Smutne wieści ze świata kina. Robert Redford, jeden z największych aktorów wszech czasów, reżyser, aktywista i producent filmowy, zmarł w wieku 89 lat. Informację o jego śmierci przekazał we wtorek po południu „The New York Times”.
Roberta Redforda zapamiętamy przede wszystkim jako artystę, który nie znał półśrodków; aktora i reżysera pełnego pasji, perfekcjonizmu i odwagi, który potrafił łączyć sukces komercyjny z zaangażowaniem społecznym. Na ekranie zapałem wcielał się zarówno w bohaterów zakochanych, jak i postacie o skomplikowanej moralności. Był też twórcą, który zawsze dostrzegał wartość w ciszy i niedopowiedzeniu, co zresztą w 1981 r. postanowiła docenić Oscarem sama Akademia Filmowa. Był też twórcą platformy, która daje szansę młodym niezależnym filmowcom. Przemierzał dekady, nie bojąc się zmian i nowych wyzwań, ale przede wszystkim pozostając sobą: aktorem, reżyserem, obrońcą przyrody i niezależnego kina. Odszedł, ale jego filmy pozostaną z nami na zawsze.
Robert Redford, właściwie Charles Robert Redford Jr., przyszedł na świat 18 sierpnia 1936 r. w Santa Monica. W szkole średniej miał wiele zainteresowań: uprawiał sport, a nawet uczęszczał na lekcje malarstwa, jednak ostatecznie postawił na aktorstwo i naukę w legendarnej nowojorskiej American Academy of Dramatic Arts. W tym czasie grywał na deskach Broadwayu i sporadycznie pojawiał się na małym ekranie (mogliśmy go oglądać m.in. w odcinkach seriali „Maverick” i „Ratownictwo 8”).
Na dużym ekranie zadebiutował jako baseballista w komedii sportowej „Duby smalone” z 1960 r., gdzie zagrał m.in. u boku Jane Fondy. Następnie zagrał w filmie wojennym „War Hunt” (1962), jednak dopiero rola prawnika w komedii romanycznej „Boso w parku” z 1967 r. zapewniła mu rozpoznawalność oraz uznanie widzów i otworzyła drzwi do wielkiej sławy. To właśnie po tym występie zaczęto nazywać go „złotym chłopcem z Kalifornii”.
Jedną z największych gwiazd Hollywood stał się natomiast dzięki roli w westernie „Butch Cassidy i Sundance Kid” z 1969 roku. Następnie zagrał w filmach, które przeszły do historii kina, takich jak m.in. „Żądło” (1973), „Wielki Gatsby” (1974), „Trzy dni Kondora” (1975), „Wszyscy ludzie prezydenta” (1976), „O jeden most za daleko” (1977), „Urodzony sportowiec” (1984) czy „Pożegnanie z Afryką” (1985), gdzie zagrał z Meryl Streep.
Warto też wspomnieć, że na początku lat 80. zadebiutował jako reżyser filmem „Zwyczajni ludzie”, za który otrzymał statuetkę Złotego Globu oraz Oscara.
Robert Redford z Oscarem za „Zwyczajnych ludzi” (Fot. Bettmann/Getty Images)
Czytaj także: Filmy, po obejrzeniu których zapragniesz wyruszyć w podróż. Ranking 8 najlepszych tytułów
W 2002 r. odebrał również honorowego Oscara za całokształt twórczości, jednak nigdy nie zdobył nagrody Akademii za aktorstwo. Poza kinem, ważna była dla niego też ekologia, na której popularyzację poświęcił wiele czasu i środków. Co więcej, był również założycielem i właścicielem ośrodka narciarskiego Sundance Resort (nazwanego tak od jednej z jego ról – Sundance Kida), gdzie utworzył Sundance Institute, w którym od 1878 r. corocznie organizowany jest Sundance Film Festival, największy i najbardziej uznany festiwal promujący kino niezależne. Co więcej, to także z jego inicjatywy w 1996 r. powstał również pierwszy kanał telewizyjny poświęcony temu rodzajowi sztuki filmowej.
Jeśli natomiast chodzi o życie prywatne, w 1958 r. poślubił Lolę Van Wagenen, z którą miał czwórkę dzieci: dwóch synów i dwie córki, jednak w 1985 r. małżeństwo rozpadło się. Później spotykał się z brazylijską aktorką Sônią Bragą (1988), projektantką kostiumów Kathy O’Rear (1990-1995), która pracowała przy jego filmach „Rzeka wspomnień” (1992) i „Quiz Show” (1994), i szwedzką aktorką Leną Olin (1990-1991). W 2009 r. ożenił się ponownie, tym razem z niemiecką malarką Sibylle Szaggars.
Karierę aktorską zakończył w 2018 roku. Ostatni raz na ekranie wystąpił w filmie „Avengers: Koniec gry”. Zmarł we wtorek 16 września 2025 r. mając 89 lat.