Znamy pierwszych zagranicznych gości festiwalu Jimek+. Na scenie w Gliwicach wystąpią m.in. zjawiskowy, międzynarodowy zespół Bokanté, kolektyw założony przez Michaela League, założyciela Snarky Puppy. The KutiMangoes, jeden z najlepszych afro-jazzowych zespołów powstały w Danii! Muzycy z Bolonii prezentujący latino-funkową mieszankę – Rumba de Bodas. Znakomity senegalski gitarzysta basowy i wokalista Alune Wade.
Pierwszego dnia festiwalu na scenie usłyszymy elektryzujący zespół , ośmiu wybitnych muzyków z czterech różnych kontynentów. To stosunkowo nowo powstała grupa muzyczna, której trzon stanowią członkowie Snarky Puppy, regularnie koncertująca na całym świecie, wzbudzając zachwyt słuchaczy swoją kipiącą energią. Zespół jest wielojęzyczny, wielokulturowy i wielopokoleniowy. Wokalistką jest mieszkająca w Toronto, pochodząca z Gwadelupy i śpiewająca po kreolsku, zniewalająca Malika Tirolien. Na gitarach grają trzykrotni laureaci Grammy Michael League, Chris McQueen i Bob Lanzetti (wszyscy Snarky Puppy), na gitarze hawajskiej jej wirtuoz Roosevelt Collier (House of God), na instrumentach perkusyjnych Jamey Haddad (Paul Simon, Sting), André Ferrari (Väsen) i Keita Ogawa (Banda Magda, Yo-Yo Ma). „Strange Circles,” debiutancki album zespołu, przez swoich dziesięć utworów przechodzi od zeppelinowskiego bluesa do karaibskiej folkowej kaladji, mieszając bogatą i zróżnicowaną wiedzę poszczególnych muzyków z silnym, lecz pełnym empatii, podejściem lirycznym. Słowa śpiewającej po kreolsku i francusku Tirolien rysują złożone obrazy problemów, z którymi mierzymy się w dzisiejszym świecie – rasizm, kryzys uchodźczy, umierająca planeta, apatia wobec ludzkiego cierpienia – ale również stanowią wyraz wdzięczności za sprawy, które nas łączą i nadzieję na przyszłość naszego gatunku. Bokanté stanowi żywą projekcję tego, co jej twórcy pragną zobaczyć na świecie: łączenie, wspólnotę i miłość – przez wymianę.
Bokanté Francois Bisi ©
Podczas pierwszego dnia na scenie zagości również afro-beat z północy, duński . Sześcioosobowy zespół z Danii specjalizuje się w przekraczaniu granic i przyspieszaniu tętna słuchaczom od Kopenhagi przez Afrykę po Koreę Południową. „Nasza muzyka jest po to, żebyśmy mogli się nią dzielić”, mówią wielokrotni nominowani i zdobywcy Duńskich Nagród Grammy. The KutiMangoes w 2012 roku założyli Gustav Rasmussen i Michael Blicher. Muzykę zachodniej Afryki umiejętnie połączyli ze swoimi zachodnimi korzeniami, tworząc nowe, własne brzmienie. Od początku ich celem było nie granie na wzór i nie upodobnianie się do muzyków afrykańskich, lecz stworzenie kulturowo-muzycznej mieszanki w taki sposób, aby móc wyrażać się oryginalnie i globalnie. Ich pierwszy album „Afro-Fire" (2014) zdobył 5 nominacji do Duńskich Nagród Grammy, wygrywając w kategoriach „Najlepszy Album Muzyki Świata” oraz „Najlepszy utwór Muzyki Świata". W listopadzie 2016 roku wydali nagrany częściowo w Burkina Faso i Mali „Made in Africa”. Album składa się z kompozycji opartych na tradycyjnych pieśniach ludowych oraz oryginalnym materiale. Płyta cieszyła się wielkim uznaniem krytyki, wygrała 2 nominacje do Duńskich Nagród Grammy i była grana przez stacje radiowe na całym świecie (RFI, BBC, WDR, WNYU).
The Kuti Mangoes Manuel Weber
Drugiego dnia festiwalu na scenie usłyszymy włoski zespół . Zaczynali jako luźny kolektyw na ulicach Bolonii, dzisiaj są międzynarodowym fenomenem występującym na festiwalach wszystkich muzycznych gatunków. Od jazzowych Montreaux i Edynburga, przez każde muzycznie znaczące miejsce od Szwecji po Sycylię. Wydali trzy albumy: „Just Married” (2012), „Karnaval Fou” (2014) i „Super Power” (Irma Records). Trzeci album to ekstatyczna, zniewalająca muzyka z soulowo brzmiącą sekcją dętą, rytmami przechodzącymi od funku do ska i całością na niezmiennie latynoskim tle nawiązującym do wszystkiego od cumbii po son cubano. Mimo, że wokalistka Rachel Doe śpiewa prawie wyłącznie po angielsku, „Super Power” nie boi się przekraczania granic (geograficznych czy czasowych), łącząc halucynogenne syntezatory, chóry gospelowe i gitary elektryczne w eklektyczną symfonię stylów i gatunków muzycznych. Jedyną stałą w tym albumie pełnym nagłych i nieoczekiwanych zwrotów jest jego powalająca na kolana energia.
Rumba de Bodas
Drugi dzień upłynie również pod znakiem wspaniałego afrykańskiego basisty .
Urodził się w Dakarze w 1978 roku. Jest jednym z najbardziej rozchwytywanych afrykańskich gitarzystów basowych, autorem i kompozytorem, wokalistą oraz producentem. Jako siedemnastolatek zaczął grać w prowadzonej przez swojego ojca orkiestrze symfonicznej. Zaledwie rok później nawiązał z nim współpracę wielki senegalski muzyk Ismaël Lô, z którym Alune koncertował przez osiem lat. W 2006 roku ukazał się jego debiutancki solowy album ,,MBOLO” – co w języku wolof oznacza ,,jedność”. Kolejny album ,,AYO NENE” wydał w 2010 roku. W 2015 roku wydał swój trzeci solowy album ,,HAVANA-PARIS-DAKAR”. Nagrywał i koncertował z takimi artystami jak: Tourré Kunda, Cheick Tidiane Seck, Paco Séry, Salif Keita, Oumou Sangaré, Archie Shepp, Deep Forest, Joe Zawinul, Gregory Porter lub ostatnio Marcus Miller. W lutym tego roku ukazał się jego czwarty album ,,African Fast Food”.
Ogłoszenie polskich artystów już 20 sierpnia!
BILETY JUŻ W SPRZEDAŻY!
Bilety i karnety na Festiwal JIMEK+ są dostępne online na .
Radzimir Dębski
Jimek to jedna z najbardziej intrygujących postaci muzyki młodego pokolenia. Kompozytor, aranżer, instrumentalista. Ma w swoim dorobku spektakularne symfoniczne opracowania muzyki hip-hopowej, a z drugiej strony wiele utworów symfonicznych w tym entuzjastycznie oceniony tren skomponowany specjalnie na uroczystości związaną z 75. rocznicą Powstania w Getcie Warszawskim. Jest laureatem nagrody Orła przyznawanej przez Polską Akademię Filmową najwybitniejszym twórcom muzyki filmowej za muzykę do filmu ,,Sztuka Kochania”. W tym roku otrzymał również prestiżową, bo sygnowaną nazwiskiem Krzysztofa Komedy nagrodę za muzykę do filmu ,,Atak paniki”.
Festiwal JIMEK+
Idea festiwalu zrodziła się jako kontynuacja pomysłu koncertów z plusem autorstwa Krzysztofa Materny, które w ramach Gdańskiego festiwalu Solidarity of Arts zaskarbiły sobie rzeszę fanów. Powstało 10 wyjątkowych koncertów. Ostatni z serii plus, JIMEK+ w 2016 roku zgromadził kilkunastotysięczną publiczność. Artysta zachwycił słuchaczy i sam również zobaczył ogromny potencjał w tego typu widowisku. Muzyczny wymiar tamtego wydarzenia i wspaniały oddźwięk wśród uczestników sprawiły, że pomysł już w rozbudowanej formule festiwalowej został przeniesiony na zaproszenie miasta Gliwice do nowo powstałej Areny. Festiwal odbędzie się w Arenie Gliwice, nowoczesnym i atrakcyjnym obiekcie na śląsku. Ma szanse stać się unikatowym przystankiem na polskiej koncertowej mapie.