Zmarła Ewa Wanat, znakomita dziennikarka radiowa i telewizyjna, długoletnia redaktorka naczelna radia Tok FM, felietonistka, autorka reportaży filmowych, pisarka. W ostatnim czasie zmagała się z poważnymi problemami zdrowotnymi. Miała 61 lat.
„Migotliwa, niepoprawna, irytująca, fascynująca. Żyjąca łapczywie, intensywnie. Tak pełna życia, jak tylko można. »Czy możecie uwierzyć, że ja umrę?« – spytała latem, kiedy wykryto u niej raka z przerzutami wszędzie. »Bo ja nie wierzę« – dodała. Fakt, trudno w to uwierzyć. Myślę, że po prostu przeniknęła do świata równoległego – i tam robi zamieszanie. W śmierć nie wierzyła do końca. Walczyła – jak zresztą przez całe życie. Zbuntowana, uparta, waliła głową w mur, i bywało, że go przebijała. Tym razem nie przebiła” – napisała Ewa Siedlecka na swoim blogu. „Są takie płomienie, które nawet jeśli zgasną, pozostawiają po sobie ogrom ciepła. Dziś wieczorem w Berlinie Henningsdorf odeszła od nas Ewa Wanat. Tak niewiele czasu miałyśmy ze sobą, za mało… Żegnaj, przyjaciółko…” – to z kolei słowa Doroty Danielewicz.
Ewa Wanat swoją karierę dziennikarską zaczynała w Poznaniu, gdzie studiowała. Współpracowała tam między innymi z radiem „S”, poznańskim oddziałem „Gazety Wyborczej”, TVP Poznań, telewizją WTK czy radiem Plus. Przez 11 lat, do 2012 roku, była redaktorką naczelną Radia TOK FM. To ona stoi za stworzeniem wartościowych debat, których słuchać można było bez końca. Stworzyła też pierwszą w naszym kraju radiową audycję tworzoną przez osoby LGBTQ+. Razem z seksuologiem Andrzejem Depką prowadziła cykl „Kochaj się długo i zdrowo”, który miał oswajać temat seksu i zapraszał do rozmów słuchaczy radia. W 2021 roku audycja przekształciła się w książkę „Chuć, czyli normalne rozmowy o perwersyjnym seksie”. W Radiu TOK FM prowadziła też audycje „Zmiana mentalności” (razem ze Zbigniewem Miłuńskim), „Subiektyw” i „Mediacje”. W 2008 roku, pod jej kierownictwem, Radio Tok FM otrzymało tytuł Stacji Roku w plebiscycie miesięcznika „Media&Marketing”. Ewa Wanat była też wśród 100 najbardziej wpływowych Polaków tygodnika „Wprost” w 2011 roku.
W radiu publicznym oraz w Polskim Radiu RDC (którego od 1 maja 2013 do 14 września 2015 była redaktorką naczelną i dyrektorką programową) prowadziła audycje na temat życia seksualnego. Reportaże i artykuły o seksie pisała również dla „Gazety Wyborczej” i „Wysokich Obcasów”. W 2015 wspólnie z Rafałem Betlejewskim i Tomaszem Stawiszyńskim założyła społeczne radio Medium Publiczne.
Potem przeprowadziła się do Berlina i tam tworzyła reportaże o Polsce dla publicznej telewizji ARD, ale przede wszystkim oddała się pisaniu książek. W sumie napisała ich cztery: wspomnianą wcześniej „Chuć, czyli normalne rozmowy o perwersyjnym seksie” (2012), zbiór wywiadów „Biało-Czarna” (2016), „Deutsche nasz. Reportaże berlińskie” (2018, za którą otrzymała nagrodę im. Beaty Pawlak) oraz „Pieprzyć wstyd. Historia rewolucji seksualnej” (2022).
Ewa Wanat chorowała na raka. Zmarła po długich miesiącach walki z chorobą.