Wybitny polski pianista spędza wiele czasu w krajach Ameryki Łacińskiej i na tej płycie dochodzi do głosu jego „nabyty” południowy temperament. Lecz ten solowy album fortepianowy prezentuje latynoską muzykę w niekonwencjonalnym układzie repertuarowym.
Od kanonu, jakim są kompozycje Albéniza czy Ginastery (jego „Trzy tańce argentyńskie” szczególnie zasługują na popularyzację), przechodzi do utworów tak u nas popularnego… Astora Piazzolli. Tutaj muzyka mistrza tanga nuevo nabiera zaskakujących cech w transkrypcji na fortepian: tragiczne namiętności „Milonga del Angel” odmalowane są impresjonistyczną paletą barw… Płytę zamyka wykonana w porywającym stylu, wirtuozowska transkrypcja „Błękitnej rapsodii” Gershwina na fortepian solo. I niespodzianka: ile w tym genialnym utworze południowego żaru!
Dux