Edward Hopper – co warto wiedzieć o tym artyście?

Amerykański malarz Edward Hopper – mistrz światłocienia

Edward Hopper niebezpodstawnie zaliczany jest do grona najwybitniejszych artystów XX wieku. Genialny malarz, ilustrator i grafik dzięki swoim obrazom utrzymanym w charakterystycznym, trudnym do zapomnienia klimacie szybko zyskał uznanie najpierw w Stanach Zjednoczonych, a potem na całym świecie.

Hopper urodził się 22 lipca 1882 roku we wsi Nyack, położonej w stanie Nowy Jork. Pochodzący z klasy średniej rodzice już od wczesnego dzieciństwa wspierali syna w rozwijaniu jego największych pasji, którymi były czytanie i rysowanie, co na pewno pomogło mu podjąć decyzję o dalszej przyszłości. Młody Edward rozpoczął studia malarskie pod skrzydłami dwóch ważnych twórców tamtego okresu: impresjonisty Williama Merritta Chase’a oraz realisty Roberta Henry’ego. Dodatkowo Hopper kilkakrotnie odwiedził Europę, a zwłaszcza uwielbiany przez artystów Paryż, zapoznając się bliżej z kulturą europejską. Wrażliwy na sztukę artysta nie tylko zachwycił się malarstwem Rembrandta, Maneta i Degasa, ale też pokochał poezję Johanna Wolfganga Goethego oraz Charlesa Baudelaire’a.

Po powrocie do USA Hopper osiedlił się na stałe w Nowym Jorku. Przy Washington Square North 3 założył pracownię, w której do końca życia tworzył wybitne dzieła. W 1924 roku ożenił się z malarką Josephine Nivision, która była zupełnym przeciwieństwem zamkniętego w sobie i nieco mrukliwego artysty. Początki wspólnego życia były pełne zgrzytów, ponieważ żona chciała zachować swoje studio, podczas gdy Edward pragnął, by skupiała się wyłącznie na domu. Gdy Hopperowie wybudowali dom z pracownią w Cape Cod, Josephine już nie tylko pozowała do niektórych prac męża, ale także zajmowała się jego korespondencją, prowadziła rejestr namalowanych i sprzedanych prac, a nawet – podczas napadów depresji Hoppera – zaczynała za niego tworzyć kolejne obrazy. Edward Hopper zmarł w swojej nowojorskiej pracowni 15 maja 1967 roku, a jego prace do dziś są inspiracją dla malarzy, scenografów, reżyserów, a nawet pisarzy.

Edward Hopper – dzieła sztuki, które warto znać

Jakim malarzem był Edward Hopper? Niektóre obrazy jego autorstwa tchną smutkiem, poczuciem samotności i tęsknotą, inne z kolei zachwycają surrealistycznym wręcz klimatem, który u niejednego widza może wywoływać uczucie niepokoju, a nawet strachu. Pozornie proste do odczytania sceny zazwyczaj mają drugie dno i przedstawiają zdecydowanie bardziej złożoną psychologicznie sytuację. Nic więc dziwnego, że tak silnie oddziałujące malarstwo Hoppera szybko zostało podchwycone przez amerykańską popkulturę, stając się tłem do plakatów czy pocztówek. Oryginalny klimat uchwycony przez artystę stał się inspiracją i został wykorzystany w scenografii filmów takich genialnych reżyserów, jak Jim Jarmusch, Wim Wenders („Koniec przemocy”), Andrzej Wajda („Tatarak”) czy Alfred Hitchcock („Psychoza”).

Genialny Edward Hopper – „Nocne marki” i inne dzieła

W swojej twórczości Edward Hopper ukazywał przede wszystkim ludzi żyjących w centrach lub na obrzeżach amerykańskich miast. Artysta w doskonale realistyczny sposób potrafił oddać unikalny klimat nocnych barów, przytulnych kafejek, biurowych pomieszczeń lub hotelowych pokoi. Na obrazach zazwyczaj znajduje się jedna osoba, a jeśli w kadrze ujęta jest większa liczba postaci, każda z nich jest zajęta samą sobą. Do najbardziej znanych prac Edwarda Hoppera, które warto bliżej poznać, należą:

• „Pokój w Nowym Jorku” – pełen nostalgii obraz ukazujący pokój widoczny z ciemnej ulicy. Widać dwie postacie, które nie zdają sobie sprawy, że są obserwowane. Choć są razem, każda z nich w kompletnym milczeniu zajmuje się czymś innym – mężczyzna skupia się na czytaniu gazety, a pogrążona w myślach kobieta bawi się klawiszami pianina.
  
  
• „Niebieski wieczór” – ten obraz należy do najbardziej rozpoznawanych dzieł Hoppera. Autor ukazał tutaj scenkę z paryskiej kawiarni, gdzie wśród kilku osób największą uwagę przykuwa ubrany na biało klaun, kompletnie niepasujący swoim przebraniem do reszty towarzystwa. Nieopodal klauna, który pali papierosa, stoi kobieta w bardzo mocnym makijażu, z wyniosłą miną obserwująca znajdujące się wokół osoby.
  
  
• „Nocne marki” – obraz został namalowany niedługo po ataku na Pearl Harbor, co było ogromnym wstrząsem dla Amerykanów. Przedstawia ujęte nocą puste ulice z widokiem na bar, w którym znajdują się pogrążone w myślach osoby oraz obsługujący ich kelner. Zestawienie barw kojarzy się ze smutkiem i przygnębieniem, a przecież pobyt w barze powinien sprawiać klientom przyjemność.
  
  
• „Stacja benzynowa” – na obrazie widać styk dwóch światów – ciemnej i tajemniczej ściany lasu oraz niewielkiej stacji benzynowej położonej przy pustej ulicy. Jedyną dynamikę obrazu wprowadza pracownik, który sprawdza coś przy dystrybutorze.