Przyjęcia i spotkania w grupie są dla ciebie źródłem stresu? Gdy poznasz teorię niewidzialnego gościa, wszystko się zmieni – zapewniają ci, którzy zaczęli stosować ten trik w swoim życiu. Wystarczy, że uświadomisz sobie prosty fakt o ludziach wokół ciebie, a w jednej chwili odczuwane przez ciebie presja i niepokój… wyparują.
„Invisible guest theory” zaczęła zyskiwać na popularności w kilku ostatnich tygodniach. W social mediach nastąpił wysyp postów, których autorzy przekonują, że był to dla nich życiowy game changer. W czasach, gdy młodsze pokolenia mają coraz większe opory przed wchodzeniem w międzyludzkie interakcje, ten trik rzeczywiście może być bardzo pomocny. Skorzystają na nim również ci, którzy od zawsze czuli się w towarzystwie nieswojo i w strachu przed opinią innych woleli zostawać w domu. Teoria niewidzialnego gościa sprawi, że w końcu przestaną zadręczać się pytaniami:
„Czy to co mówię nie brzmi głupio?”
„Czy na pewno dobrze wyglądam?”
„Czy oni mnie nie wyśmieją?”
Teoria niewidzialnego gościa nie musi sprawić, że z introwertyka przemienisz się w duszę towarzystwa – ale z dużym prawdopodobieństwem zmieni twoje myślenie i pomoże ci przełamać bariery w kontaktach z innymi.
Tak naprawdę „invisible guest theory” jest powtórzeniem ustaleń, które w psychologii są już znane od dawna. Wielu introwertyków sobie ich jednak nie uświadamia i podczas spotkań w większym gronie ludzi odczuwa dotkliwy lęk przed oceną innych. To zniechęca ich do towarzyskich aktywności.
Wystarczy jednak, by dotarł do ciebie jeden prosty fakt: w rzeczywistości ludzie nie zwracają na ciebie zbyt dużej uwagi. Tak naprawdę bardziej przejmują się swoim wizerunkiem w oczach innych, niż ocenianiem ciebie. Jeśli wydaje ci się, że w towarzystwie jesteś nieustannie obserwowana i oceniana – możesz dać na luz, bo to nieprawda. Nikt nie zwraca na ciebie uwagi w takim stopniu, w jakim ci się wydaje. Dla większości osób wokół ciebie jesteś niewidzialnym gościem.
Nadal trudno ci w to uwierzyć? Musisz więc wiedzieć, że teoria niewidzialnego gościa została potwierdzona w badaniach naukowych. W psychologii określa się ją innym terminem: „spotlight effect”, czyli efektem reflektora. Według niego prawdopodobieństwo, że inni dostrzegli w nas jakąś „skazę” czy zauważyli nasz błąd, jest pięciokrotnie mniejsze niż nam się wydaje!
Do takiego wniosku doszli Thomas Gilovich i Keneth Savitsky, naukowcy z Cornell oraz Northwestern University, którzy w 1998 roku na łamach „The Journal of Personality and Social Psychology” opublikowali wyniki ciekawych badań. Kazali swoim studentom założyć koszulki z obciachowym nadrukiem i wejść do pomieszczenia, w którym mieli spotkać się i rozmawiać z innymi studentami. Następnie uczestników eksperymentów zapytano, jak sądzą: ile postronnych osób zwróciło uwagę na głupią koszulkę, którą noszą? Studenci obstawiali, że musiało to być przynajmniej 50%. Okazało się, że na obciachowy nadruk dostrzegło… zaledwie 10% osób.
Ten eksperyment potwierdza, że jako ludzie mamy silną tendencję do przeceniania stopnia, w jakim inni zwracają na nas uwagę. A u introwertyków i osób z fobią społeczną skala tego zjawiska może być jeszcze większa. Wynika to często z faktu, że takie osoby same (za) bardzo skupiają się na własnych błędach i niedostatkach oraz surowo się oceniają. Myślą więc, że otoczenie patrzy na nie podobnie, jak one na siebie. Nic bardziej mylnego.
Świadomość, że nikt nie skupia się na nas tak mocno, jak nam się wydaje, jest uwalniające i pomaga zrzucić z siebie ciężar presji, którą sami na sobie wywieramy. Warto codziennie przypominać sobie o teorii niewidzialnego gościa (czy też efekcie reflektora), aby nadmierne przywiązanie do własnych niedostatków nie blokowało nas przed kontaktami z ludźmi i osiąganiem życiowych sukcesów. Bo w istocie największe blokady, które powstrzymują nas przed prowadzeniem życia, o jakim marzymy, istnieją tylko w naszej głowie.