Na prośby widzów wróciła właśnie na plan szóstego sezonu serialu z cyklu „Nad rozlewiskiem”, na prośbę naszej redakcji po raz trzeci pojawiła się na okładce SENSu. Co takiego w sobie ma Joanna Brodzik, że nie sposób jej przedawkować? W jubileuszowym wydaniu Joanna Olekszyk pyta aktorkę, czy na szczęśliwe życie można sobie zapracować.
Czy ty masz szczęście w życiu?
Tak.
Skąd bierze się to twoje szczęście?
Być może to niezwykle proste i polega na tym, że od urodzenia mój organizm ma zdolność do produkowania substancji chemicznych zapewniających mi niezachwiany optymizm. Być może jest to sposób interpretowania rzeczywistości, który został mi zaszczepiony na tak wczesnym etapie wychowania, że nie byłam jeszcze w stanie ocenić, co i kto mi go zaszczepia. A może jest to połączenie tych dwóch albo zupełnie innych czynników – niemniej jednak mam głębokie przekonanie, że wszystko, co spotyka mnie w życiu, dzieje się po to, żebym mogła widzieć i rozumieć świat pełniej, być jego częścią w fajniejszy sposób, niż byłam pięć minut temu. Jestem szczęściarą, bo przydarzają mi się rzeczy, które pozwalają mi pokonywać tę drogę czasem szybciej i większymi krokami.
Czyli szczęście jest zarówno tym, co cię spotyka, jak i twoim nastawieniem do tego, co cię spotyka – po części odziedziczonym, a po części wpojonym w dzieciństwie?
Dla mnie szklanka zawsze jest do połowy pełna. Nawet kiedy jestem zaryczanym „kulkiem” schowanym w kącie, to w głębi duszy wiem, że to, co się dzieje, nawet jeśli boli, jest potrzebne i dobrze, że się dzieje. Oczywiście byłabym strasznym leniuchem i miałabym poczucie ogromnego marnotrawstwa, gdybym tego, co postrzegam jako dar, nie pielęgnowała i nie starała się rozwijać. A że rzeczy, które przychodzą nam z łatwością, łatwiej jest pielęgnować, to praca nad szczęściem nie jest dla mnie zbyt wyczerpująca. (śmiech)
Wiecej w Sensie 07/2017, dostępnym także w wersji elektronicznej