Otwarta właśnie w warszawskiej Zachęcie wystawa „Henryk Lula. Ceramika. Sztuka materii” zachwyci nie tylko miłośników ceramiki, ale również wszystkich, którzy kochają piękne przedmioty. W galerii zdjęć znajdziecie kilka zdjęć z wystawy, które – mam nadzieję – zachęcą was do tego, aby się na nią wybrać.
Fanów ceramiki przybywa w niebywałym tempie. Widać to zwłaszcza na wszelkiego rodzaju targach designu, a także na warsztatach pracowni ceramicznych wyrastających jak grzyby po deszczu. Nic dziwnego, bo ceramika to niesamowicie piękny świat. Przemiana gliny w obiekt użytkowy lub artystyczny to trafne urzeczywistnienie powiedzenia „coś z niczego”. Aby jednak nie było to tylko „coś”, ale dzieło sztuki, potrzeba znacznie więcej niż chęci i pasja. Tu potrzeba talentu, geniuszu artysty. I tak jest w tym przypadku.
Wystawa „Henryk Lula. Ceramika. Sztuka materii”; Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki (Fot. Kuba Celej)
Henryk Lula, którego prace można podziwiać na otwartej 22 lutego wystawie w warszawskiej Zachęcie, to wybitny artysta i pedagog. Urodził się w 1930 roku, studiował na Wydziale Rzeźby gdańskiej PWSSP. Po studiach przez kilka lat uczestniczył w odtwarzaniu zabytków rzeźbiarskich i ceramicznych gdańskiego Głównego Miasta. W 1992 r. otrzymał zlecenie wykonania kopii zniszczonych i zaginionych kafli do renesansowego pieca w Dworze Artusa. Do większych realizacji Henryka Luli należy płaskorzeźba ceramiczna w domu wczasowym Ministerstwa Sprawiedliwości w Lisim Jarze koło Jastrzębiej Góry. Pamiętam ją dobrze, choć byłam dzieckiem, gdy spędzałam tam wakacje w latach 80.
Wystawa „Henryk Lula. Ceramika. Sztuka materii” prezentuje szeroki wybór prac artysty, które zachwycają harmonią i pięknem form. Mając choć odrobinę wiedzy lub doświadczenia z tworzeniem ceramiki, nie sposób nie podziwiać i docenić kunsztu artysty tworzącego obiekty tak zależne od praw fizyki, procesów cieplnych i chemicznych, a osiągających tak doskonałą, wolną od przypadku formę.
Henryk Lula wraz z żoną Teresą na tle płaskorzeźby ceramicznej swojego autorstwa (Fot. Jacek Zdybel)
Muszle, butle, patery, baniaki, formy płaskie, okrągłe, wklęsłe i wypukłe – to ulubiony zasób otwartych i zamkniętych brył oraz struktur Henryka Luli rozumianych jako autonomiczne dzieła, których integralność współtworzą kolory i faktury wypracowane na etapie szkliwienia i wypalania. Autorskie szkliwa samodzielnie tworzone przez Henryka Lulę i precyzyjnie dobrane do kształtu form dopełniają dzieła tak, że stają się nierozerwalną jednością ceramiki rozumianej jako sztuka materii.
Wystawę „Henryk Lula. Ceramika. Sztuka materii” można oglądać w Zachęcie do 19 maja.