Wielu specjalistów jest zdania, że naukę języka obcego najlepiej rozpocząć we wczesnym
dzieciństwie. Co jest ważne w nauce najmłodszych?
Znawcy tematu twierdzą, że już dwuletnie dziecko jest na końcowym etapie poznawania własnego języka, co stanowi przepustkę do nauki kolejnego. Jest to czas na pierwsze, luźne i krótkie spotkania np. z angielskim. Z kolei maluch w wieku pomiędzy 4 a 8 lat ma już większe predyspozycje do nauki. Dzieje się tak, ponieważ jego aparat mowy oraz mózg charakteryzują się największą plastycznością i zdolnościami, które ułatwiają naukę. Można powiedzieć, że są to czysto anatomiczne kwestie, bowiem w krtani osoby dorosłej następują zmiany strukturalne, które czynią ją mniej elastyczną i gorzej przystosowaną do tworzenia nowych dźwięków.
„Nauka języków obcych przynosi najlepsze rezultaty, jeśli rozpocznie się ją w pierwszych dziesięciu latach życia dziecka, ponieważ później mózg staje się mniej plastyczny i nie chłonie już tak łapczywie. Dodatkowo, w późniejszych latach zaczynają nam przeszkadzać nawyki językowe mowy ojczystej, a ponadto mija okres bezakcentowy, czyli taki, w którym dziecko nie przenosi akcentu języka ojczystego na nowopoznany”, wyjaśnia Agnieszka Godlewska-Wawrzyniak, ekspert Helen Doron English.
Dodatkowym atutem dzieci jest to, że mają nieograniczony czas wolny, który bez przeszkód można podporządkować ustalonym lekcjom. Poza tym ich sprawny aparat mowy, spontaniczność brak lęku przed mówieniem, zdolność szybkiego przystosowania się do nowych sytuacji i aktywność czynią z malców uczniów z największym potencjałem i szansą powodzenia.
Nauka języków obcych w przypadku małych dzieci zasadniczo różni się od metod nauczania dorosłych czy nawet dzieci w wieku szkolnym. Przede wszystkim wyłącza się z tego procesu tekst graficzny: oznacza to brak podręczników, które zastępowane są całą masą gier i zabaw. Ich celem jest łączenie produkcji językowej z czynnościami motorycznymi. Maluchy mogą wykonywać odpowiednie ruchy i czynności zgodne z treścią piosenek, wyliczanek, wierszyków. Inną formą zabawy może być odgadywanie przez jedno lub więcej dzieci pomyślanego wyrazu lub ukrytego przedmiotu. W zabawie powinna brać udział osoba prowadząca zajęcia, ponieważ dzieci nie umieją uczyć się samodzielnie.
Oprócz lekcji w grupie rówieśników obcojęzyczne ćwiczenia i zabawy możemy przygotowywać również w domu. Najlepsze efekty przynoszą te ćwiczenia, dzięki którym maluch może uczyć się instynktownie, czyli w sposób naturalny przyswajać wszystkie nowe informacje. Puszczanie dziecku jego ulubionych bajek bez polskiego lektora, czytanie komiksów lub opowiadań w obcym języku, słuchanie i śpiewanie obcojęzycznych piosenek – to tylko kilka sposobów, dzięki którym dzieci mogą osłuchać się z obcym akcentem, przyswoić nowe słownictwo oraz ćwiczyć poprawną wymowę.
W niektórych przypadkach jednak odradza się naukę języka obcego. Dzieje się tak wówczas, gdy dziecko ma problemy z prawidłową wymową. Przykład może stanowić trudność z wymawianiem przedniojęzykowego T. Jeśli w takim przepadku malec rozpocznie naukę języka angielskiego, w którym sposób wymowy tej głoski jest nieco inny, może mieć problem z prawidłową wymową w języku ojczystym. Odróżnienie podobnych dźwięków czasem okazuje się dla dzieci zbyt skomplikowane, dlatego lepiej poczekać, aż uporają się one z ojczystym językiem zanim przystąpią do nauki kolejnych.
Nauka języka obcego to dla dziecka coś więcej niż wzbogacanie swojej wiedzy czy okazja do nowej formy zabawy. Nowy język stanowi sposób na poznanie świata i komunikowania się z nim. Daje dziecku możliwość poznania odrębności innych kultur, ale i przygotowuje go do zajęcia mocnej pozycji na rynku pracy, na którym znajomość języków obcych jest wręcz niezbędna. Nie należy jednak skazywać dziecka na żmudną naukę i wymagać efektów, które byłby powodem do dumy rodziców. Trzeba pamiętać, że wiele zależy od indywidualnych cech dziecka, zdolności, wpływu środowiska rodzinnego, inteligencji, jak i samego procesu nauczania, czyli programu, metod, technik, środków oddziaływujących podczas lekcji na dziecko. Nie każde dziecko ma takie same zdolności językowe.