Piotr Plucinski

InTheFog

We mgle – recenzja

Nagradzany dokumentalista Siergiej Łoźnica na dobre oswoił się z kinem fabularnym. Jego „We mgle” to druga, po dobrze przyjętym „Moim szczęściu”, próba wyznaczenia granicy człowieczeństwa.

Hipnotyzer

Hipnotyzer – recenzja

Trwa moda na skandynawskie kryminały. Do kin trafił kolejny reprezentant tego gatunku – adaptacja popularnego „Hipnotyzera” Lara Keplera.

28 pokoi hotelowych

28 pokoi hotelowych – recenzja

Pełnometrażowy debiut reżyserski aktora Matta Rossa intryguje formą – oszczędną, zamkniętą w statycznych przestrzeniach – ale nie spełnia zawartej w niej obietnicy.

"Proste sprawy"

Proste sprawy – recenzja

Lekarz to postać, która w kinie i społeczeństwie radzieckim miała swoją osobną, bardzo długą tradycję.

"Olimp w ogniu"

Olimp w ogniu – recenzja

W Hollywood odżyła moda na kino terrorystyczne. W najbardziej widowiskowej produkcji tego typu od lat, północnokoreański terrorysta przypuszcza atak na Biały Dom, biorąc do niewoli amerykańskiego prezydenta.

"Kwartet"

Kwartet – Dustin Hoffman w roli reżysera

Debiut reżyserski Dustina Hoffmana ma w sobie wszystko, czego spodziewać można się po filmie 76-latka: powłóczystą narrację, gloryfikację życiowej płaszczyzny i prostą refleksję nad przemijaniem.

"Układ zamknięty"

Układ zamknięty – recenzja

„Jutro mogą przyjść po ciebie!” – wróży złowieszczo plakat „Układu zamkniętego”. I choć film Ryszarda Bugajskiego okazuje się od swego hasła dalece mniej uniwersalny, to w sposób przekonujący (...)

"Święta czwórca"

Święta czwórca – recenzja

Najnowszy film Jana Hrebejka to kino czeskie w pigułce – niezobowiązujące, letnie, ale jednocześnie wsparte odpowiednim ciężarem.

"Władza"

Władza – nieudana kopia filmów noir

Thriller polityczny Allena Hughesa zaskakująco szybko zużywa swój początkowy potencjał. Wychodząc od kuszącej estetyki neo noir, „Władza” dość łatwo staje się banalnym labiryntem schematów, którym nie (...)

"Polowanie"

Polowanie na kozła ofiarnego

Historią nauczyciela oskarżonego o pedofilię Thomas Vinterberg powraca do swojego „Festen” z 1998 roku i wywraca na lewo zarówno podjęte tam wątki, jak i zastosowane rozwiązania stylistyczne.

"Triszna. Pragnienie miłości"

Triszna. Pragnienie miłości – recenzja

Porywając się na XIX-wieczną „Tessę D’Urberville”, Michael Winterbottom odarł klasyczny melodramat Thomasa Hardy’ego z całej jego złożoności. Uwspółcześniona przez niego wizja tragicznego romansu (...)

"Tabu

Tabu – z miłości do kina niemego

„Tabu” to list miłosny wysłany kinu niememu – pisany melancholią, inkrustowany odnośnikami do przygodowej klasyki, pachnący słodko-gorzką melodramą.

Weekend z królem

Weekend z królem – recenzja

Bill Murray przyciąga wzrok jako schorowany i samotny Franklin D. Roosevelt, ale z trudem udaje mu się wybić ponad ospałą manierę filmu o wyraźnych, choć raczej bezpodstawnych ambicjach stania się tegorocznym (...)

Terrence Malick - Wielki nieobecny

Terrence Malick – Wielki nieobecny

Gdy podczas uroczystej gali zamknięcia festiwalu w Cannes wyczytano w końcu jego nazwisko, zgromadzona publiczność z zaciekawieniem odwracała głowy. Czy przyjechał? Gdzie siedzi? Jak wygląda? Narastające (...)

Melancholia

Melancholia

„Melancholia”, zrealizowana na tę samą stylistyczną nutę, co „Antychryst”, jest wersją absolutną przedstawionej tam historii. To także rozpad, ale już nie czyjegoś ciała i umysłu, a życia, (...)

Kirsten Dunst - Kobieta po przejściach

Kirsten Dunst – Kobieta po przejściach

Gdy podczas tegorocznej konferencji prasowej w Cannes Lars von Trier bełkotał nieskładnie o nazistach i Hitlerze, siedząca obok Kirsten Dunst miała wyjątkowo nietęgą minę. Malujące się na jej twarzy (...)

Hailee Steinfeld - Jestem strasznie niedorosła

Hailee Steinfeld – Jestem strasznie niedorosła

Bardzo młoda (14-letnia), niepozorna dziewczyna, która jedną swoją rolą w filmie braci Coen zawojowała całe Hollywood i zdobyła nominację do Oscara za występ w "Prawdziwym męstwie". Nam opowiada o swojej (...)

Jeff Bridges - Czuję, że miałem sporo szczęścia

Jeff Bridges – Czuję, że miałem sporo szczęścia

Choć nie wygląda, jest już weteranem kina. Debiutował przed kamerą jako dziecko, a po raz pierwszy zrobiło się o nim głośno przy okazji obrazu "Ostatni seans filmowy" w 1971 roku. Jeff Bridges to z pewnością (...)