To mit, że Pannę można poznać po mopie i zamiłowaniu do sprzątania. Wyróżniają ją raczej zmrużone oczy. To najlepszy obserwator Zodiaku, nie umknie jej żaden szczegół. Zamiłowanie do analizy i głębia jej intelektu czynią z niej doskonałego psychoanalityka. Panna, która reprezentuje żywioł ziemi, króluje w astrologicznym kalendarzu po 23 września.
To mit, że Pannę można poznać po mopie i zamiłowaniu do sprzątania. Wyróżniają ją raczej zmrużone oczy. To najlepszy obserwator Zodiaku, nie umknie jej żaden szczegół. Zamiłowanie do analizy i głębia jej intelektu czynią z niej doskonałego psychoanalityka. Panna, która reprezentuje żywioł ziemi, króluje w astrologicznym kalendarzu po 23 września.
Każdy znak Zodiaku postrzegany jako archetyp ma swój sposób obchodzenia się z rzeczywistością. Ryby na przykład wierzą w niewidzialne, dla Wagi świat jest lustrem, Koziorożec gdzie może ustali normę, Skorpion wszystko zgłębi, Strzelec ma motykę, z którą porywa się na słońce. A Panna? Panna posiada rozsądek. Jest wyważona, uczłowieczona, ucywilizowana, poukładana. Nade wszystko to intelektualistka. Planetą, którą współwłada z Bliźniętami, jest Merkury - król rozumu. Jednak w odróżnieniu od powietrznych powierzchownych Bliźniąt jej intelekt jest głęboki. Pannę interesuje psychika jako powód tego, co zaistniało na zewnątrz. Panna widzi, czuje, słyszy ponadprzeciętnie dobrze. W obserwowaniu ludzi i świata wykracza znacznie ponad średnią krajową. Panna docieka, niestrudzenie szuka źródła kryzysu. W odkrywaniu go i wyciąganiu z niego wniosków i zarządzaniu nim jest mistrzynią. W kryzysach lubuje się też Skorpion, ale on robi to bardziej egzystencjalnie, on nurza się z rozkoszą w skrajnych emocjach. Panna natomiast pragnie ten proces przeanalizować, zdiagnozować. Jak psychoanalityk zaobserwuje, wysłucha, wyciągnie głębokie wnioski, zaskakując trafnością. Potem swoją wiedzę z wdziękiem upchnie w jakąś teorię. Wszelkie teorie Panna kocha.
Po co Pannie teorie? Są lekiem na jej lęki. Panna, znak ziemski, poczucia bezpieczeństwa szuka w tym, co przewidywalne. Niespodzianki wolą znaki ogniste. Teoria zaś porządkuje rzeczywistość, wkłada ją w ramy, uzasadnia. Panna, jako bystry inteligentny obserwator, posiada w swym umyśle wiele danych. A one aż proszą się, żeby po przeanalizowaniu do suchej nitki, poukładać je w równych szufladkach. Myślenie Panny nie dość, że dociekliwe, jest jeszcze naukowe. Ona jest badaczem, miłośniczką soczewki, mikroskopu. Z powodzeniem tropi szczegóły, żyje w świecie detali, czynników pierwszych. Do tego znaku pasuje mała krateczka, pepitka. Czasem przez to uszczegółowienie traci szerszy ogląd, nie widzi z lotu ptaka. Dlatego broni się stworzeniem jakiegoś systemu. Zabezpiecza się, żeby móc ogarniać świat. Dla niej jest on bardzo wyraźny, bo odbiera go wyostrzonymi zmysłami. Ona nie ucieknie w iluzje jak Ryby. Ona świat systematyzuje. Stąd posądza się ją o nadmierne porządnictwo i pedanterię. To małostkowe. Bo właśnie Panna dba o to, żeby Wszechświat sprawnie działał, jest powołana do odkrywania jego ukrytego mechanizmu, stworzona do rzeczy istotnych, inaczej po co byłby jej tak wyśrubowany intelekt i psychiczna głębia. Ona zaprowadza wyższy ład, a nie sprząta - to różnica. Potrafi też służyć, bo mało w niej egotyzmu.
Panna, oprócz tego, że posiada wyjątkowy dar psychoanalizy jest też pomocna, skromna i wrażliwa na cierpienie innych. Dzięki połączeniu tych wszystkich cech potrafi być skuteczna w niesieniu pomocy. (fot. i Stock)
Panna zapobiega, planuje, przewiduje. Jest ostrożna. Trzeba przyznać – nieco lękliwa. Bo delikatna, często nadwrażliwa, wycofana. To nie przebojowy Baran. Ona jest skromna, nieśmiała, nieco zahukana. Panna jest żeńskim znakiem, jest w niej kobieca skłonność do poświęcania się. Przypisywany jej szósty dom astrologiczny jest obszarem codziennej pracy oraz stanu zdrowia. Panna jest typem sanitariuszki, wybawicielki, ona cię wesprze, wysłucha, zaradzi nieszczęściu. W tym pomaganiu jest neutralna, nie narzuca się, przy niej można bezpiecznie rozłożyć się na kozetce. Panna, znak ziemi i intelektu, nie rozchwieje się emocjonalnie, nie będzie dramatyzować. Dzięki darowi analizy trafi w źródło bólu i opatrzy ranę. Ma dobre intencje, chociaż wydawać się może chłodna. Zdarza się jej nakreślić czarny scenariusz i pozwolić sobie na celną krytykę. Jest wymagająca wobec siebie i innym też się dostaje. Jednak, gdy będziesz w potrzebie, nie odmówi pomocy. Na koniec powie: „Uważaj”, lubi to słowo. Panna istnieje po to, żeby cię ostrzec, poczęstować dawką zdrowego rozsądku.
Panna wyhamowuje, koi chłodnym okładem. Nie jej domeną są popędy Lwa, który na kole Zodiaku ją poprzedza. Gdyby on zawsze rządził, wiecznie panowałoby skwarne lato, wszyscy by się umęczyli i popadli w przesadę. Na szczęście Panna przynosi wytchnienie płynące z umiarkowania, grzeczności, skromności. Ona unika rozgłosu, być może dlatego też, że lęka się odpowiedzialności, wewnątrz drży. Jest szóstym znakiem, ostatnim który przynależy do sfery JA. Od Wagi, widzącej siebie w innych, zaczyna się strefa TY. Panna jest zasadą, która wyznacza granicę między JA a TY. Jest pośrednikiem, jak jej planeta Merkury. Żyje tak jakby na ziemi niczyjej, stąd może jej wewnętrzna niepewność. Nie jest już tak bardzo skupiona na sobie jak Lew, ale nie bryluje w relacjach jak Waga. Nosi w sobie samotność (karta Tarota Pustelnik reprezentuje ten sam archetyp). Ze strachu przed osamotnieniem, Panna ma tendencje, żeby się dopasowywać. Kiedy jej się nie udaje, wybiera życie w pojedynkę. Ona nie jest mocna, chyba że w umyśle. Jest w niej sporo lęku. Nie tak łatwo wyjść jej przed szereg, nie tak łatwo zbliży się do drugiego człowieka, bo boi się wykorzystania. Czuje, że nie zdoła się obronić. Ma delikatną konstrukcję psychiczną. Jej mechanizmami obronnymi są: rozsądek, zatracanie się w pracy, bycie Matką Teresą, analiza świata i uczuć.
Panna obdarza planety horoskopu urodzeniowego rozmaitymi tendencjami. Księżyc w Pannie na przykład będzie siebie krytykował i układał uczucia w szufladkach, Merkury to wyjątkowo bystry intelektualista, Mars w tym znaku studzi seksualny popęd a Wenus do miłości podchodzi praktycznie. Wiele zależy od tego, jak ułożyły się na niebie planety w momencie narodzin.