Przeciętny Polak obserwujący u siebie trudności seksualne zwleka kilka lat z wizytą u specjalisty.
Zarówno mężczyźni doświadczający problemów w utrzymaniu erekcji, czy kontrolowaniu czasu stosunku, jak i kobiety unikające zbliżeń, na przykład z powodu bólu, awersji do seksu, odsuwają od siebie problem licząc na to, że zniknie, lub rozwiąże się sam. Czasami zmieniają partnerów by się przekonać, że to nie konkretny partner seksualny był przyczyną ich dysfunkcji. Niektórzy postępują tak dlatego, że nie wierzą w możliwość zmiany tej sytuacji. Dla innych ogromną barierą jest wstyd. Jak znaleźć dobrego seksuologa, przecież nie zapytam znajomych czy mają kogoś godnego polecenia? Ogromną niewiadomą wydaje się też to, co może się dziać na spotkaniu z seksuologiem. Jakich pytań się spodziewać? Czy będzie to tylko rozmowa czy także jakieś nieprzyjemne badania?
Jak wygląda wizyta u seksuologa?
Pierwszą wizytę zwykle można potraktować jako spotkanie konsultacyjne, podczas którego klient przedstawia swoje trudności, powody zwrócenia się o pomoc, czasami zbierany jest także wywiad seksuologiczny. Pozwala to znaleźć przyczyny problemów, określić optymalne metody i czas terapii, leczenia. Wybierając się do seksuologa możesz spodziewać się pytań dotyczących twojego rozwoju psychoseksualnego. Specjalista będzie chciał porozmawiać także o twoich doświadczeniach erotycznych, aktualnym związku (jeżeli masz partnera/partnerkę). Bardzo ważne jest, by pacjent jak najdokładniej opisał problem, który spowodował, że podjął decyzję o szukaniu pomocy.
Jeżeli nie czujesz się gotowa odpowiedzieć na jakiekolwiek pytanie, powiedz o tym specjaliście. To ty wyznaczasz granice otwartości. Nie zmuszaj się do niczego. Lepiej odłożyć ten konkretny temat do czasu, kiedy poczujesz się bezpiecznie. Ponieważ dysfunkcje seksualne mogą wiązać się ze stanem zdrowia, kolejnym tematem mogą być aktualne schorzenia, przyjmowane leki, uzależnienia. Psycholog seksuolog nie wykonuje żadnych badań fizykalnych (!), ale może odesłać cię na konsultacje do odpowiedniego specjalisty, ginekologa, neurologa itd.
Jeżeli masz obawy, wątpliwości co do profesjonalizmu danej osoby, warto sprawdzić czy należy ona do Polskiego Towarzystwa Seksuologicznego, jakie ma kwalifikacje. Masz prawo o to zapytać podczas spotkania.
Co wolno a czego nie wolno seksuologowi?
Postępowanie seksuologów wobec pacjentów regulują: Kodeks Etyki Lekarskiej – w przypadku lekarzy, Kodeks Etyczno – Zawodowy Psychologa oraz Kodeks Etyczny Word Association For Sexology. Seksuologowi nie wolno stosować technik nie mających naukowego uzasadnienia. Profesjonalista swoją praktykę powinien opierać na podstawach naukowych – nie wolno mu dostosowywać obowiązujących klasyfikacji chorób i zaburzeń, celów terapii do własnego systemu wartości, poglądów i na przykład „leczyć” z homoseksualizmu. Do jego obowiązków zawodowych należy stałe uaktualnianie wiedzy oraz konsultowanie swojej pracy z innymi specjalistami. Seksuologów obowiązuje tajemnica zawodowa. Jest nią objęte wszystko to czego terapeuta dowiedział się o tobie w związku z wykonywaniem swojego zawodu. Terapeucie nie wolno także uczestniczyć w twoich doświadczeniach seksualnych. Oznacza to, że jeżeli wskazany jest na przykład trening autoerotyczny, wykonujesz go w domu, nie w obecności terapeuty.
Jeżeli potrzebujesz pomocy, sięgnij po nią! Nierozwiązane problemy seksualne mogą niszczyć związki i odbierać radość bycia z ukochaną osobą.