Komu grozi zaćma?

Zaćma zwana inaczej kataraktą, dotyka najczęściej osoby w podeszłym wieku, ale chorują na nią również młodsi pacjenci. Nieleczona może stać się przyczyną całkowitej utraty wzroku. Statystyki pokazują, że problem ten dotyczy nawet około 17 mln osób rocznie. Zaćma występuje z podobną częstością, zarówno u kobiet jak i u mężczyzn. Choroba rozwija się̨ wskutek powstawania zmętnień́ i niejednorodności w przezroczystej strukturze soczewki oka, które utrudniają̨ przedostawanie się̨ przez nią̨ światła. W konsekwencji pojawiają̨ się kłopoty z widzeniem – najczęściej zgłaszane objawy to: stale występujące zamglenie obrazu, problem z czytaniem drobnego tekstu, dokuczliwa nadwrażliwość́ na jasne światło, problemy w prowadzeniu auta w nocy czy zaburzenie w poczuciu odległości.

Czy można zapobiec zaćmie? Dotychczas nie potwierdzono istnienia działań profilaktycznych, które pozwalałyby zapobiegać zaćmie, choć temat ten jest przedmiotem wielu badań naukowych. Istnieją przesłanki, że korzystny wpływ na wzrok, w tym zakresie, mogą mieć antyoksydanty takie jak witamina C czy E. Dr Marcin Jezierski, Ordynator Oddziału Okulistycznego z Centrum Medycznego MML tłumaczy: Zaćma może wystąpić́ jako schorzenie wrodzone i ujawnić́ się w ciągu pierwszych miesięcy życia. U dzieci sygnałem ostrzegawczym jest nieuwaga wzrokowa lub zez, który często pojawia się̨ jako choroba współwystępująca. Niezależnie od wieku schorzenie może powstać́ w wyniku urazu oka lub jako skutek uboczny stosowania leków, na przykład preparatów sterydowych. Zaćma częściej występuje u pacjentów z innymi chorobami oczu, na przykład z zapaleniem tęczówki lub wysoką krótkowzrocznością oraz wśród osób cierpiących na choroby ogólne, takie jak na przykład cukrzyca. Może ona także rozwijać́ się na skutek oddziaływania czynników zewnętrznych, np. wysokiej temperatury czy promieniowania mikrofalowego. Najczęściej jednak mamy do czynienia z zaćmą̨ związaną̨ z wiekiem. Przyczyny jej rozwoju nie są̨ jednoznacznie poznane.

Leczenie zaćmy Jedynym skutecznym sposobem leczenia zaćmy jest zabieg chirurgiczny. Jeszcze dwadzieścia lat temu dla pacjenta wiązało się to z koniecznością pozostania przez kilka dni w szpitalu, a przez resztę̨ życia noszenia grubych okularów. Obecnie nowoczesne techniki chirurgiczne pozwalają̨ na bezbolesne i bezpieczne usunięcie zaćmy.  Najbardziej popularną metodą jest fakoemulsyfikacja wykonywana za pomocą urządzenia wykorzystującego energię ultradźwiękową. Procedura jest bezpieczna również dla pacjentów obciążonych innymi chorobami, głównie ze względu na krótki, kilkunastominutowy czas trwania i możliwość wykonania jej w znieczuleniu miejscowym. Po zabiegu nie trzeba stosować́ szwów, a pacjent już̇ po kilku godzinach opuszcza szpital, nie wymagając dalszej hospitalizacji.

Wybór soczewki W leczeniu zaćmy stosowanych jest dziś kilka rodzajów implantów. W trakcie wizyty kwalifikacyjnej do operacji pacjenci z pomocą lekarza mogą dobrać soczewkę do swoich potrzeb. Najczęściej wszczepiane są̨ implanty jednoogniskowe, które zapewniają̨ optymalne widzenie tylko na jedną odległość́ – dal lub bliż –zależnie od preferencji pacjenta. Wymaga to zastosowania okularów pozwalających na widzenie w innych odległościach. Jednak w sytuacji współwystępowania znacznego astygmatyzmu pacjenci po operacji będą̨ wymagali zastosowania okularów zarówno do dali, jak i do bliży. „Dzięki postępowi w technice medycznej opracowano soczewki toryczne umożliwiające korekcję astygmatyzmu i usunięcie niedogodności z nim związanych. Wielkim postępem w tej dziedzinie są̨ soczewki wieloogniskowe umożliwiające sprawne widzenie z rożnych odległości, praktycznie uniezależniające pacjentów od potrzeby stosowania jakichkolwiek okularów po operacji zaćmy” - wyjaśnia dr Jezierski.

Oczy służą nam przez całe życie, a wzrok to jeden z podstawowych zmysłów, które człowiek wykorzystuje w codziennym funkcjonowaniu. Regularne wizyty kontrolne u okulisty pozwolą w porę zdiagnozować problem nieprawidłowego widzenia i podjąć odpowiednie leczenie.