Granice psychologiczne stawiamy sobie i innym oraz światu. Zdrowe granice osobiste świadczą o szacunku dla siebie i innych. Jak je stawiać? Podpowiedź w 4 krokach.
Strach i poczucie winy to dwa główne powody braku granic. Boimy się odrzucenia, konfrontacji, rysy na swoim jakimś tam obrazie. Dlatego mówimy „tak” zamiast „nie”, oddajemy innym zbyt wiele, nie wyrażamy swoich potrzeb ani uczuć. Tymczasem ustawianie zdrowych granic osobistych to jedyny sposób na posiadanie dobrych relacji. I z sobą samym i z innymi. A także ze światem. Naucz się życiu stawiać warunki, bo inaczej nie będziesz panią siebie.
1. Zdecyduj, czego chcesz
Określ, co jest ci jest potrzebne. Uważaj, bo to może być trudne. Możesz mieć blokadę na to, żeby w ogóle czegoś chcieć. Pragniesz więcej przestrzeni dla siebie, pieniędzy, miłości, realizowania swoich pasji, uznania, świętego spokoju. Odrzuć wszelkie „ale”, po prostu odważ się zapragnąć.
2. Bądź stanowcza
Po podjęciu decyzji, bądź sobie wierna. Przestań przynosić z drukarki wydruki swojego kolegi, skoro ci to nie odpowiada. Nie chodź już co niedziela na obiady do rodziców, skoro dostajesz po nich skrętu kiszek. Staraj się zachować przy tym wszystkim spokój, a podczas konfrontacji jasno mów o tym, co czujesz i o podjętej w związku z tym decyzji. Staraj się wyrażać krótko i zwięźle.
3. Pamiętaj, że nie jesteś odpowiedzialna za drugą osobę, jesteś odpowiedzialna za swoje słowa
Tego się trzymaj, zrezygnuj z dźwigania ciężaru odpowiedzialności za wszystko, co nie jest tobą.
4. Miej świadomość, że nauka stawiania granic to proces
Raczej nie nastawiaj się, że uporasz się z tym w kilka dni. Jest to proces, który wymaga ciągłej pracy oraz gotowości do uczenia się i rozwoju. Bądź zawsze czujna na to, co czujesz i czego chcesz. W świecie zewnętrznym szukaj informacji zwrotnych. Jeśli dostajesz to, czego pragniesz, umiesz stawiać granice. Czyli szanujesz siebie.