Bliższe badania nad życiem seksualnym osób o bliźniaczo podobnym kodzie genetycznym sugerują, że skłonność do zdrady może być dziedziczna. Naukowcy doszli do takich wniosków po przebadaniu kilku tysięcy par bliźniąt obojga płci. Okazało się, że ich deklaracje co do liczby partnerów seksualnych, z którymi utrzymywali pozamałżeńskie relacje, były zaskakująco zbieżne. Na tej podstawie badacze policzyli, że geny mogą zwiększać podatność na „skok w bok” aż o 63 proc.
O tych zaskakujących wynikach badań donosi serwis Psychology Today. Do tej pory przekonanie, że geny mogą wpływać na skłonności do zdrady, było raczej potoczną obserwacją albo anegdotką opowiadaną w wąskim gronie rodziny czy znajomych. Okazało się jednak, że może mieć ona podstawy naukowe.
Gdy naukowcy chcą zbadać, czy dane zachowania u ludzi mogą być dziedziczone, zwykle angażują do swojego eksperymentu pary bliźniąt. Bliźnięta jednojajowe mają identyczny kod genetyczny, więc zaobserwowane u nich zbieżności w zachowaniu interpretowane są jako skutek podobieństwa genetycznego – a nie na przykład doświadczeń życiowych, które są zwykle odmienne. Porównuje się je do zachowań bliźniąt dwujajowych, których kod genetyczny jest taki sam już tylko w 50 proc.
I tak w badaniu z 2004 roku, które obejmowało 1600 par kobiet będących bliźniętami, przeprowadzono ankietę dotyczącą m.in. ich poglądów na wierność, liczby partnerów seksualnych oraz sytuacji, w których dopuściły się zdrady. Podczas gdy przeciętne odpowiedzi na te pytania nie odbiegały od tych deklarowanych w ogóle społeczeństwa, to tu zaobserwowano interesujące zbieżności. Eksperyment wykazał aż 46-proc. zgodność w odpowiedziach bliźniąt jednojajowych na temat ich doświadczeń i poglądów na temat zdrady. Oznacza to, że niemal połowa kobiet wskazywała mniej więcej takie same odpowiedzi co ich siostry. W przypadku bliźniąt dwujajowych ten sam wskaźnik wyniósł 32 proc.
Kolejnych dowodów dostarczyło fińskie badanie z 2015, tym razem przeprowadzone na grupie 1700 kobiet i mężczyzn, którzy są bliźniętami i pozostają w stałych związkach. Zapytano ich o liczbę partnerów seksualnych w ostatnim roku, a jeśli w ankiecie zaznaczono więcej niż 1 – interpretowano to jako zdradę. Również i tutaj deklaracje bliźniąt jednojajowych były zbieżne – w przypadku par męskich wskaźnik dziedziczności tendencji do zdrady wyniósł aż 63 proc. Innymi słowy: mężczyźni, których brat bliźniak jednojajowy miał skłonność do niewierności, wykazywali o 63 proc. większe szanse, że będą przejawiać podobne zachowania.
Naukowcy próbowali też ustalić, które konkretnie geny mogą odpowiadać za dopuszczanie się zdrad, jednak nie udało im się dojść do jednoznacznych wniosków. Spekuluje się, że cecha ta może mieć związek z charakterystyczną budową receptorów dopaminy D4, które reagują silniej w momencie jednorazowego stosunku seksualnego.
Niezależnie od uzyskanych wyników naukowcy zastrzegają, że skłonności do zdrady nie należy przypisywać tylko genetyce. Wskazują raczej na miks różnych czynników, z których geny mogą grać większą rolę, niż dotychczas przypuszczano.