Kultura Małgorzata Rejmer Małgorzata Rejmer: Sacrum z gipsu Ja i mój chłopak mamy rozmaite ciotki, kuzynki, wujków i stryjków. Oni są bardzo wierzący. My jesteśmy bardzo niewierzący. Ale oni w naszą niewiarę nie wierzą.
Kultura Małgorzata Rejmer Małgorzata Rejmer: Lustro i oko Nie pamiętam, kiedy zobaczyłam po raz pierwszy zdjęcia Andreia Pandele, ale zadziałały na mnie z siłą wirusa - natychmiast zainfekowały umysł i wżarły się w moje myślenie o Rumunii. Zdjęcia z końca lat 70. i z lat 80., z najgorszego czasu "Złotej Epoki" Ceausescu wydały mi się piękne i absurdalne, ostre jak cięcie skalpelem. Porażające.
Kultura Małgorzata Rejmer Małgorzata Rejmer: Przepraszam, muszę już iść Jak każdej osobie z instynktem samozachowawczym, włącza mi się czasem tryb "uciekaj stąd". W środku mojej głowy stoi katapulta, muszę się regularnie wystrzeliwać w jakieś gdzie indziej, żeby chcieć wracać do świata, w którym żyję. Jestem jak stojąca woda z Williama Blake'a, jeśli pozostaję w tym samym w miejscu, w mój organizm wlewa się trucizna. Gdzieś z tyłu głowy tkwi to samo zdanie: Przepraszam, muszę już iść.
Kultura Małgorzata Rejmer Małgorzata Rejmer: Pełna chata zła (i pełno serialowych spojlerów) Pamiętacie „Alfa” i te setki jednakowych familijnych seriali z łysawym tatuńciem, roztropną mamą i pocieszną gromadką dzieci, które oglądało się w sobotnie wieczory na Dwójce? I te mglisto-pyliste czołówki, na których bohaterowie wybuchają śmiechem, dziwują się, krygują i klepią po plecach?
Kultura Małgorzata Rejmer Małgorzata Rejmer: Blizna rumuńska Wygląda na to, że kończę książkę rumuńską, co potwierdzają szybujące do góry wskaźniki stresu i czerwona lampka: "nie, jeszcze nie, nie zabierajcie mi jej, zaraz to wszystko lepiej napiszę".
Kultura Małgorzata Rejmer Małgorzata Rejmer: Złoty Niedźwiedź i czarne owce Kiedy w 2009 roku po raz pierwszy stanęłam na placu świętego Grzegorza w Bukareszcie, miałam wrażenie, że w samym sercu miasta dopada mnie chaos, bezwład i sparszywiałość tego miejsca.
Kultura Małgorzata Rejmer Małgorzata Rejmer: Rumuńska bajka A fost odata ca niciodata, tak zaczynają się rumuńskie bajki. Dawno, dawno temu było tak, jak nigdy nie było.
Kultura Małgorzata Rejmer Małgorzata Rejmer: Nic śmiesznego Wcale nie tak dawno temu, lecz jak gdyby w innej historycznie epoce, miałam dwadzieścia lat i mieszkałam w kawalerce na Powiślu, gdzie pędziłam żywot studencki z dwiema koleżankami.
Kultura Małgorzata Rejmer Małgorzata Rejmer: Martwy jak rumuński piosenkarz A teraz posłuchamy wspaniałej piosenki wyjątkowej piosenkarki – zaanonsowała Ana, moja nauczycielka rumuńskiego, i powiodła wzrokiem po klasie, w której siedzieliśmy grupą jałową, oporni na wiedzę i nieskłonni do przeżywania niczego.
Kultura Małgorzata Rejmer Małgorzata Rejmer: Czerwona bielizna Kiedy lipcowego poranka obudziłam się o świcie w Felmer, poniemieckiej wiosce gdzieś w Transylwanii, zobaczyłam jak światło rozlewa się, rozbielając kontury zieleni, i słyszałam tylko drobny szczebiot ptaków i grube pomruki krów.
Kultura Małgorzata Rejmer Małgorzata Rejmer: Miss Sarajewa W międzynarodowych konkursach piękności kandydatki na Miss chętnie dzielą się refleksjami na tematy zadane, na przykład: "Co pani uważa, sądzi o wojnie”?
Kultura Małgorzata Rejmer Małgorzata Rejmer: Szanowna pani rzeźnik Była ujmująca, świetnie ubrana i starannie umalowana, wyróżniała się na tle strażniczek. Mój kolega Octavian, z wykształcenia teolog, pojechał do więzienia dla kobiet, żeby poprowadzić dyskusję o Biblii, i to ona poradziła mu, by nie dawał się sprowokować i nie odpowiadał na zaczepki.
