W dniu 26.10.2011r. w Galerii Sarapata w Warszawie przy ul. Pięknej 11 b m 1 odbędzie się wernisaż trzech wyjątkowych Artystów. Wernisaż jest zapowiedzią trzytygodniowej wystawy prac hiszpańskich gwiazd: Rossy de Palma, Cuca Canals i Pedro Soler Valero.
Dobór Artystów nie był przypadkowy. Są to bardzo znane i cenione nazwiska zarówno w świecie filmu jak i sztuki..
Prace artystów znajdują się w wielu kolekcjach prywatnych i muzeach na Świecie.
Każdy z nich reprezentuje inny kierunek sztuki, co daje bardzo szerokie spojrzenie na współczesną sztukę hiszpańską.
ROSSY DE PALMA
Rossy de Palma jest jedną z ulubionych aktorek Pedro Almodóvara. Występowała między innymi w „Kobietach na skraju załamania nerwowego” (1988) i w „Wysokich obcasach” (1991).
W chwilach wolnych od zdjęć, rozwijała swoją pasję artystyczną. Lubiła rzeźbić i to stało się Jej fascynacją.
Rossy de Palma cieszy się w środowisku artystycznym wielkim uznaniem. Przez kilka lat studiowała design i rzeźbę, organizowała wydarzenia plastyczne, teatralne i muzyczne.
Pierwsza wystawa prac Artystki odbyła się w galerii KernotArt, gdzie również uczestniczyli tacy Artyści jak: Gayle Chong Kwan, Marie Denis, François de Gourcez, Michelangelo Penso i Emmanuel Régent.
Wystawa była zatytułowana - „Une carte blanche a Adrien Pasternak” („Carte blanche dla Adriena Pasternaka").
Wystawa odbyła się w okresie 12 września – 31 października 2009 r.
CUCA CANALS
Cyt:José Carlos Suarez, krytyk dzieł sztuki:
“Każde jej dzieło i właściwa mu wartość tworzą zaskakującą całość, pełną liryzmu i wibracji, a jednocześnie bezczelną i zbuntowaną, co przypomina nam, że duch dadaistów nie umarł i nigdy nie umrze”.
Cuca Canals urodziła się dnia 21 lipca 1962 roku w Barcelonie. Swoje dzieciństwo spędziła otoczona sztuką. Jej ojciec, Miguel Canals, miał pracownię, w której wykonywał kopie znanych obrazów. Tak młoda Cuca odkryła swoją fascynację światem sztuki: Picasso, Renoir, Tamara de Lempicka, Miró, Torres Garcia, Munch, Bruegel czy Chagal.
W 1986 ukończyła studia na Uniwersytecie w Bellaterra (Barcelona).
Do 1992 roku pracowała w branży reklamowej, zdobywając najważniejsze międzynarodowe nagrody, m.in. na Festiwalu w Cannes, Nowym Jorku, San Sebastián czy Brukseli. Spośród wszystkich zdobytych nagród wyróżnia się Grand Prix Festiwalu, najbardziej prestiżowa nagroda w świecie reklamy.
W roku 1988 poznała reżysera kinowego Bigasa Lunę, który zaproponował jej pracę scenarzystki. Pierwszy film Cuki Canals „Szynka, szynka” (1992) odkrył talent dwóch aktorów stających u progu kariery: Penélope Cruz i Javiera Bardema. W tym samym roku film ten otrzymał Srebrnego Lwa na Festiwalu w Wenecji.
Opublikowała trzy powieści: ”Długa Berta” (1996), ”Ałtorka” (1998), ”Płacz, Radosna” (1999) oraz „500 000 opowieści o miłości” (2004), zyskując uznanie krytyków i publiczności.
To właśnie fascynacja dadaizmem doprowadziła Canals do stworzenia wielu książek z poezją wizualną, stanowiącą połączenie sztuki i literatury. W 1993 roku poznała artystę plastyka Joana Brossę, największego twórcę poezji wizualnej w Hiszpanii, który zachęcił ją do pokazywania swoich dzieł.
W 2002 roku, Cuca Canals rozpoczęła współpracę z ilustratorem i grafikiem José Castro. Wraz z nim, poza współpracą przy tworzeniu wielu opowiadań dla dzieci, opublikowała dwa tomy poezji wizualnej “En pocas palabras” (W kilku słowach) i “100 Cinema Shots”. Ten ostatni jest hołdem dla świata kina, dla najlepszych filmów i aktorów.
W 2007 roku stworzyła serię “My name is Bone”. Jest to kolekcja x dzieł, które odzwierciedlają jej obsesję na temat kości, zarówno poprzez ich dosłowny przekaz graficzny, jak i wszechmocny symbolizm. Ironia, ludzka słabość, życie i śmierć, a także okrucieństwo czy pasja są obecne w każdym z jej dzieł.
PEDRO SOLER VALERO
Pedro Soler przychodzi na świat w miejscowości Sorbas (Almería- Hiszpania) w 1942 roku.
Swoją pierwszą wystawę pokazuje w Biblioteca Villaespesa w roku 1960. W tym samym roku, mając zaledwie 17 lat, zostaje dopuszczony do udziału w krajowym konkursie artystycznym.
W 1961 roku otrzymuje drugą nagrodę w krajowym konkursie dla młodych malarzy.
W 1962 przenosi się do Barcelony. Pracuje jako ilustrator i zapisuje się do szkoły Llotja, aby móc studiować malarstwo.
Uczestniczy w “Międzynarodowych Spotkaniach Artystycznych” oraz Wystawie organizowanej przez Urząd Miasta w Barcelonie i pokazywanej w Barcelonie, Paryżu i Rzymie.
Przez wiele lat wystawia swoje dzieła w Sali Gaudí w Barcelonie.
W 1979 roku uczestniczy w VII Międzynarodowym Biennale Sportu w Sztuce (Barcelona). W roku 1981 wystawia swoje prace na Krajowym Biennale Sztuki w Valdepeñas.
Jako zaproszony gość bierze udział w licznych targach sztuki w Europie i Ameryce.
W roku 2007 przenosi się ostatecznie do Sorbas (Almería), gdzie otwiera swoją własną pracownię i warsztat ceramiczny.
W 2008 roku pokazuje swe dzieła na wystawie zatytułowanej “Śladami koloru i gliny” w Museo de Almería, objętej patronatem Rady ds. Kultury Junty Andaluzji.
W 2010 roku w baptyzerium kościoła parafialnego w Turre wykonuje mural o wielkości pięć na cztery metry. W 2011 przygotowuje indywidualną wystawę w Galerii KARTON w Huércal-Overa (Almería).