„Nie przychodzimy na świat po to, by być idealni, ale by być w pełni sobą”.
„Największe piękno w świecie - i największa satysfakcja - pochodzi z życia, w którym w pełni wyrażasz swoją wyjątkowość”.