We mgle – recenzja Nagradzany dokumentalista Siergiej Łoźnica na dobre oswoił się z kinem fabularnym. Jego „We mgle” to druga, po dobrze przyjętym „Moim szczęściu”, próba wyznaczenia granicy człowieczeństwa.
Hipnotyzer – recenzja Trwa moda na skandynawskie kryminały. Do kin trafił kolejny reprezentant tego gatunku – adaptacja popularnego „Hipnotyzera” Lara Keplera.
28 pokoi hotelowych – recenzja Pełnometrażowy debiut reżyserski aktora Matta Rossa intryguje formą – oszczędną, zamkniętą w statycznych przestrzeniach – ale nie spełnia zawartej w niej obietnicy.
Proste sprawy – recenzja Lekarz to postać, która w kinie i społeczeństwie radzieckim miała swoją osobną, bardzo długą tradycję.
Olimp w ogniu – recenzja W Hollywood odżyła moda na kino terrorystyczne. W najbardziej widowiskowej produkcji tego typu od lat, północnokoreański terrorysta przypuszcza atak na Biały Dom, biorąc do niewoli amerykańskiego prezydenta.
Kwartet – Dustin Hoffman w roli reżysera Debiut reżyserski Dustina Hoffmana ma w sobie wszystko, czego spodziewać można się po filmie 76-latka: powłóczystą narrację, gloryfikację życiowej płaszczyzny i prostą refleksję nad przemijaniem.
Układ zamknięty – recenzja „Jutro mogą przyjść po ciebie!” – wróży złowieszczo plakat „Układu zamkniętego”. I choć film Ryszarda Bugajskiego okazuje się od swego hasła dalece mniej uniwersalny, to w sposób przekonujący (...)
Święta czwórca – recenzja Najnowszy film Jana Hrebejka to kino czeskie w pigułce – niezobowiązujące, letnie, ale jednocześnie wsparte odpowiednim ciężarem.
Władza – nieudana kopia filmów noir Thriller polityczny Allena Hughesa zaskakująco szybko zużywa swój początkowy potencjał. Wychodząc od kuszącej estetyki neo noir, „Władza” dość łatwo staje się banalnym labiryntem schematów, którym nie (...)
Polowanie na kozła ofiarnego Historią nauczyciela oskarżonego o pedofilię Thomas Vinterberg powraca do swojego „Festen” z 1998 roku i wywraca na lewo zarówno podjęte tam wątki, jak i zastosowane rozwiązania stylistyczne.
Triszna. Pragnienie miłości – recenzja Porywając się na XIX-wieczną „Tessę D’Urberville”, Michael Winterbottom odarł klasyczny melodramat Thomasa Hardy’ego z całej jego złożoności. Uwspółcześniona przez niego wizja tragicznego romansu (...)
Tabu – z miłości do kina niemego „Tabu” to list miłosny wysłany kinu niememu – pisany melancholią, inkrustowany odnośnikami do przygodowej klasyki, pachnący słodko-gorzką melodramą.
Weekend z królem – recenzja Bill Murray przyciąga wzrok jako schorowany i samotny Franklin D. Roosevelt, ale z trudem udaje mu się wybić ponad ospałą manierę filmu o wyraźnych, choć raczej bezpodstawnych ambicjach stania się tegorocznym (...)
Terrence Malick – Wielki nieobecny Gdy podczas uroczystej gali zamknięcia festiwalu w Cannes wyczytano w końcu jego nazwisko, zgromadzona publiczność z zaciekawieniem odwracała głowy. Czy przyjechał? Gdzie siedzi? Jak wygląda? Narastające (...)
Melancholia „Melancholia”, zrealizowana na tę samą stylistyczną nutę, co „Antychryst”, jest wersją absolutną przedstawionej tam historii. To także rozpad, ale już nie czyjegoś ciała i umysłu, a życia, (...)
Kirsten Dunst – Kobieta po przejściach Gdy podczas tegorocznej konferencji prasowej w Cannes Lars von Trier bełkotał nieskładnie o nazistach i Hitlerze, siedząca obok Kirsten Dunst miała wyjątkowo nietęgą minę. Malujące się na jej twarzy (...)
Hailee Steinfeld – Jestem strasznie niedorosła Bardzo młoda (14-letnia), niepozorna dziewczyna, która jedną swoją rolą w filmie braci Coen zawojowała całe Hollywood i zdobyła nominację do Oscara za występ w "Prawdziwym męstwie". Nam opowiada o swojej (...)
Jeff Bridges – Czuję, że miałem sporo szczęścia Choć nie wygląda, jest już weteranem kina. Debiutował przed kamerą jako dziecko, a po raz pierwszy zrobiło się o nim głośno przy okazji obrazu "Ostatni seans filmowy" w 1971 roku. Jeff Bridges to z pewnością (...)
