Przez pierwsze lata kariery kojarzona była głównie z rolami ślicznych blondynek. Nigdy jednak nie bała się sięgać po bardziej wymagające role. Dziś Katarzyna Figura jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych polskich aktorek, a filmy z jej udziałem uchodzą za klasykę rodzimego kina. Długo jednak musiała walczyć o to, aby nie być postrzegana tylko jako „symbol seksu”. „Przez moją kobiecość odbierano mi prawo do posiadania talentu” – mówiła po latach aktorka, która dziś świętuje 62. urodziny.
Katarzyna Figura w młodości – początki kariery
Jej role w „Pociągu do Hollywood” Radosława Piwowskiego, „Kingsajzie” Juliusza Machulskiego i „Porno” Marka Koterskiego uczyniły z niej symbol seksu końca lat 80. i zapewniły tytuł „polskiej Marilyn Monroe”. Po latach przyznała, że nie była z tego do końca zadowolona. – Kiedy stałam się zawodową aktorką, moja droga polegała na tym, żeby widziano mnie inaczej niż tylko przez pryzmat mojej powierzchowności – mówiła w 2006 roku. – Przez długie lata przez tę moją kobiecość odbierano mi prawo nie tylko do posiadania talentu, ale też często intelektu. Biust stanął między mną a widzem – dodała.
„Pociąg do Hollywood” (1987) (Fot. Archiwum Filmu/Forum)
„Kingsajz” (1988) (Fot. Archiwum Filmu/Forum)
„Porno” (1989) (Fot. Archiwum Filmu/Forum)
Przez następne lata Katarzyna Figura chętnie wcielała się w dramatyczne role kobiet doświadczonych życiem, ale nie stroniła też od komediowych ról tzw. słodkich idiotek pokroju Rysi z „Kilera”, dzięki którym jej kariera weszła na nowy poziom, co okazało się zbawieniem po kilku latach spędzonych na nieudanych próbach zaistnienia w Hollywood. Z ciepłym przyjęciem spotkały się również jej role teatralne oraz występy w filmach: „Ajlawju”, „Żurek”, „Ubu król”, „Zemsta”, „To nie tak, jak myślisz, kotku” czy „Yuma”.
„Kiler” (1997) (Fot. Paweł Babala/Forum)
„Kiler” (1997) (Fot. Marcin Michalski/Studio 69/Forum)
W 2004 roku na potrzeby dwóch projektów i zerwania z wizerunkiem seksbomby aktorka ogoliła głowę na łyso, co wywołało sporo zamieszania w mediach. – W dupie mam wizerunek – przyznała dosadnie w wywiadzie dla „Wysokich Obcasów”.
Katarzyna Figura w 2006 roku (Fot. Krzysztof Jarosz/Forum)
Od 2013 roku aktorka mieszka w Gdyni, gdzie występuje w teatrze i wykłada w Szkole Filmowej. – W Gdyni poczułam wolność, nieograniczone możliwości – fascynujący potencjał, jakbym na nowo zaczęła oddychać, żyć. Dotarło do mnie, jak wielkiemu wyzwaniu stawiłam czoła, żeby w wieku 51 lat zmienić całe moje życie – mówiła w 2015 roku. Za sobą ma również głęboką depresję i trudne małżeństwo, ale od września 2021 roku jest już wolna. – To była długa i wyczerpująca droga. Po tym, co przeszłam, mogę powiedzieć, że jestem niezniszczalna – mówiła w jednym z wywiadów.
Katarzyna Figura w 2022 roku (Fot. Wojciech Strożyk/Repoerter/East News)
Katarzyna Figura w 2023 roku (Fot. Paweł Przybyszewski/Forum)
Z okazji urodzin Katarzyny Figury przypominamy jej najciekawsze role z ostatniej dekady.
„Chrzciny” (2022)
Akcja komedii obyczajowej „Chrzciny” rozgrywa się w grudniu 1981 roku. Marianna chce, aby rodzina żyła w zgodzie. Postanawia więc wykorzystać chrzciny najmłodszego wnuka do pojednania skłóconych od lat dzieci. Nieoczekiwanie plany krzyżuje jej generał Jaruzelski, który ogłasza tego dnia stan wojenny. Chcąc doprowadzić pojednanie do końca, Marianna postanawia ukryć przed dziećmi prawdę o sytuacji w kraju. Tragifarsa z Katarzyną Figurą w roli troskliwej babci otrzymała aż siedem nominacji do nagrody Orła.
„7 uczuć” (2018)
Adaś Miauczyński, kultowy bohater filmów Marka Koterskiego, powraca do czasów swojego dzieciństwa, kiedy miał spory problem z nazywaniem towarzyszących mu wtedy emocji. Aby poprawić jakość swego dorosłego życia, postanawia powrócić do tamtego nie do końca beztroskiego okresu, aby nauczyć się przeżywania siedmiu podstawowych uczuć. Ten ekstremalnie nieprzewidywalny komediodramat z Katarzyną Figurą w jednej z głównych ról obfituje w szereg komicznych sytuacji, wzruszeń i refleksji.
„Victoria” (2022)
Grana przez Katarzynę Figurę Amelia, atrakcyjna kobieta w średnim wieku, czuje, że w jej małżeństwie z 30-letnim stażem brakuje namiętności. Męża bardziej fascynują rekonstrukcje średniowiecznych bitew niż jej ciało. Kobieta jest zmęczona codzienną rutyną i brakiem seksualnego spełnienia. 50-latka nie zna nawet własnych pragnień i potrzeb. To, co przez całe życie pozostawało uśpione, zacznie budzić się wraz ze znalezieniem tajemniczej przesyłki, która trafić miała w ręce „wyzwolonej” sąsiadki Wioli.
„Śniegu już nigdy nie będzie” (2020)
W tej roli Katarzyna Figura z pewnością was zaskoczy. Pewnego mglistego poranka w mieście pojawia się ON – atrakcyjny mężczyzna z egzotycznego Wschodu. Żenia, bo tak brzmi jego imię, ma dar. Jego ręce leczą, a oczy zaglądają w dusze samotnych kobiet. Mężczyzna zatrudnia się jako masażysta na bogatym osiedlu pod miastem. Pracując dla ludzi odgrodzonych murem od „gorszego” świata, poznaje ich historie i osobiste dramaty. Wkrótce niezwykłe zdolności Żeni odmienią życie każdego z nich.
„Panie Dulskie” (2015)
Do Melanii (Maja Ostaszewska), wnuczki pani Dulskiej (Krystyna Janda), która wciąż obraca się w towarzystwie babci i matki (Katarzyna Figura), przyjeżdża Rainer Dulsky, profesor psychiatrii ze Szwajcarii. Czuje, że ma coś wspólnego z kamienicą, w której mieszkają Dulscy. Zaintrygowana historią rodu Melania, reżyserka filmowa, przyłącza się do jego poszukiwań. Kolejne odkrycia przeniosą ich w przeszłość pełną tajemnic, które na zawsze miały pozostać w ukryciu. Rodzina Dulskich ma bowiem wiele na sumieniu…