Inspiracją prac Dobiesława Gały są bieguny niedostępności – wyliczone matematycznie realne miejsca na ziemi. Jego cykle prezentowane obecnie w Międzynarodowym Centrum Kultury w Krakowie to wizualizacje odległych, często tajnych obszarów, gdzie miały miejsce niewyjaśnione zjawiska.
Dobiesław Gała – artysta rzeźbiarz, doktor sztuki, adiunkt na Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie, obecnie prodziekan na Wydziale Rzeźby. Urodzony w 1975 roku w Ostrowcu Świętokrzyskim. W 2000 roku ukończył Studia na Wydziale Rzeźby Krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, uzyskał dyplom w pracowni prof. Mariana Koniecznego. Wielokrotnie nagradzany i wyróżniany, m.in. stypendium Akademii Sztuk Pięknych w Norymberdze, gdzie pracował pod kierunkiem słynnego Tima Scotta. Stypendysta Ministra Kultury Rzeczypospolitej Polskiej. Laureat i zdobywca Grand Prix X Triennale Polskiego Rysunku Współczesnego oraz wielu prestiżowych nagród za twórczość artystyczną. Swoje prace prezentował na ponad siedemdziesięciu wystawach indywidualnych i zbiorowych. Ten rok będzie należał do niego. Wystawy indywidualne, zbiorowe, prace wzbogacające prywatne kolekcje oraz nabywane z myślą o estetycznym dopełnieniu przestrzeni – to obecnie centrum jego uwagi.
Inspiracją prac Dobiesława Gały są bieguny niedostępności – wyliczone matematycznie realne miejsca na ziemi. Określenie powstało przeszło sto lat temu, w 1920 roku jego autor Vilhjalmur Stefansson stworzył je dla odróżnienia bieguna północnego od najtrudniej osiągalnego punktu w Arktyce, a następnie definicja została rozszerzona o inne obszary.
Dobiesław Gała z cyklu „Rzeki informacji” 100 x 100 cm (2022)
Bezpośrednim bodźcem do realizacji cyklu kompozycji jest słynna Strefa 51 – amerykańska baza wojskowa służąca do testów nowych rozwiązań technicznych, która obrosła w liczne teorie spiskowe związane z UFO. Najprawdopodobniej prowadzone są tam testy nowych typów broni i statków powietrznych, nie jest może miejscem najbardziej oddalonym od wody czy lądu, ale zapewne jest odległa, strzeżona i niedostępna.
Dobiesław Gała z cyklu „Stalowe rzeki” 100 x 70 cm
Cykle prezentowane w Międzynarodowym Centrum Kultury pod wspólnym tytułem „Bieguny Niedostępności” to wizualizacje odległych, często tajnych obszarów, gdzie miały miejsce niewyjaśnione zjawiska, incydenty lub gdzie przeprowadzane są eksperymenty, które mają fatalny wpływ na okoliczną faunę i florę. Są to próby zilustrowania najbardziej niedostępnych miejsc na ziemi, gdzie zachodzą zagadkowe zjawiska, tajemnicze ślady zdarzeń, a ich konsekwencją są zmiany struktury materii. Ale to również toksyczna działalność człowieka, który eksperymentując w odległych miejscach naszej planety, deformuje przyrodę.
Dobiesław Gała z cyklu „Początek” 100 x 40 cm (2022)
Prace mają również wymiar metafizyczny. Opowiadają o człowieku jako fizycznym bycie, który pozostawia w świadomości swojego otoczenia trwały ślad pozazmysłowy. Ten ślad jest rodzajem deformacji struktury przestrzeni, współistnieniem w czasie, wpływaniem na przyszłość. Z upływem czasu ślad zanika, zarasta materią i biegiem życia kolejnych istnień.
Dobiesław Gała z cyklu „Ślady neutronowe” 70 x 40 cm (2022)
W swoich pracach Gała nie przedstawia konkretnych działań, obiektów czy maszyn, które spowodowały te ślady. Koncentruje się na sytuacji już po, na pozostawionych znakach, odbiciach. Próbuje przewidywać proces zmian określonego miejsca. Istotnym czynnikiem jest czas, który pozwala siłom natury na ponowne zaanektowanie zniszczonego miejsca i przekształcenie go w inną strukturę.
Dobiesław Gała z cyklu „Strefa 79” 100 x 100 cm (2022)
Podczas odbioru prac najlepiej przełączyć percepcję na kontemplację z góry. Te prace nie są pejzażami, w których należy szukać horyzontu. Perspektywa, niczym spojrzenie z lotu ptaka, pozwala dotknąć makro- i mikrokosmosu, które kryją się w trójwymiarowych formach.
Są to rysunki strukturalne. Połączona w całość płaskorzeźba z rysunkiem i malarstwem – przy wykorzystaniu różnych mediów: ołówka, grafitu, węgla, farby, pigmentów. Przegląd prac w krakowskim Międzynarodowym Centrum Kultury to połączenie struktur i możliwość dotknięcia intrygujących biegunów niedostępności.
Wystawa dostępna jest w Międzynarodowym Centrum Kultury w Krakowie (Rynek Główny 25) do 27 marca br.