Monumentalna powieść Philippy Gregory łączy w sobie chyba wszystkie cechy babskiego dziejopisarstwa, a w dodatku mówi i o metresie, i o królowej. Czyli o siostrach Boleyn. Bardziej znana jest oczywiście ta druga, Anna, druga żona Henryka VIII i matka Elżbiety I.
Współodpowiedzialna za przełom religijny w Anglii i ofiara uzyskanych dzięki niemu możliwości unieważnienia „uświęconego” małżeństwa. Domniemana czarownica, bohaterka głośnego procesu, w wyniku którego skazano ją na śmierć. Marię Boleyn zapamiętano głównie dlatego, że trafiła do królewskiej alkowy jako pierwsza z sióstr. W ramiona króla pchnęła ją ambitna rodzina w zamian za liczne profity, a opory Marii wobec mężczyzn „nie trwały długo”. Tyle mówi o niej biograf David Starkey, autor „Henryka VIII i jego sześciu żon”. W wersji Gregory Maria (narratorka) rzuca na te sprawy zgoła inne światło, objaśniając, iż była tylko bezwolnym narzędziem najpierw w rękach wuja i ojca, a z czasem ambitnej siostry. Los jednak wynagrodził jej liczne upokorzenia.
Fascynująca historia „drugiej Boleyn” i drugiego małżeństwa Henryka VIII to prawdziwy samograj, nic więc dziwnego, że doczekała się już kilku ekranizacji.
przełożyła Urszula Gardner, Książnica, Katowice 2008, s. 670