1. Zwierciadlo.pl
  2. >
  3. REKLAMA

Dyspepsja czyli niestrawność - objawy i leczenie

Dyspepsja to fachowa nazwa na niestrawność. Co to za schorzenie? Terminem tym określa się zespół objawów chorobowych zlokalizowanych w nadbrzuszu środkowym, czyli dołku podsercowym. Nie bez przyczyny pojawia się tu słowo „zespół”, bo objawów powinno być kilka, by mówić o dyspepsji.

Dyspepsja organiczna i czynnościowa

Dyspepsja może być organiczna lub czynnościowa. Przyczyny występowania dyspepsji organicznej są dobrze znane. To choroby takie jak: wrzód trawienny żołądka lub dwunastnicy, choroba refluksowa przełyku, niekiedy przewlekłe zapalenie trzustki lub dróg żółciowych, a także nowotwór, szczególnie rak żołądka. Ponadto niektóre leki stosowane przewlekle mogą spowodować dyspepsję żołądka jako efekt uboczny ich działania. Należą do nich na przykład leki przeciwreumatyczne, niesteroidowe leki przeciwzapalne, preparaty żelaza i potasu, a czasem nawet zwykłe antybiotyki. W przypadku, gdy nie uda się stwierdzić żadnej z powyższych chorób albo jakiegokolwiek innego czynnika mogącego wywoływać objawy, stawia się diagnozę dyspepsji czynnościowej. Przyczyny tej choroby nie są bowiem znane ani wyjaśnione. Istnieje szereg hipotez na temat tego, co ją wywołuje. Podejrzewa się m.in. zaburzoną kurczliwość odcinków przewodu pokarmowego czy osłabioną reakcję przewodu pokarmowego na bodźce zewnętrzne, ale żadna z tych teorii nie została do tej pory potwierdzona.

Objawy dyspepsji

Jak już wspomniano, dyspepsja charakteryzuje się wielością dolegliwości. Można je podzielić na grupy: niestrawność typu refkluksowego będzie się objawiać zgagą, zwracaniem, dyspepsja typu wrzodowego ma objawy podobne do wrzodów, dyspepsja motoryczna układu pokarmowego objawi się wczesnym uczuciem sytości, nudnościami oraz słabo zlokalizowanym uczuciem dyskomfortu w jamie brzusznej. Wyróżnić można jeszcze dyspepsję nieklasyfikowaną, gdzie objawy będą niepodobne do żadnych z powyższych. Wtedy niestrawność może wykazywać dolegliwości takie jak: uczucie przepełniania w nadbrzuszu, odbijanie się pokarmów, utrata apetytu, uczucie ciężkości i dyskomfortu w górnej części brzucha, a nawet ból czy uczucie pieczenia. Co ważne, z dyspepsją mamy do czynienia w przypadku przewlekłego występowania objawów, czyli co najmniej przez 3 miesiące. Nie oznacza to, że odczuwamy dyskomfort w nadbrzuszu czy uczucie sytości codziennie – objawy nie muszą być w stałym, niezmiennym nasileniu, ale nawracać regularnie w dłuższym okresie. Sporadyczne uczucie dyskomfortu w nadbrzuszu, spowodowane przykładowo przejedzeniem, nie kwalifikuje się do stwierdzenia niestrawności czynnościowej. Takie przypadłości dotykają każdego z nas od czasu do czasu. Według danych, 25% populacji dotknięte jest okresowo objawami związanym z niestrawnością, z czego 40% cierpi na niestrawność organiczną, której przyczyny są znane, a 60% przypadków jest zdiagnozowanych jako dyspepsja czynnościowa.

Leczenie dyspepsji

Dyspepsję organiczną leczy się stosownie do choroby, przez którą jest wywołana. Inaczej sytuacja wygląda z niestrawnością czynnościową, tu bowiem można stosować jedynie leczenie objawowe, jako że nie zna się przyczyn występowania dolegliwości. Dyspepsję diagnozuje się przez badania diagnostyczne, badanie endoskopowe przełyku, badanie ultrasonograficzne jamy brzusznej i dokładny wywiad lekarski. Lekarze zalecają dietę oraz zmiany nawyków żywieniowych. Należy unikać szybkiego przyjmowania posiłków, odpoczywać przed jedzeniem, nie przystępować do posiłku, kiedy jest się zmarzniętym. Najlepiej jeść 3 lub 4 razy dziennie, powoli i w spokoju. Trzy godziny przed snem wskazane jest niespożywanie posiłków. Potrawy smażone nie służą dobrze w niestrawności, więc trzeba je wykreślić z jadłospisu. Ponadto można się wspomagać ziołami takimi jak siemię lniane, dziurawiec czy mięta (o ile nie mamy zgagi). W przypadku, gdy to nie pomaga, lekarz może przepisać leczenie farmakologiczne poprzez leki hamujące wydzielanie kwasu solnego, przyspieszające trawienie, leki prokinetyczne, leki rozkurczowe, leki osłaniające błonę śluzową żołądka, a także łagodne antydepresanty, jeśli istnieje podejrzenie, że dyspepsja może być wywołana depresją, stresem czy innymi czynnikami psychicznymi (a jest to dość częste). Można też stosować psychoterapię.

Trudno powiedzieć, jak powinna wyglądać profilaktyka przy dyspepsji czynnościowej – bez znanych powodów choroby, ciężko też określić sposoby na jej unikanie.

Każdy przypadek jest inny – u niektórych leczenie objawowe pomaga i po kilku miesiącach czy latach dolegliwości związane z niestrawnością mijają. Inni zmagają się z chorobą nawet całe życie. Dyspepsja nie stanowi zagrożenia życia, nie wpływa na jego długość. Jedynie – lub aż – uprzykrza je poprzez męczące i nawracające objawy.

Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

Share on Facebook Send on Messenger Share by email
Autopromocja
Autopromocja

ZAMÓW

WYDANIE DRUKOWANE E-WYDANIE
  • Polecane
  • Popularne
  • Najnowsze