Nonkonformistyczny, silny, cichy. Intrygujący, ale onieśmielający. Przyciąga uwagę, chociaż o nią nie zabiega. Oto tajemniczy sigma. Jak postrzega go świat? Jak sigma dąży do celu i staje się liderem? Dlaczego mężczyzna typu sigma jest pociągający?
Badacze z The Pleasant Personality sprawdzili, że liczba wyszukiwań w zeszłym roku w Internecie dla samca sigma wyniosł 33 100 w porównaniu z 9 900 dla samca alfa. Zauważyli również, że na TikToku pojawia się coraz większa popularność tematu męskiej osobowości sigma. Z czego to może wynikać? Chociaż badania dowodzą, że 70 proc. liderów w biznesie to samce alfa, kobiety deklarują, że nad dominującego mężczyznę przedkładają równie mocnego, ale mniej oczywistego sigmę.
Chantal Gautnier, londyńska seksuolożka i psycholożka należąca do College of Sexual Relationships and Therapy, znana ze swoich komentarzy dla BBC Radio oraz BBC World News, uważa, że nowy typ męskości typu sigma – podobnie jak samiec alfa – jest silny psychicznie i atrakcyjny, ale o wiele bardziej tajemniczy i postrzegany jako enigmatyczny. Mężczyźni, którzy identyfikują się jako sigma, wyróżniają się tym, że potrzebują dla siebie indywidualnej przestrzeni i nie dostosowują się do norm społecznych. Postrzega się ich jako osoby niezłomne, honorowe, charyzmatyczne, które nie boją się podejmować ryzyka i niepopularnych decyzji. Jednak samiec sigma unika konfliktów, ponieważ nie jest zainteresowany konfrontacją. Samiec sigma znajduje rozwiązania nie na ścieżce wojennej.
Mężczyzna uznaje tylko własne reguły i kiedy coś mu nie odpowiada, bez tłumaczenia się natychmiast się wycofuje. Nie zabiega i nie walczy. I nie jest to oznaka słabości, tylko świadomego wyboru. Tajemnica źródła siły sigmy wynika z wrodzonego poczucia zaufania do siebie – on wie, czego chce. To definicja samca sigma. Jednak mimo tej pewności siebie sigma potrafi być bezbronny. Mając archetypowe męskie cechy, dzięki którym jest aktywny i sprawczy, ma dostęp do całej gamy uczuć. Przewagę, dzięki której osiąga swoje cele, zawdzięcza magnetyzmowi.
To jeden z typów osobowości nazywanych literami greckiego alfabetu i określanych w odniesieniu do interakcji społecznych. Przywodzi na myśl kocura – niezależny i pewny siebie, kroczący własną ścieżką. To mężczyzna żyjący według własnych zasad – nieuznający tradycyjnych wartości czy norm społecznych, ale też niezajmujący się kwestionowaniem ich czy buntowaniem się wobec autorytetów. – Kim jest samiec sigma? – zastanawia się Chantal Gautnier. – Nie pozycjonuje się wobec nikogo i niczego, jest introwertyczny, ale nie stroni od świata. Podejmuje działania, realizuje cele i rozwija się, kierując się wyłącznie własnymi wyborami zgodnymi ze swoimi priorytetami, zainteresowaniami, pasjami. Sigma nie potrzebuje potwierdzenia zewnętrznego, bo nie podąża konwencjonalną drogą. Wymyka się klasyfikacjom, stereotypom, powszechnym wyobrażeniom. Sigmy można rozpoznać po ich unikalnym zestawie wzorców zachowań. Cechy osobowości sigma są dość niejednoznaczne. Postrzeganie mężczyzny sigma łączy się z określeniem samotny wilk, chociaż cechy samca sigma nie zawsze są prawidłowo interpretowane. Analiza osobowości sigmy czeka jeszcze na dalsze badania.
Niezależny
Mężczyzna sigma ceni sobie niezależność najbardziej na świecie. Jego instynkt przetrwania jest silny – ma zdolność polegania wyłącznie na sobie; jest samowystarczalny, zadania najchętniej wykonuje sam; indywidualistyczny, unikający przynależności i zależności – to typowe cechy osobowości sigma. Jednocześnie jednak jest on elastyczny, ma zdolność przystosowania się do wielu sytuacji – może wchodzić w grupy, podejmować odpowiedzialność na ważnych stanowiskach, pójść za swoimi uczuciami i tworzyć intymność w związku, nie tracąc z oczu swoich oczekiwań. Mężczyzna sigma woli niezależność, dlatego Chantal Gautnier zauważa, że trudno mu pójść na kompromis, na który częściej decydują się osoby z otoczenia sigmy.
Sam dla siebie jest priorytetem
Na pierwszym miejscu stawia własne potrzeby, korzyści, komfort. Zdaniem Chantal Gautnier odrzuca wszystko, co temu zagraża – mogą to być na przykład: związek miłosny, więzi rodzinne czy partnerstwo biznesowe. Inwestuje wyłącznie w to, co jest zgodne z jego osobistymi celami. Sigma nigdy nie szuka potwierdzenia u innych – nie pragnie uznania w środowisku pracy czy prestiżu społecznego. Nie ma potrzeby zasługiwania na uwagę czy uczucia innych ludzi – nie zabiega o nich, przymilając się i sprawiając przyjemność czy zmuszając do czegokolwiek. Unika być w centrum uwagi – woli być niewidzialnym i żyć we własnym rytmie.
Samotniczy, ale nie samotny
Dlaczego sigmy często się izolują? Bo najlepiej czują się we własnym towarzystwie. Nie oznacza to, że sigma nie wchodzi w żadne relacje, ale jednak stara się nie inwestować w nie wiele. Jest przekonany, że relacje – zwłaszcza z ludźmi, z którymi nie jest mu po drodze – wymagają czasu, energii i wysiłku, a to zmniejsza jego efektywność i zakłóca styl życia, jaki sobie wybrał. Żeby być blisko sigmy, najlepiej być podobnym do niego – mieć potrzebę wolności osobistej i równie silną niezależność, definiujące mężczyznę sigma. Sigma zwykle ma wąskie grono przyjaciół, a relacje romantyczne na wolnościowych zasadach. Wychodzi z założenia, że z ludźmi, którymi się otacza, ma się czuć komfortowo, ale nie wywiera na nich presji. Jeśli tak nie jest, oddala się. Nie traci czasu na to, żeby kogoś zmienić czy do czegoś przekonać. Jako typowy introwertyk prowadzi pogłębione rozmowy, wyczuwając każdą nutę fałszu. Samce sigma izolują się – dużo czasu spędzają na samotnym analizowaniu i przyswajaniu informacji. Chantal Gautnier radzi: – Ważne jest, aby sigmy nie kontrolować, nie próbować narzucać mu zasad ani nie oddziaływać zbyt wieloma bodźcami. On ceni ciszę i spokojne otoczenie; samiec sigma woli prywatność. Komunikując się z nim, warto być zwięzłym, szczerym i bezpośrednim. Sigma nie będzie bawił się w gierki ani zastanawiał, o co ci chodzi – ostrzega brytyjska psycholożka. – Sam mówi tylko to, co ma na myśli.
Życie poza normami społecznymi
Wyróżniające samce sigma są interakcje społeczne. Chociaż nie stara się on trzymać tradycyjnych zasad i powszechnie postrzeganych wzorców, społeczeństwo jako takie mu nie przeszkadza – nie poczuł się nim zawiedziony czy skrzywdzony. On się po prostu czymś takim nie przejmuje, a mentalność stadna jest mu obca. Unikanie życia społecznego nie jest jego mechanizmem obronnym, ale wyborem, którego dokonał, nie stawiając społeczeństwa ponad siebie. Interakcje społeczne samca sigma zawsze są na dalszym planie.
Określenie „mężczyzna sigma” jest tożsame z samotnikiem, który cały swój czas i wysiłek inwestuje w to, czego świadomie chce i do czego dąży. Dlatego jest autentyczny. – To nowy typ męskości, który zyskuje na popularności. Określenie „mężczyzna sigma” budzi zainteresowanie – mówi brytyjska psycholożka. Sigma bez psychicznych deficytów wykazuje się wysokim poziomem samoświadomości i odpowiedzialności oraz – co z tego wynika – dojrzałością. Nie obwinia innych, nie szuka przyczyn swoich ewentualnych porażek w funkcjonowaniu systemów czy struktur. Nie rozdrabnia się, nie realizuje cudzych pragnień, nie traci energii na niepotrzebne ruchy – dlatego jest skuteczny, wydajny, szybki. Natomiast sigma obarczony traumatyzującymi doświadczeniami może mieć tendencje do zachowań lękowo-unikowych i życia na marginesie – wtedy jest zdolny do wielu wyrzeczeń, żeby nie wchodzić w interakcje z ludźmi.
– Sigma ma silną wolę i ugruntowane ambicje oraz jest maksymalnie skoncentrowany na celach, Samiec sigma wykorzystuje umiejętności – mówi Chantal Gautnier. Główna zasada sigmy brzmi: „Produktywność jest najważniejsza” – tak samiec sigma odnosi sukces. Bezkompromisowo, ale cały czas w zgodzie ze sobą, dąży do celu i staje się liderem. Tak, on też ma cechy szefa, ale zupełnie inny styl przywództwa niż samiec alfa. Zamiast dominacji i budowania swojego autorytetu na władzy, kontroli i pozycji, definiujące mężczyznę sigma są: wpływ przez swój przykład i wrodzony magnetyzm. Jest bystrym obserwatorem i słuchaczem, dlatego wyciąga trafne wnioski i podejmuje odpowiednie decyzje. Problemy rozwiązuje kreatywnie – potrafi wziąć odpowiedzialność za siebie, ale i współpracować z zespołem. Postrzeganie mężczyzny sigma z tej strony pokazuje jego wielowymiarowość.
Sigma vs alfa – jakie są główne różnice? Dominujący samiec alfa w przeciwieństwie do sigmy funkcjonuje w przestrzeni społecznej – ceni swój publiczny wizerunek i dba o to, jak ludzie go postrzegają. Dąży do tego, by być przywódcą, który pełni nadrzędną funkcję wobec innych. Motywuje go sprawowanie władzy – wówczas jest najbardziej skuteczny i spełniony. Sigma natomiast odczuwa satysfakcję natury indywidualnej, ma swoje normy i wyłącznie do nich się stosuje. Dlatego, że szanuje to, kim jest i ma ze sobą kontakt, potrafi zobaczyć w innych ich naturalne kompetencje i talenty, nie zmuszając, by wykonywali zadanie niezgodne ze sobą. Pewność siebie samca sigma jest niezachwiana. Podczas gdy szef z osobowością alfa czuje się niepewnie bez swojej funkcji kierowniczej, beta – bez wsparcia zespołu, sigma nie uzależnia od tego swojej pewności siebie. Wpływ mężczyzn sigma jest inny. Owszem, może sprawować władzę oraz czuć przynależność do organizacji czy współpracowników, ale nie jest to konieczne, by czuł swoją wartość oraz miał poczucie bezpieczeństwa. Sigmę trudno zastraszyć czy szantażować, bo zwykle ma to, na czym mu zależy, a jednocześnie – w jego mniemaniu – jest to niezależne od okoliczności czy układów, bo w każdej chwili może z tego zrezygnować. Definicja samca sigma zawiera w sobie nagłe wycofywanie się.
Mężczyzna typu sigma jest atrakcyjny dzięki swojej autentyczności, tajemniczości, samowystarczalności. To ktoś, kto doskonale wie, czego chce, dąży do celu, ma ugruntowane poczucie własnej wartości. Fenomen samca sigma to wewnętrzna spójność i zdyscyplinowany styl życia – co pociąga za sobą brak dramatyzmu. Sigma nie prowadzi gier relacyjnych – nie wywiera presji, nie dominuje i nie manipuluje. Tam, gdzie priorytetem jest wolność, naturalnie pojawiają się równość oraz niekonwencjonalność. Chantal Gautnier jednak ostrzega, że męskość sigma jest specyficzna. Tajemniczy samiec sigma może zranić niedostępnością: – Mężczyzna sigma woli niezależność, dlatego miewa trudności z zaangażowaniem i rzadko bierze na siebie odpowiedzialność za kogokolwiek innego niż za siebie, dlatego nawiązanie z nimi relacji może być trudne – mówi – Nie zrobi też niczego, co nie będzie z nim rezonować, więc może wydawać się samolubny, pozbawiony emocji i zimny. To wady bycia mężczyzną sigma. Postawa samca sigma może budzić niechęć. Należy pamiętać, że mężczyzna sigma ceni sobie niezależność, co może wykluczać bliską relację. Kiedy jednak się zakocha, angażuje się na więcej niż 100 procent. Sigma szuka kogoś o podobnej osobowości.