Często tylko nam się wydaje, że kogoś słuchamy, bo w rzeczywistości bardziej jesteśmy zainteresowani wyrażeniem własnej perspektywy. W ten sposób uniemożliwiamy autentyczny kontakt z drugim człowiekiem. Jak słuchać?
1. Oczyść swój umysł. Na czas rozmowy odłóż na bok wszystkie swoje uczucia, przekonania i myśli. Zadaj sobie pytanie, czy naprawdę jesteś gotowa, żeby słuchać. Jeśli czujesz jakiś dyskomfort związany z rozmową, odpowiedz, czego się boisz. Konfrontacji? Rozczarowania? Zaangażowania w rozmowę? Na chwilę zapomnij o tym.
2. Zadawaj pytania otwarte. Zamiast: „Co zrobiłeś?”, zapytaj „Powiedz mi, proszę, co postanowiłeś zrobić”. Zamiast: „Czy jesteś zdenerwowany?”, zapytaj „Jak się z tym czujesz?”. Zamiast „Czy mógłbyś zrobić to w ten sposób...”, zapytaj: „Jak możemy rozwiązać ten problem?”. Zamiast: „Więc poszedłeś na studia?”, powiedz „Opowiedz mi więcej o sobie”.
3. Używaj mowy ciała. Stosuj sygnały niewerbalne. Zwróć się w kierunku rozmówcy, utrzymuj z nim kontakt wzrokowy, na czas rozmowy wycisz telefon komórkowy.
4. Potwierdzaj swoją wiedzę. Słuchaj uważnie, a następnie w celu wyjaśnienia tego, co usłyszałaś, poproś o potwierdzenie, na przykład: „Rozumiem, że to dla ciebie trudne”.
5. Rób notatki. Dotyczy to zwłaszcza rozmów służbowych. Po spotkaniu można wysłać e-mailem notatkę w punktach podsumowujących spotkanie. W ten sposób unikniesz nieporozumień.
6. Odpocznij od rozmowy. Kiedy czujesz, że nie możecie z rozmówcą znaleźć porozumienia lub pojawiają się niepotrzebne emocje, zrób przerwę w konwersacji. Po kilkunastu minutach wróćcie do rozmowy.
7. Zwracaj uwagę na mowę ciała rozmówcy. Słuchanie wykracza poza koncentrację na samych słowach, zwracaj uwagę na ton głosu rozmówcy, na postawę ciała, na to, gdzie się patrzy. Jest to aktywny proces, który wymaga praktyki. Warto jednak ćwiczyć, bo słuchanie kogoś w pełni to jeden z najlepszych prezentów, które możemy dać drugiej osobie.