Weszliśmy w Rok Szczura. Od 25 stycznia Chińczycy, zgodnie ze swoim kalendarzem, świętują hucznie początek kolejnego roku. Ten najważniejszy dla nich okres zwany jest inaczej Świętem Wiosny. Państwowe i zarazem prywatne święto obchodzone jest nie tylko w Azji, ale również we wszystkich Chinatown na świecie.
Chociaż kalendarz gregoriański wprowadzono w Chinach w 1912, Chińczycy pozostają wierni swoim tradycjom, liczącym ponad 4 tysiące lat. Ruchome Święto Wiosny, wyznaczane przez kalendarz księżycowy, zawsze trwa 15 dni i przypada na koniec stycznia i początek lutego. Warto zaznaczyć, że pierwsze 3 dni Nowego Roku są w Chińskiej Republice Ludowej dniami wolnymi od pracy.
Niezwykle istotne w noworocznej tradycji są kilkutygodniowe przygotowania. Rodziny robią generalne porządki, które przypadają na ósmy dzień miesiąca poprzedzającego Święto Wiosny. Rytuał wiąże się przede wszystkim z wypędzeniem złych duchów. Innym elementem przygotowań jest umieszczanie na drzwiach kolorowych obrazków nianhua, które wymienia się co roku – mogą być one o tematyce religijnej, a także związanej z przesądami, zasadami konfucjańskimi lub literackimi postaciami.
Najważniejszym dniem chińskiego święta jest jednak wigilia Nowego Roku, gdy cała rodzina przygotowuje posiłki. Chińczycy Nowy Rok witają rodzinnie. Obdarowują się prezentami (cukierki, pieniądze, owoce w cukrze), składają ofiarę przodkom i zasiadają do wspólnej kolacji. Przy stole grają w gry i prowadzą rozmowy do samego rana. Przerywnikiem mogą być uliczne pokazy sztucznych ogni. Jednak wspólne świętowanie na ulicach odbywa się dopiero w pierwszy dzień Nowego Roku. Po ponownym złożeniu ofiar przodkom mieszkańcy miast biorą udział w kolorowych pokazach i tańcach. Głównym tańcem, odgrywanym z okazji świąt, jest taniec lwa - uliczne widowisko, z przebranymi za lwy mężczyznami, odbywa się przy akompaniamencie głośnych bębnów. Kulminacyjnym wydarzeniem jest jednak noworoczny korowód ze smokiem niesionym przez kilkadziesiąt osób.
Świętowanie Nowego Roku dzieli się na kilka etapów. Po pierwszych hucznych dniach, przed Świętem Latarni, na ulicach robi się pusto. Chińczycy tradycyjnie wyjeżdżają odwiedzić swoich krewnych, a większość urzędów i sklepów pozostaje zamknięta.
W tym roku obchody kończą się 8 lutego. Jak co roku towarzyszyć im będzie Święto Latarni – jedno z najstarszych chińskich świąt, kiedy to pod rozwieszonymi na ulicach lampionami, o rozmaitych kształtach, odbywać się będą parady i tańce.
Mamy już rok Szczura. Szczur jest pierwszym znakiem zodiaku w cyklu chińskiej astrologii i jak każde zwierzę w kalendarzu chińskim, ma swoją symbolikę, która niesie za sobą zalecenia na cały nadchodzący rok. W chińskiej kulturze szczur symbolizuje witalność, inteligencję i intuicję. Szczur jest aktywny, wszechstronny i utalentowany. Cechują go zdolności przywódcze.
Co roku zwierzęciu przypisywany jest jeden z żywiołów (Metal, Woda, Drzewo, Ogień i Ziemia) w wariancie yin lub yang. Rok 2020 będzie rokiem Metalicznego Szczura yang. Żywiołowi metalu kalendarz chiński przypisuje kolor biały, który w nadchodzącym roku powinien być barwą dominującą.
Okres noworoczny to również gotowanie specjalnych potraw w chińskiej kuchni. Te tradycje kulinarne zaczynają się już w miesiącu poprzedzającym witanie Nowego Roku. 23 dnia tego miesiąca domownicy uroczyście żegnają boga kuchni (Zao Jun). Według wierzeń będzie on składał raport przed Nefrytowym Cesarzem (najwyższym bogiem w chińskich wierzeniach ludowych). Dlatego jego usta smaruje się miodem, a kolacja obfituje w słodkie dania.
Wigilia Nowego Roku zakrapiana jest wódką i grzanym winem. Głównym daniem są tego dnia pierożki jiaozi (przypominające nieco nasze kołduny), które różnią się nadzieniem i ciastem w poszczególnych regionach Chin. Zwykle wypełniane są mięsem i kapustą pekińską, jednak podczas noworocznego święta nadzienie robi się najczęściej z jajek i krewetek. W kulinarnych pracach bierze udział cała rodzina.
Chiński Nowy Rok świętują nie tylko Azjaci, ale również sympatycy chińskiej kultury i tradycji na całym świecie. Każda potrawa niesie swoje przesłanie. Przykładowo makaron symbolizuje długie życie, kurczak – dom i rodzinę, a ryba – dobrobyt.
Dla smakoszy wschodnich potraw proponujemy poniższy przepis:
Bezglutenowy makaron Vermicelli, kawałki soczystej polędwicy i sos sojowy ciemny tworzą doskonałe danie kuchni chińskiej.
Składniki
1/2 opakowania
1 słoik
3 łyżki
2 łyżki oleju, do smażenia
100 g polędwiczki wieprzowej, pokrojonej w cienkie plastry
1 duży ząbek czosnku, drobno pokrojony
kilka gałązek dymki, pokrojonej na małe kawałki
Sposób przygotowania
Makaron przygotuj zgodnie ze wskazówkami na opakowaniu.
Warzywa wypłucz w zimnej wodzie.
Na średnim ogniu rozgrzej olej, podsmaż na złoto czosnek.
Zwiększ ogień, dodaj mięso i smaż 3 minuty. Dodaj warzywa i krótko podsmaż.
Dodaj makaron oraz sos sojowy. Wymieszaj i smaż przez 2 minuty.
Przed podaniem posyp dymką.
TIP: Danie możesz polać kilkoma kroplami oleju z prażonego sezamu.