Okres dorastania to czas, kiedy człowiek poszukuje nowych doznań, próbuje odnaleźć, zdefiniować siebie, jest ciekawy wszelkich nowości, a przede wszystkim próbuje i kontestuje.
Współczesny świat oferuje szereg możliwości – tych dobrych i tych bardzo złych. Młodzież nie ma ograniczeń w dostępie do wszelkich „dóbr”. Dlatego też nikogo nie powinien dziwić fakt, że jego dziecko może - prędzej czy później - mieć styczność z narkotykami. Mimo wszystkich naszych rad, zasad wpajanych latami, tłumaczeń o złych skutkach zażywania narkotyków wielu młodych ludzi sięgnie po nie w ramach „spróbowania”. Wiek ma niestety swoje prawa, a my możemy albo wierzyć, że „mojego dziecka to nie dotyczy” albo… być czujni.
Powinniśmy zrozumieć, że nawet nasz najmądrzejszy syn czy najukochańsza i cudowna córka w pewnym wieku bardziej ulega wpływom swego otoczenia niż naszym. Dodatkowo buntują się przeciwko wszelkim zasadom i wszystkiego próbują, testują, sprawdzają. Nic nie pomoże dobre wychowanie, jeśli górę weźmie szaleństwo młodości. Miejmy nadzieję, że próbowanie minie z wiekiem i pozostawi dziecku tylko ten tak przez niego pożądany „bagaż doświadczeń”, którego nie zastąpiły mu nasze rady i ostrzeżenia.
Rzeczywiście tak będzie w większości przypadków. Jednak pozostaje ten niewielki odsetek dzieci, które bez naszej uwagi i pomocy mogą zabrnąć za daleko. Tylko dzięki naszej czujności możemy ustrzec je przed uzależnieniem i reagując odpowiednio szybko – uratować ich przyszłość, a może nawet życie. Dlatego nie wahajcie się być „domowymi policjantami” i – z jak największą dyskrecją, ale – jednak sprawdzajcie, obserwujcie, szukajcie. Nie chodzi o to, by dziecko urazić, odstraszyć i okazać mu swój brak zaufania. Chodzi o to, by kochać je mądrze, co niestety tym razem oznacza – kochać, ale nie do końca ufać i ciągle kontrolować. Niestety pełne zaufanie czasem trzeba odłożyć na półkę, dopóki nie skończy się burzliwy okres dorastania.
Co powinno cię zaniepokoić?
Dla większości osób, które nigdy w życiu nie miały styczności z narkotykami, rozpoznanie objawów przyjmowania narkotyków wydaje się wręcz niemożliwe. Jednak tak naprawdę wystarczy dobrze przyjrzeć się swojemu dziecku, by mieć jasność, czy dotyczy go problem narkotykowy, czy udało mu się przed nim ustrzec. Oczywiście, większość wymienionych niżej symptomów psychicznych i emocjonalnych zażywania narkotyków może mieć związek z „objawami” dorastania i ze zmianami, które ono przynosi. Jednak nie łudźmy się zbytnio, jeśli zauważymy u swojego dziecka któreś z nich; jest duże prawdopodobieństwo, że jednak ich powodem są narkotyki. Wtedy najlepiej poszukać specjalisty, który pomoże nam potwierdzić problem i miejmy nadzieję – rozwiązać go.
Jeśli dziecko zażywa narkotyki bardzo szybko można u niego stwierdzić zmiany na poziomie fizycznym i psychicznym. Trzeba je uważnie obserwować gdyż każda zmiana, odchylenie od dotychczasowej normy mogą wskazywać na problem z narkotykami. Zmiany są szczególnie widoczne u osób, które niedawno sięgnęły po narkotyki. Z czasem uczą się coraz lepiej maskować, a otoczenie przyzwyczaja do ich zmienionych zachowań czy wyglądu i trudniej wtedy zmiany wyłapać.
Zmiany na poziomie zachowania, funkcjonowania:
- nagła zmiana nawyków,
- utrata zainteresowania dbałością o wygląd zewnętrzny, niedbałość o higienę,
- izolowanie się od rodziny i od dotychczasowych przyjaciół,
- pojawienie się nowej grupy znajomych,
- „znikanie” z domu bez uprzedzenia,
- tajemnicze telefony i smsy,
- posługiwanie się slangiem, naśladowanie członków subkultur, również w ubiorze,
- zmienność nastrojów, agresywne zachowania,
- stany depresyjne.
Zmiany na poziomie fizycznym. Osoba uzależniona od narkotyków często „wygląda” na chorą:
- blada i ziemista cera,
- utrata wagi,
- bełkotliwa mowa,
- nakłucia na nogach i rękach,
- przekrwione oczy,
- zwężone lub rozszerzone źrenice,
- uporczywy suchy kaszel,
- wysięk lub częste krwotoki z nosa,
- wymioty i rozwolnienie bądź przeciwnie- zaparcia,
- bóle mięśni i stawów.
Diagnoza brzmi: narkotyk
W zależności od zestawu objawów, które zaobserwujemy u dziecka, możemy podejrzewać, jaki narkotyk zażyło (lub zażywa). Jeśli okaże się, że objawy wskazują na zażywanie tzw. miękkich narkotyków nie ma powodu, by popadać w panikę. Nie można oczywiście tego zlekceważyć i liczyć na to, że „to tylko palenie trawy” i dziecko z tego samo „wyrośnie”. Pamiętajmy, że osoba, która sięgnęła po miękkie narkotyki przełamała już swój strach przed „spróbowaniem” i jeśli jej się spodobało lub np. jeśli nadarzy się okazja, będzie ją ktoś namawiał odpowiednio długo – łatwiej sięgnie po twardy narkotyk niż osoba, która nigdy nie brała żadnego narkotyku. Dlatego trzeba trzymać rękę na pulsie.
Jeśli dziecko prezentuje objawy wskazujące na zażywanie twardych narkotyków, należy jak najszybciej zacząć działać. Po pierwsze trzeba sprawdzić, czy się przypadkiem nie mylimy i jak najszybciej opracować strategię pomocy dziecku w zerwaniu z nałogiem. Ilu jest narkomanów, tyle sposobów na zrywanie z nałogiem. Nie wolno niczego robić pochopnie, bo uzależnienie od narkotyków twardych powstaje tak szybko i jest tak silne, że łatwo możemy dziecko „stracić”. Dlatego najlepiej doradzić się specjalistów: psychologa, pedagoga, psychiatry lub zadzwonić na któryś z telefonów zaufania w sprawie narkotyków np. 0801 199 990 lub 0801 109 696. Dowiecie się wtedy gdzie szukać pomocy, od czego zacząć, jakie kroki zrobić natychmiast, z czym poczekać, jak rozmawiać z dzieckiem itd.
MIĘKKIE NARKOTYKI
Marihuana, „trawa” jest dość modnym narkotykiem palonym w postaci skrętów lub w tzw. fifkach (papierosowych), fajkach. Osoby uzależnione mają:
- rozszerzone źrenice,
- przekrwione spojówki,
- napady śmiechu,
- napady łakomstwa,
- „słodkawy” oddech,
- beztroskie podejście do życia, które z czasem może przerodzić się w napady paniki i stany depresyjne oraz psychotyczne.
TWARDE NARKOTYKI
Amfetamina. Ten syntetyczny narkotyk przyjmowany jest zazwyczaj w sposób wziewny (wciąganie białego proszku nosem) lub pod postacią tabletek. Osoby zażywające ten narkotyk mają:
- wzmożoną aktywność,
- rozszerzone źrenice,
- spadek wagi,
- depresja,
- słowotok,
- bezsenność,
- długie przyjmowanie amfetaminy objawia się krwotokami z nosa i depresją.
Kokaina. Jest bardzo drogim narkotykiem, uzyskiwanym z liści koki. Mimo ceny jest bardzo popularna. Przyjmuje się ją głównie drogą wziewną, ale też dożylnie lub z pokarmem. To najsilniejszy znany narkotyk. Jej przedawkowanie zazwyczaj kończy się śmiercią. Objawy zażywania kokainy to:
- gadatliwość,
- nadaktywność,
- bezsenność,
- depresja,
- zwiększony popęd seksualny,
- po dłuższym zażywaniu pojawiają się urojenia, często ciężka depresja.
Profilaktyka? Istnieje!!!
Nie ma stuprocentowo skutecznej metody zapobiegania narkomanii u dziecka. Nie zawsze zapobiegniemy „próbowaniu”. Niemniej jednak możemy zrobić wiele, by przeciwdziałać popadnięciu dziecka w stan psychiczny zwiększający jego podatność na wszelkie uzależnienia, w tym narkotyki. Jeśli twoje dziecko jest milczące, przestaliście rozmawiać: zrób wszystko, by się znowu do niego zbliżyć; im większa „przepaść” i niezrozumienie między dzieckiem, a rodzicami tym łatwiej dziecko szuka zrozumienia poza rodziną, ucieka w nałogi. Jeśli widzisz, że twoje dziecko straciło pewność siebie: pomóż mu na nowo uwierzyć we własne możliwości, pokaż mu w czym jest dobre, wspieraj swoja miłością. Trzymaj „rękę na pulsie”.
Dobrze, abyś:
- znał znajomych swojego dziecka,
- był w stałym kontakcie z nauczycielem (dowiesz się szybko jeśli coś się zmieni w zachowaniu dziecka czy np. jego oceny się pogorszą),
- reagował i analizował wszelkie niepokojące zmiany w zachowaniu i wyglądzie dziecka,
- nie ignorował dziwnych „znalezisk” typu puste foliowe torebki, fifki, fajki itd.
Artykuł przygotowany przez ekspertów portalu