1. Zwierciadlo.pl
  2. >
  3. REKLAMA
  4. >
  5. Cykl Teatr 2118: Polacy wyjaśniają przyszłość

Cykl Teatr 2118: Polacy wyjaśniają przyszłość

Tereza Černá, Svetlana Silich, Lenka Rozsnyóová, Kristína Pípová, Jana Morávková „Śniadanie na trawie”
Tereza Černá, Svetlana Silich, Lenka Rozsnyóová, Kristína Pípová, Jana Morávková „Śniadanie na trawie”
Za 100 lat nie będzie kolei, nie będzie włosków na ciele, nie będzie wystających żył, nie będzie jajek, nie będzie czapek z daszkiem, niestety nie będzie skarpetek, nie będzie ogni sztucznych, nie będzie teatru, nie będzie. Nie będzie teatru. Teatr okaże się zupełnie nieuniwersalny. I się skończy...

Wbrew poprzednim przewidywaniom. Zmienią się widzowie. Będą aktywni, dużo bardziej aktywni, to się zacznie mniej więcej teraz, poczują partycypację jako otwarcie, jako potencjał, pojawienie się jakiejś możliwości, żeby wreszcie razem, inaczej, dalej. Będą dużo bardziej aktywni, będą jedyną naprawdę aktywną grupą społeczną, będą wyróżniani we wszystkich badaniach socjologicznych, będą przypisem drobną czcionką, powszechnie znanym błędem statystycznym. Ach, jacy oni będą wyjątkowi! Będą rozumieć i czuć, i razem będą, wspólnie, poza systemem będą, krytyczni będą, lepiej świat będą odczuwać widzowie ci.

Polacy wyjaśniają przyszłość

Cykl Teatr 2118 Premiera: 20 września 2018

Reżyseria Wojtek Ziemilski

Scenografia Paweł Paciorek

Współpraca dramaturgiczna Sodja Lotker

Obsada Jaśmina Polak, Piotr Polak

Kurator projektu Teatr 2118 Tomasz Plata

 

 

Jak wyobrażasz sobie teatr za 100 lat? W ramach cyklu 2118 na to pytanie odpowiedzą artyści nowej fali polskiego teatru: Anna Karasińska, Ania Nowak, Wojtek Ziemilski i Romuald Krężel. Ich spektakle są projektami odległej przyszłości – teatralnej, ale i pozateatralej. Niejako z definicji twórcy stają wobec konieczności zaprojektowania nie tylko teatru XXII wieku, ale również społecznego otoczenia, w którym ów teatr będzie funkcjonował. Wyobraźnia artystów ograniczona jest jednym zastrzeżeniem: w ramach cyklu zakazane jest używanie słowa „utopia”. 2118 ma służyć wymyślaniu tego, co możliwe, a nie tego, co utopijne. Na początku XX wieku podobny trud podjęli wizjonerzy pierwszej awangardy: wymyślili coś, czego jeszcze nie było. Nadszedł czas, by powtórzyć ich gest. 2118 to także refleksja na temat naszej pamięci, jej mechanizmów, ukrytych motywacji. Co z naszej współczesności zostanie zapamiętane za sto lat? Czy my sami będziemy zapamiętani?

Tomasz Plata

 
Nowy Teatr ul. Madalińskiego 10/16

bilety.nowyteatr.org

Share on Facebook Send on Messenger Share by email
Autopromocja
Autopromocja

ZAMÓW

WYDANIE DRUKOWANE E-WYDANIE
  • Polecane
  • Popularne
  • Najnowsze