Dokumenty o Ukrainie można oglądać od dziś do 20 marca na platformie NH VOD. Całkowity wpływ ze sprzedaży dostępów zostanie przekazany organizatorom kijowskiego festiwalu DocuDays UA, którzy w ramach akcji DOCU/HELP pomagają ukraińskim reżyserom i reżyserkom dokumentującym sytuację w Ukrainie w obliczu rosyjskiej inwazji.
Jak zaznaczają organizatorzy: „Ta pomoc musi trwać – a my chętnie pójdziemy ręka w rękę z tymi, którzy chcą kinem nieść ukojenie, zrozumienie, wsparcie. Dlatego od 11 do 20 marca, wraz z festiwalem WATCH DOCS, zapraszamy na platformę Nowe Horyzonty VOD na przegląd filmów dokumentalnych poświęconych Ukrainie, pochodzących z programu ostatnich edycji wydarzenia”.
Jakie filmy można obejrzeć?
W zestawie (dostępnym do 20 marca lub do wyczerpania puli dostępów) znajdują się:
„W okopach” francuskiego twórcy Loupa Bureau (premiera na festiwalu w Wenecji 2021), który przez kilka miesięcy obserwował ukraińskich żołnierzy na pierwszej linii frontu w Donbasie, daje naturalistyczny obraz wojny. W swoim reżyserskim debiucie Loup Bureau odsłania przed nami depresyjną codzienność pierwszej linii frontu. Jego bohaterami są młodzi ukraińscy żołnierze toczący pozycyjny bój z separatystami gdzieś w Donbasie. Długie, hipnotyczne czarno-białe ujęcia błądzą po niekończącym się labiryncie okopów, przypominającym czasy pierwszej wojny światowej. Choć wysiłek włożony w ich budowę jest boleśnie prawdziwy, prowizoryczne schrony zapewniają ledwie iluzoryczną osłonę przed pociskami wroga. Śmierć czai się dosłownie wszędzie, wojna nie ma w sobie nic z romantycznej przygody. Reżyser, który sam spędził trzy miesiące w okopach, dobitnie, niemal namacalnie oddaje ich atmosferę, pokazując strach, krew, pot, błoto i łzy.
„Bez wyraźnych objawów” Aliny Gorłowej, poświęcony ukraińskim weteranom zmagającym się z PTSD, kiedy to próbują oni wrócić z Donbasu do powojennej rzeczywistości. Oksana wróciła z armii z orderami. Na wojnie nie płakała. To, co widziała i czego doświadczyła, przygniotło ją dopiero w zaciszu kijowskiego mieszkania. Alina Gorłowa towarzyszy Oksanie w drodze powrotnej do życia – od pobytu w klinice aż do podjęcia pracy. Oksana wie, że jest jedną z nielicznych, którym zaoferowano fachową pomoc w leczeniu zespołu pourazowego. Jej towarzysze broni na ogół nie mogą na to liczyć – z braku widocznych śladów obrażeń zostaną odesłani z kwitkiem.
„Przesunąć granice” Lesi Kordonets, ukazujący losy ukraińskich paraolimpijczyków w kontekście okupacji Krymu przez Rosję w 2014 roku. Mamy tutaj obraz wojny Rosji z Ukrainą oglądany z nietypowej perspektywy: nieoczekiwane konsekwencje aneksji Krymu dla ukraińskich paraolimpijczyków. W intrygujący sposób łącząc sport z geopolityką, Lesia Kordoniec opowiada o granicach: ludzkich możliwości i tych, które dzielą kraje. Rosyjska agresja w 2014 roku pozbawiła ukraińskich paraolimpijczyków najnowocześniejszego ośrodka treningowego. W losach bohaterów filmu odbija się obraz współczesnej Ukrainy i jej problemy.
„Mój tata jest bratem mamy” Wadima Ilkowa – dokumentalny portret muzyka undergroundowej, queerowej sceny Kijowa. Tolik jest awangardowym artystą i muzykiem undergroundowej, queerowej sceny Kijowa. Jest także przybranym ojcem małej Katii, córki jego siostry, Anyi. Choroba psychiczna nie pozwala Anyi opiekować się na co dzień Katią. Doceniony za innowacyjność na festiwalu Visions do Réel film Wadima Ilkowa łączy momenty skrajnej samotności i intymnej rodzinnej bliskości, pustki i twórczego skupienia, wielkiego ciężaru i codziennej radości życia. Odważny, ale i subtelny pełen szacunku portret niezwykłej rodziny.
Źródło: materiały prasowe Nowe Horyzonty VOD
Międzynarodowy Festiwal Filmowy WATCH DOCS. Prawa człowieka w filmie jest organizowany przez Helsińską Fundację Praw Człowieka. Na platformie NH VOD dostępne są obecnie filmy w języku ukraińskim (nieodpłatnie).