Pełen inspiracji i przydatnych wskazówek poradnik, drugi tom bestsellerowego thrillera, Haruki Murakami o swoich koszulkach oraz poruszająca opowieść dla małych i dużych. Nowości książkowe, które warto przeczytać we wrześniu, poleca redaktorka naczelna miesięcznika „Sens” Monika Stachura.
Chyba nie ma człowieka, który nie chciałby – w dziedzinie, którą sobie wybrał – odnieść sukcesu... Chcemy tego wszyscy. Wszyscy wiemy też, że nie uda się tego zrobić bez umiejętności nawiązywania kontaktów. Tylko jak to zrobić, kiedy nie urodziliśmy się z tą zdolnością? Czy to trudna, długotrwała nauka? Niekoniecznie! Michelle Tillis Lederman w swojej książce dowodzi, że można zrobić to całkiem szybko i bezboleśnie. Jej sposób oparty jest na banalnie prostej zasadzie: interesy najchętniej robimy z tymi, których... lubimy! Zatem wystarczy nauczyć się tego, jak uwydatnić swoje najbardziej sympatyczne cechy. To książka pełna inspiracji i konkretnych wskazówek.
„11 zasad jak być lubianym”, Michelle Tillis Lederman, wyd. Studio Emka
Cieszę się, że drugi tom przygód Antonii Scott i Jona Gutiérreza ukazał się tak szybko po pierwszym. Tym razem detektywi ruszają do Marbelii, która wyłącznie turystom kojarzy się z leniwymi wakacjami. W porachunkach zginął tam pewien rosyjski mafioso, a jego żona zniknęła. Jak się wkrótce okaże, to wcale nie policji (a przynajmniej jej nieskorumpowanej części) kobieta powinna obawiać się najbardziej.
„Loba Negra. Czarna wilczyca”, Juan Gómez-Jurado, tłum. Barbara Bardadyn, wyd. SQN
Skoro widzowie za oceanem mieli ze łzami w oczach słuchać, gdy Helena Modrzejewska recytowała polski alfabet, to nic dziwnego, że tak przyjemnie czyta się, jak Haruki Murakami pisze o... swoich koszulkach. Zwłaszcza że każda z nich (a kolekcja jest pokaźna) jest przyczynkiem do snucia opowieści: o piciu i jedzeniu, o Hawajach i Irlandii, o sklepach z używanymi płytami i niezakładaniu koszulek ze zwierzętami (bo mogłoby się wydawać, że to zaproszenie do nawiązania kontaktu słowami „ale fajna koszulka”). Te minieseje pozostają z nami nieporównanie dłużej niż trwa czytanie każdego z nich.
„Moje ukochane T-shirty”, Haruki Murakami, tłum. Anna Zielińśka-Elliott
Choć dużo pisze się ostatnio o osobach wysoko wrażliwych, to nikt nie wspomniał jeszcze o kłopotach, jakie sprawiają im... uszy. Może dlatego, że ta przypadłość znana jest jedynie bohaterom książki „Radio zapomnianych dzieci”. A chodzi o to, że niektórzy są bardzo wyczuleni na westchnienia zapomnianych dzieci. Co więcej, ich uszy doskonale rozpoznają, czy smutek dzieci jest prawdziwy, czy udawany. Dzięki temu pewnej nocy Amanda Liścianka trafia pod drzwi Alfreda Zapomnianego i dla chłopca rozpoczyna się zupełnie nowe życie. Wraz z Amandą troszczy się o innych zapomnianych, czując się w ten sposób potrzebny i uwolniony od samotności. Choć to powieść z pogranicza magii, to porusza całkiem realne problemy – z poczuciem osamotnienia i brakiem osób, którym mogą się wygadać zmaga się wiele osób z tzw. pokolenia Z, czyli nastolatków i młodych dorosłych. I jak każda dobra książka dla dzieci, „Radio zapomnianych dzieci” wywołuje najszczersze emocje także u dorosłych, których uwadze szczególnie ją polecam.
„Radio zapomnianych dzieci”, Anja Portin, ilust. Miila Westin, tłum. Katarzyna Aniszewska, wyd. Widnokrąg