1. Zwierciadlo.pl
  2. >
  3. Zwierciadło

Nie bój się dziecięcej seksualności

Dorośli jakoś nie chcą przyjąć do wiadomości, że dzieci są seksualne. Pokazywałyśmy sobie z pewną cudną rysowniczką, jak malowałyśmy królewny w dzieciństwie. Bardzo podobnie.

Ale na jej rysunkach między pantofelkami królewny wystającymi spod falban sukni leżało coś jeszcze. „A to jest cipka królewny, zawsze tak rysowałam” – powiedziała spokojnie. „Coś ty, a rodzice?!” – zapytałam przejęta zazdrością i podziwem. A ona na to: „Moi rodzice byli po ASP”. Och. Iluż traumatycznych przeżyć zaoszczędziłaby mnie i rzeszom dziewczyn taka świadomość ciała…

Najpierw jesteśmy ciałkiem, które odbiera wszystko całym sobą. Puszczają nas na plażę bez majtek i nawet potem nie pamiętamy, jacy byliśmy wtedy szczęśliwi. Później już zauważamy te majtki i nawet zaczynamy ich żądać, ale też zaczyna nas obchodzić, co się pod nimi kryje. Bawimy się w doktora i niektórym udaje się nie zostać na tym przyłapanym. To szczęściarze. Innym zdarza się, że są potępieni, wyśmiani lub ukarani, bo czynili źle. Spotkałam wiele osób płci obojga, u których lęk przed seksem lub nieporadność wobec drugiej płci nabudowane były na tej traumie. Czterolatek zaczyna różnicować świat. Wyciąga rękę do mamy, do jej piersi i pyta: „A to co?”. I nierzadko mama, która tą samą piersią z rozkoszą karmiła, a na pytanie dotyczące nosa odpowiadała z łatwością, teraz odsuwa jego rękę, rumieni się, nie odpowiada albo zmienia temat. A dziecko czujne jest nad wyraz. Szczególnie na wszystko, co płynie od rodziców, od wyczucia ich intencji zależy przecież jakość jego życia. Będzie ponawiać próbę. Jeśli spotka się ze złością, najpewniej przestanie, bo mu się to mało opłaca. Ale zapamięta (oczywiście na poziomie nieświadomym), że i jego odruch, i to miękkie miejsce w ciele jego matki ma związek z czymś niedobrym, zakazanym.

Jeśli poczuje niepewność matki, też będzie tego obszaru unikać, bo dziecko nie chce matki niepewnej, ta sfera ciała zostanie wydzielona jako przestrzeń zagrażająca rozpadem. Mama, która myjąc córeczkę, inaczej i z zażenowaniem dotyka jej waginki, a potem nie wie, jak z dziewczyną rozmawiać o miesiączce. Tata, który przestaje przytulać córkę, gdy ta dorasta, i nie wie nawet dlaczego, bo wie tylko, że dziwnie się przy niej czuje. Zostawiają oni swoje dziecko ogromnie samotne wobec przestrzeni rodzącej się seksualności. Skazują je na błędy, czasem groźne, niewiedzę, dosadność przekazów podwórkowych czy pornograficznych, którym sami ulegli. Matka, która synka nazywa swoim małym mężczyzną, obrzydzając mu ojca, i tak samo ojciec, który z synem rywalizuje i nie pozwoli mu w niczym wygrać, wprowadzają swoje dziecko w niezwykły zamęt już od początków jego życia społecznego…

Przychodzi taki czas, kiedy dzieci chcą być same przy myciu się, same w swoim pokoju (jeśli go mają), same się ubierać i rozbierać. Wtedy rodzi się ich intymność, świeża, pierwsza. Formują się granice tożsamości, suwerenności i wtedy, niestety często, rodzice denerwują się, że dzieci coś przed nimi ukrywają, coś „złego” robią. Możliwe są rożne reakcje rodziców na pytania typu: Skąd się biorą dzieci? A co ty tu masz? Albo: Jaka jest różnica między chłopcami a dziewczynkami? Bywają reakcje nienaturalne, przepuszczone przez wstyd i bezradność, często przykryte złością. To one będą naznaczały brakiem poczucia bezpieczeństwa relacje dziecka z ciałem własnym i cudzym. Najlepiej ćwiczyć rozmowy o ciele, seksie, czytać książki, udawać się do specjalistów, domagać się profesjonalnych lekcji i podręczników w szkole. Przypominać sobie własne przeżycia z szacunkiem. Szanować przeżycia dzieci. A nade wszystko wiedzieć po prostu, że to, co pokazuje dziecko, o co pyta, że w ogóle pyta, jest absolutnie naturalne i zdrowe. Trzeba się martwić, jeśli nie pyta. Nie oznacza to, że jest grzeczne i „te sprawy” go nie interesują. Tylko to, że nie wierzy, że otrzyma odpowiedź. I że już nie ufa.

 

Katarzyna Miller - psycholożka, psychoterapeutka, pisarka, filozofka, poetka. Autorka wielu książek i poradników psychologicznych, m.in. „Instrukcja obsługi faceta”, „Daj się pokochać dziewczyno”, „Nie bój się życia”, „Instrukcja obsługi toksycznych ludzi”, „Kup kochance męża kwiaty” i „Chcę być kochana tak jak chcę” (Wydawnictwo Zwierciadło). Książki Katarzyny Miller do nabycia w naszym sklepie internetowym

Share on Facebook Send on Messenger Share by email
Autopromocja
Autopromocja

ZAMÓW

WYDANIE DRUKOWANE E-WYDANIE
  • Polecane
  • Popularne
  • Najnowsze