Gdy dni robią się krótsze, a wieczory coraz dłuższe, nic nie smakuje tak dobrze jak wciągająca opowieść. A nikt nie opowiada tak jak Stephen King – mistrz, który potrafi poruszyć, przerazić i zachwycić w jednej książce. Oto kultowe tytuły, od których warto zacząć przygodę z jego twórczością.
Stephen King to jeden z najważniejszych i najbardziej rozpoznawalnych pisarzy współczesnych, którego wyobraźnia nie zna granic. Bez wątpienia jest też mistrzem narracji – potrafi tworzyć wielowątkowe, wciągające historie oparte na ciągłym budowaniu napięcia, sugestywnym języku i psychologicznej głębi. Nie boi się trudnych tematów, umiejętnie łączy realizm z fantastyką i kreuje wielowymiarowych bohaterów, z którymi łatwo się utożsamić.
Uważany jest za niekwestionowanego mistrza horroru, ale jego twórczość wykracza daleko poza ten gatunek. King pisze bowiem nie tylko klasyczne powieści grozy, ale też thrillery, dramaty psychologiczne, powieści obyczajowe czy fantastyczne z elementami science fiction, a także kryminały. Może właśnie w tym tkwi sekret jego sukcesu – jego dorobek literacki jest tak bogaty, że każdy czytelnik znajdzie tu coś dla siebie. Na koncie ma ponad 60 książek i setki opowiadań, tak że jest w czym wybierać. I o ile zdarzały mu się też słabsze utwory, znaczna większość to prawdziwa literacka uczta na wiele długich godzin. Oto jedne z najbardziej znanych tytułów Stephena Kinga, które są esencją jego twórczości – poruszyły, przestraszyły i zachwyciły czytelników na całym świecie. Idealny punkt startowy dla tych, którzy dopiero zaczynają odkrywać jego świat.
Czytaj także: Literatura grozy dla miłośników mocnych emocji. 5 książek, po których nie zaśniesz spokojnie
Można się pokusić o stwierdzenie, że to najczęściej wymieniany tytuł w kontekście twórczości Kinga. Swoją popularność zaś poniekąd zawdzięcza także ekranizacji w reżyserii Stanleya Kubricka. Jeśli jednak „Lśnienie” znasz tylko z filmowej wersji, koniecznie sięgnij po jego literacki pierwowzór. Zwłaszcza że Kubrick trochę namieszał w fabule – i to, zdaniem samego autora powieści, na jej niekorzyść.
Książka przenosi nas do odosobnionego hotelu górskiego, który przez najbliższe miesiące będzie zamieszkiwać rodzina Torrence’ów: Jack, który ma być dozorcą miejsca, jego żona Wendy i kilkuletni synek Danny obdarzony parapsychicznymi zdolnościami. Wkrótce śnieżyca odcina hotel od świata, a chłopiec zaczyna doświadczać przerażających wizji, które odsłaniają przez nim mroczną przeszłość miejsca. Zło opanowuje także Jacka, który stopniowo popada w obłęd, stając się zagrożeniem dla najbliższych.
„Lśnienie” to połączenie klimatycznego horroru z psychologicznym studium szaleństwa, a King mistrzowsko buduje napięcie i niepokojącą atmosferę izolacji oraz zagrożenia. Nie bez powodu to jedna z jego najlepiej ocenianych książek.
(Fot. materiały prasowe)
Książka została wydana również pod tytułem „Smętarz dla zwierzaków”, który nosi także filmowa ekranizacja w reżyserii Mary Lambert. Co ciekawe, autora do napisania powieści zainspirował prawdziwy zwierzęcy cmentarz, który znajdował się na tyłach wynajmowanego przez niego w Oregonie domku. King doświadczał wówczas lęku przed śmiercią i przemijaniem, co przełożyło się na psychologiczną głębię i emocjonalną siłę książki.
Powieść koncentruje się na rodzinie Creedów, która przeprowadza się do spokojnego Ludlow. Łąki, lasy, cisza… byłoby wprost idealnie, gdyby nie droga, po której nieustannie przetaczają się ciężarówki. Droga i stary cmentarz dla zwierząt tuż za ich domem, gdzie miejscowe dzieci grzebią swoich zmarłych pupili. Wkrótce nowo przybyli przekonają się, że „cmętarz zwieżąt” ma niezwykłą moc, która jednak niesie za sobą mroczne konsekwencje…
To jedno z najbardziej osobistych i poruszających dzieł Kinga, które jest połączeniem klasycznego horroru z refleksją o ludzkich słabościach, nieuchronności śmierci i o tym, jak ogromna – i jednocześnie destrukcyjna – może być miłość.
(Fot. materiały prasowe)
Klauny potrafią być przerażające, a nie ma straszniejszego klauna niż Pennywise – postać, którą najczęściej przyjmuje potwór od tysiącleci żerujący w miasteczku Derry. Ten bliżej nieokreślony byt potrafi zmieniać się w to, czego jego ofiary boją się najbardziej, a jego padają nimi wyłączenie dzieci. Akcja powieści Stephena Kinga została podzielona na dwa główne tory czasowe: lata 1958, gdy bohaterowie mają 11 lat i tworzą „Klub Frajerów”, oraz 1985, gdy jako dorośli muszą ponownie stawić czoła swojemu największemu koszmarowi z dzieciństwa.
Niemniej horrorowa konwencja jest tu punktem wyjścia do opowieści o sile przyjaźni, dorastaniu i konieczności konfrontacji z własnymi demonami. King maluje przy tym głęboki portret społeczności małego miasteczka, pokazując zmagania z przemocą, rasizmem i problemami rodzinnymi. Każda postać ma swoją historię i emocjonalny bagaż, co sprawia, że angażujemy się nie tylko w walkę ze złem, ale też w losy bohaterów. Co nie znaczy, że nie jest strasznie – napięcie i atmosfera grozy są stale obecne, a ciarki na plecach gwarantowane!
PS Już 26 października na platformie Max pojawi się serial „To: Witajcie w Derry”, będący prequelem filmów „To” z 2017 i „To: Rozdział 2” z 2019 roku.
(Fot. materiały prasowe)
Czytaj także: Najlepsze horrory, które przerażają do szpiku kości. Ranking top 10 tytułów
„Misery” to z kolei przykład nie horroru, ale rasowego, pełnego napięcia thrillera psychologicznego. Książka również doczekała się adaptacji filmowej – i to w trzy lata po premierze – a w roli głównej wystąpiła Kathy Bates, nagrodzona za ten występ Oscarem i Złotym Globem.
Głównym bohaterem powieści jest Paul Sheldon, popularny pisarz znany z serii romansów o bohaterce Misery Chastain. Po latach sukcesów autor postanawia zakończyć cykl i zabić swoją bohaterkę, by w końcu napisać coś bardziej ambitnego. Pewnego dnia mężczyzna ulega wypadkowi samochodowemu, a gdy odzyskuje przytomność, znajduje się w stojącym na odludziu domu. Należy on do Annie Wilkes – byłej pielęgniarki i jego „największej fanki”, a do tego osoby niezrównoważonej psychicznie, która niezbyt dobrze przyjmuje wiadomość o uśmierceniu Misery…
Autor tworzy fenomenalny, niezwykle realistyczny portret psychopatycznej Annie, pokazując, jak cienka granica dzieli uwielbienie od obsesji. „Misery” to także ciekawa metafora procesu twórczego – w tym zależności twórcy od swoich dzieł i odbiorców. Ponadto King sam przyznał, że postać Annie można interpretować jako personifikację jego uzależnień, z którymi walczył podczas pisania powieści. Tytuł „Misery” zaś miał dobrze oddawać jego stan psychiczny podczas pracy nad książką.
(Fot. materiały prasowe)
Kolejna książka Kinga rozsławiona przez film – tym razem w reżyserii Franka Darabonta z Tomem Hanksem i Michaelem Duncanem w rolach głównych. „Zielona mila” to poruszająca i głęboko humanistyczna opowieść osadzona w realiach amerykańskiego więzienia z lat 30. XX wieku. Jej narratorem jest Paul Edgecomb, doświadczony strażnik z bloku śmierci, który po latach wspomina niezwykłe wydarzenia ze swojej pracy.
Do jego oddziału trafiali najbardziej brutalni więźniowie czekający na karę śmierci. Wśród nich byli m.in. niepozorny Francuz, który dopuścił się kilku morderstw, niezwykle agresywny młodociany zabójca czy John Coffey, skazany za brutalne zabójstwo dwóch dziewczynek. To właśnie między nim a strażnikiem zawiązuje się wyjątkowa, chwytająca za serce relacja. Paul nie wierzy bowiem, by ten łagodnie usposobiony człowiek obdarzony tajemniczym darem uzdrawiania mógł być zdolny zarzucanych mu czynów…
Choć weźmiemy udział w próbie rozwiązania kryminalnej zagadki, „Zielona mila” stawia na pierwszym miejscu refleksję nad ludzką naturą i moralnymi dylematami. King z niezwykłą wrażliwością pokazuje, że prawdziwe zło nie kryje się w nadprzyrodzonych siłach, lecz w ludzkim okrucieństwie i braku empatii, a system sprawiedliwości – często bezduszny – nie zawsze odzwierciedla prawdę. To powieść, która zachęca do refleksji nad tym, co w rzeczywistości oznacza być człowiekiem.
(Fot. materiały prasowe)