Ciężko nagle zmienić cały świat, dlatego małe zmiany to dobry start, z którego łatwiej ruszyć dalej – przekonuje aktywistka ekologiczna Areta Szpura w swojej nowej książce „Instrukcja obsługi przyszłości”.
Zmiana mojego podejścia na proekologiczne była procesem. Zaczęło się od mody, bo w tej branży spędziłam pół życia. Chciałam wtedy zmienić całą branżę, napotkałam jednak duży opór. Zaczęłam więc dzielić się swoją wiedzą na social mediach. To okazało się to strzałem w dziesiątkę. Ludzie obserwowali mnie wtedy z innych powodów, a ja przemycałam wiedzę na temat wpływu branży mody na środowisko.
Nie planowałam pisać książek. To wyszło przez przypadek. Po prostu okazało się, że jest to świetne medium do przekazywania wiedzy. W pierwszej książce chciałam podzielić się tym, co już umiałam. Wtedy wielu ludzi nie wiedziało, co może zrobić w codziennym życiu dla planety. Później długo zastanawiałam się nad tym, czy pisać kolejną książkę. Wszyscy jesteśmy przemęczeni tym, co dzieje się na świecie, i nie chciałam nam dokładać kolejnego ciężaru na barki. Ale wizja przyszłości planety ciągle powraca. Szukanie nadziei jest czymś, co może nam pomóc, w jakichkolwiek warunkach się znajdujemy. I właśnie to chciałabym przekazać czytelnikom poprzez „Instrukcję obsługi przyszłości”. Nadzieję konstruktywną i podpartą faktami. Nie puste słowa: „Wszystko będzie dobrze”, tylko pokazanie historii ludzi, którzy zauważyli problem w różnych dziedzinach, zaczęli coś z tym robić i stworzyli nową rzeczywistość, nową jakość. Skorzystałam z opcji bycia „głośnikiem”, żeby wypromować ważne idee i mądrych ludzi.
Moim motorem do działania czasami okazuje się wkurzenie. Wiem, że nie jest to dobry punkt wyjścia. Może działać pozytywnie od czasu do czasu, gdy idziemy niesieni emocjami na ulicę, żeby zaprotestować, wykrzyczeć się. Musimy jednak zrozumieć, że polepszenie przyszłości naszej planety to jest maraton, nie sprint. Ważne jest, żeby mądrze rozłożyć siły. Dobrze więc znaleźć źródło i motywację w bardziej spokojny sposób. Dla mnie jest to natura. Nie muszą to być wakacje w pięknym miejscu, może być po prostu park lub ulubione drzewo. Wtedy czuję, że stawanie w obronie tych, którzy nie mogą mówić w naszym języku – czyli przyrody i zwierząt – ma sens.
Nie wierzę, że mogę uratować świat. Już dawno się z tym pogodziłam. Jest to jednak dobre, spokojne pogodzenie się. Nie chodzi o to, że nie wierzę w to, że nam się uda. Wiem natomiast, że to nie jest zadanie dla jednej osoby. Musimy też w tym wszystkim zadbać o siebie. Każdy niech znajdzie swój sposób na doładowanie akumulatorów. Mnie pomaga myśl, że – jakkolwiek dramatycznie to brzmi – w najgorszym wypadku czeka nas wszystkich śmierć. Teraz jednak spróbujmy podejść do tego ze spokojem i pomyślmy, co możemy zrobić, żeby było inaczej. I róbmy to.
Ważne jest też znalezienie motywacji. Gdy trochę zabłądzimy, zejdziemy ze ścieżki, co oczywiście będzie się zdarzało, bo droga nieekologiczna jest dużo łatwiejsza – przypomnijmy sobie, dlaczego to robimy. Wtedy łatwiej nam będzie wrócić na tę mniej wydeptaną ścieżkę, ale z dużo ładniejszym widokiem.
Areta Szpura, jedna z najbardziej cenionych polskich aktywistek ekologicznych. Współzałożycielka znanej na całym świecie marki Local Heroes, którą porzuciła na rzecz ekologii. Napisała dwie książki „Jak uratować świat? Czyli co dobrego możesz zrobić dla naszej planety” oraz „Instrukcja obsługi przyszłości”.