Polinezja - raj na ziemi

Któż nie chciałby zamieszkać w tradycyjnej chatce na palach – fare – i pod podłogą mieć piękną lagunę, a ponadto podziwiać hodowle słynnych czarnych pereł. Polinezja Francuska nie tylko słynie z precjozów, ale także z uprawy kawy, trzciny cukrowej, wanilii. Papeete – stolica, centrum administracyjne, kulturalne, handlowe – jest także głównym portem lotniczym. Niezliczona ilość butików, galerii, muzeów, ekskluzywnych sklepów jubilerskich - to na pewno raj dla wszystkich turystów zakochanych w typowo wielkomiejskich atrakcjach.

Dwóch wielkich Francuzów

Legenda głosi, że o archipelagu wysp zrobiło się wyjątkowo głośno za sprawą postimpresjonisty Paula Gauguina oraz żeglarza Alaina Gerbault. Obaj zachwyceni byli Tahiti i znaczną część życia spędzili na ukochanych wyspach. Tutaj też znajdują się ich prochy. Sławiąc wyjątkowość Polinezji Francuskiej stali się prekursorami mody na podróże w te strony. Niemało z ich fascynacji udzieliło się innym artystom, turystom i żeglarzom. Trudno się dziwić. Druga słynna wyspa „Perła Pacyfiku” – Bora Bora to połączenie malowniczych widoków, zachwycających raf koralowych z bogatą fauną, ciągnących się kilometrami plaż, idealnych warunków do nurkowania, kilku piramid, licznych wodospadów, jaskiń i rdzennej egzotyki.

Archipelagi

Polinezja to pięć archipelagów o wdzięcznych nazwach – Wyspy Pod Wiatrem, Na Wietrze, Tuamotu i Gambiera, Tubai oraz Markizy. Te 150 wysp zajmuje ponad trzy tysiące kilometrów kwadratowych, a zamieszkuje je prawie trzysta tysięcy mieszkańców. Wśród turystów szczególnym zainteresowaniem cieszą się oczywiście Tahiti, Bora Bora oraz Moorea, Raiatea, Tuamotu. Na każdej z nich lecący z Europy (przynajmniej 24 godziny) turysta dozna przyjemnego szoku. Całość Polinezji Francuskiej stanowi połączenie wysp wulkanicznych – wysokich oraz raf koralowych – charakteryzujących się bardziej płaskim ukształtowaniem terenu.

Klimat

Tropikalna zieleń porastająca zbocza górskie, lazur oceanu, powulkaniczne ukształtowanie terenu, czarny bazaltowy, lub niemal śnieżno biały piasek plaż – to obraz jaki odciska przyjemne piętno na każdym turyście, który zapuści się w te strony.

Duża odległość poszczególnych wysp sprawia, że klimat od zwrotnikowego przechodzi łagodnie w podzwrotnikowy wilgotny. Zasadniczo występują tu tylko dwie pory roku: sucha i wilgotna. Od grudnia do lutego wyspy często są nawiedzane przez cyklony. Temperatury stają się dla Europejczyków bardziej przyjazne od czerwca do sierpnia, dlatego te miesiące są ulubionym okresem odpoczynku.

Przed Gauguinem

Nim Polinezję odkrył dla Europy słynny malarz, jako pierwszy dotarł w te rejony żeglarz Magellan w XVI wieku. Historia rdzennych mieszkańców jest o wiele starsza, bo sięga około 300 roku naszej ery, gdy dotarli tu przybysze z Ameryki Południowej. Kolonialne zwierzchnictwo Francji sięga natomiast roku 1843, w którym to Francja ogłosiła swój protektorat. Obecną nazwę nadano w 1957 roku, jednocześnie zmieniając jej statut na zamorskie terytorium Francji. Wysypy cieszą się niewielką autonomią, mają własny parlament oraz rząd. Wysoki Komisarz jest urzędem reprezentującym rząd francuski i ma pod swoją kontrolą zarówno sądy jak i służby mundurowe.

Bora Bora

Górzysta „Perła Pacyfiku” znana jest z zapierającego dech w piersiach koralowego atolu i przepięknej roślinności – nie bez przesady nazywana jest więc ósmym cudem natury. W rozlicznych wzgórzach turysta znajdzie wiele jaskiń do odkrycia, może zdobyć szczyt Otemanu, a w południowo-wschodniej części podziwiać wulkan. Miłośników polinezyjskiej historii zafascynują ruiny świątyń oraz rzeźby bóstw. Ale to woda – z jej mieszkańcami – jest największą atrakcją wyspy. Możliwości uprawiania sportów wodnych, w szczególności nurkowania, jest bezliku. Ryby o niespotykanej nigdzie indziej kolorystyce, delfiny, wieloryby, rekiny, przedziwne stworzenia oceaniczne można także podziwiać podczas rejsu łodzią ze szklanym dnem. Zachodni brzeg Bora Bora to specjalnie przygotowany port jachtowy. Do kolejnych atrakcji zaliczyć można parasailing, wędkarstwo dalekomorskie, karmienie ryb, wyprawy kajakami po lagunie.

Tahiti

Wulkaniczna wyspa jest zarazem największą wyspą Polinezji Francuskiej, najbardziej zaludnioną i najbardziej czarną. Tak – tutaj wychodząc na brzeg po przygodach podwodnych, po ekscytujących szaleństwach na wodnych nartach, po złowieniu smacznej ryby – będziemy plażować na czarnym piasku.. Można wylegiwać się na plaży godzinami, ale warto również zwiedzić centralną część wyspy, gdzie atrakcją są wodospady, wspinaczka na główny szczyt o wysokości 2000 metrów, wędrówki szlakiem licznych grot – to przyjemność głównie widokowa – łatwo zrozumieć fascynację Gauguina – głęboko rzeźbiona faktura, zmienność kolorów od niebieskich, przez fioletowe, po głęboki brąz. Wystarczy je podziwiać o różnych porach dnia. Dodajmy do tego egzotykę miejscowej ludności, mnogość roślin, owoców, zwierząt, krystaliczną czystość wody, świetne warunki żeglarskie, a poczujemy tylko namiastkę tego, co oferuje Tahiti.

Papeete jak już wspomnieliśmy to stolica Polinezji Francuskiej, a zarazem największy ośrodek miejski na wyspie. Wieczorami znajdziemy tutaj wiele atrakcji nocnego życia: klubów, barów, dyskotek naprawdę nie brakuje.

Langusta w waniliowym sosie

Kuchnia Polinezji, co nie może dziwić, przeniknięta jest europejskimi smakami. Dziś bardziej przypomina popularną kuchnię fusion niż tradycyjną, ale mimo tego wciąż jest dość egzotyczna. Tak więc koniecznie należy zasmakować w rybie po tahitańsku, popić ją pysznym sokiem papajowym z dodatkiem mleczka kokosowego czy podczas poobiedniej sjesty rozkoszować się smakiem mai tai –drinkiem przyrządzonym z dwóch rodzajów rumu, grenadyny, soku ananasowego, limonki i likieru kokosowego. Niech nikogo nie zdziwi przywiązanie do wina, przecież jesteśmy na terytorium Francji. Lokalna kuchnia bazuje na rybach, owocach morza, owocach. Jest lekka, wyrazista, czasami bardzo pikantna. Na pewno warto skosztować tradycyjnego jedzenia, które jest przygotowywane w wydrążonych w ziemi piecach, na rozgrzanych kamieniach. Przyrządzenie potraw jest dziecinnie proste. Składniki zawija się w liście bananowca i piecze na kamieniach. Tych smaków nie da się odtworzyć nigdzie indziej.

Między wyspami

Liczne promy, statki pasażerskie, lokalne linie lotnicze pozwalają na stosunkowo łatwe przemieszczanie się. Dotarcie do większości wysp Polinezji nie stanowi wielkiego wyzwania. Dwie linie lotnicze Air Moorea oraz Air Tahiti zapewniają szybkie i komfortowe przeloty. Przeżyciem samym w sobie może się okazać podróż promem bądź katamaranem. Nie tylko dostaniemy się na miejsce ale będziemy mieli sposobność podziwiania piękna krajobrazów. Wewnątrz wysp komunikacja również jest bardzo rozwinięta. Linie autobusowe, taksówki, bądź wypożyczalnie samochodów, skuterów, rowerów naprawdę nie należą do rzadkości.

Informacje praktyczne

• Oficjalna nazwa: Terytorium Zamorskie Polinezji Francuskiej
• Ustrój: terytorium zamorskie Francji
• Stolica: Papeete
• Język: francuski i tahitański
• Waluta:1 frank CFP = 100 centymów, 100 CFP = ok. 1 USD
• Czas: - 10 godzin w stosunku do czasu środkowoeuropejskiego.
• Czas lotu: Tahiti, Papetee – ok.26 h
• Wizy – nie są wymagane, jeżeli pobyt nie jest dłuższy niż 90 dni, Uwaga: wymagana wiza USA przy przelotach z międzylądowaniem w USA.
• Wymagane dokumenty podróży: paszport lub dowód osobisty
• Zagrożenia dla zdrowia: brak szczególnych zagrożeń

Przykładowe ceny

• Francuska bagietka ok. 47 CFP
• Woda mineralna 1,5l ok. 300 CFP
• Sok ok. 250 CFP
• Sandwich ok. 300 CFP
• Kawa od 250 CFP
• Lokalne piwo ok. 190 CFP

Polecane hotele