Zarządzanie stresem nie ma na celu wyłącznie jego redukcji. Życie bez stresu byłoby przecież nudne. Ważne jednak, aby dokonać takich zmian, które umożliwią nam konstruktywne radzenie sobie z nim. Zanim rozpoczniesz program zmian, zastanów się, w jaki sposób obecnie zarządzasz stresem.
Poniżej znajdziesz listę częstych sposobów radzenia sobie ze stresującymi wydarzeniami. Zaznacz te z nich, które są dla ciebie charakterystyczne lub które często stosujesz. Najlepszym sposobem będzie spisanie numerów.
- Ignoruję swoje potrzeby i po prostu pracuję intensywniej i szybciej.
- Zwracam się do przyjaciół po rozmowę i wsparcie.
- Jem więcej niż zwykle.
- Podejmuję jakiś rodzaj aktywności fizycznej.
- Staję się drażliwy i wyładowuję się na osobach ze swojego otoczenia.
- Daję sobie nieco czasu na relaks, oddech i odpoczynek.
- Wypalam papierosa lub wypijam napój zawierający kofeinę.
- Konfrontuję się ze swoim źródłem stresu i staram się je zmienić.
- Wycofuję się emocjonalnie i zachowuję pozory.
- Zmieniam swój sposób patrzenia na problem, by zobaczyć go z lepszej perspektywy.
- Śpię więcej, niż faktycznie potrzebuję.
- Biorę nieco wolnego i odrywam się od życia zawodowego.
- Idę na zakupy i sprawiam sobie coś na poprawę nastroju.
- Żartuję z przyjaciółmi i wykorzystuję humor, by złagodzić sytuację.
- Piję więcej alkoholu niż zwykle.
- Rozwijam hobby lub zainteresowania, które pozwalają mi odpocząć i dobrze się bawić.
- Biorę leki, które pomagają mi się rozluźnić lub lepiej spać.
- Odżywiam się zdrowo.
- Ignoruję problem i mam nadzieję, że sam zniknie.
- Modlę się, medytuję lub pogłębiam swoje życie duchowe.
- Martwię się problemem i boję się cokolwiek z nim zrobić.
- Staram się skupić na rzeczach, które mogę kontrolować i zaakceptować te, na które nie mam wpływu.
Zaadaptowano z „Coping Styles Questionnaire” (1999), dr Jim Boyers, Kaiser-Permanente Medical Center and Health Styles, Santa Clara, CA.
Taktyki radzenia sobie ze stresem oznaczone liczbami parzystymi są zwykle bardziej konstruktywne, a liczbami nieparzystymi – mniej. Pogratuluj sobie zaznaczonych zdań parzystych. Przemyśl, czy powinieneś zmienić coś w swoim sposobie myślenia lub zachowania, jeżeli zaznaczyłeś którekolwiek ze zdań nieparzystych. Rozważ wypróbowanie parzystych taktyk, których jeszcze nie stosowałeś. […]
W swojej popularnej książce „Inteligencja emocjonalna” (2005) Daniel Goleman twierdzi, że osoby zdrowe emocjonalnie konsekwentnie wykazują samoświadomość, samodyscyplinę i empatię, a inteligencja emocjonalna pomaga rozwinąć zdolność radzenia sobie ze stresem.
Psycholożka Shelley E. Taylor napisała w swojej książce „The Tending Instinct” (2002), że jesteśmy biologicznie zaprogramowani do wzajemnej troski. Taylor odkryła, że badania dotyczące reakcji „walcz lub uciekaj” obejmowały wcześniej jedynie mężczyzn. Postanowiła sprawdzić, czy mężczyźni i kobiety w różny sposób radzą sobie ze stresem, a jeśli tak – na czym polegają różnice. Okazało się, że osoby (szczególnie kobiety), które w sytuacjach stresowych odwołują się do swojej grupy wsparcia społecznego, by dawać i otrzymywać wsparcie – zamiast walczyć lub uciekać – znacznie rzadziej doświadczają przewlekłej reakcji stresowej. Teoria ta nosi nazwę „tend and befriend” – zaopiekuj się i zaprzyjaźnij. Taylor stwierdza: „Więzi społeczne to najtańsze dostępne dla nas lekarstwo”.
Więcej w książce „Ogarnij stres i żyj na luzie”. Wybór fragmentów i śródtytuły pochodzą od redakcji.
O autorach
Dr Martha Davis przez ponad trzydzieści lat pracowała jako psycholożka na oddziale psychiatrii Centrum Medycznego Kaiser Permanente w Santa Clara w Kalifornii, gdzie prowadziła psychoterapię indywidualną, grupową oraz par.
Elizabeth Robbins Eshelman przez trzydzieści siedem lat pracowała dla Programu Opieki Zdrowotnej Kaiser Permanente jako kliniczna pracownica socjalna, dyrektorka hospicjum, badaczka, edukatorka zdrowotna oraz instruktorka i coachka rozwoju zarządzania.
Dr Matthew McKay jest wykładowcą na Wright Institute w Berkeley w Kalifornii oraz autorem i współautorem licznych książek. McKay obronił doktorat z psychologii klinicznej na California School of Professional Psychology i specjalizuje się w terapii poznawczo-behawioralnej lęków i depresji.