49. Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni dobiegł końca. Podczas gali zamknięcia poznaliśmy nie tylko laureatów Złotych i Srebrnych Lwów, ale także zdobywców nagród indywidualnych w Konkursie Głównym oraz zwycięzców Konkursu Filmów Krótkometrażowych i Konkursu Perspektywy. Kogo w tym roku doceniło jury? Prezentujemy pełną listę laureatów.
Złote Lwy, czyli statuetka dla najlepszego filmu Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni, trafiła w tym roku do twórców „Zielonej granicy” w reżyserii Agnieszki Holland. Obraz przedstawia dramat uchodźców, których próbuje się odhumanizować i którym odebrano głos. Reżyserka upomina się w nim natomiast o naszą przyszłość i prawa wszystkich, którzy narażają życie i giną, bo chcą lepszego losu w bezpiecznym miejscu. Na konto filmu trafiła również statuetka za najlepszy dźwięk.
„Zielona granica” (Fot. materiały prasowe)
Srebrne Lwy trafiły natomiast do dramatu „Dziewczyna z igłą”. Bohaterką obrazu w reżyserii Magnusa von Horna jest Karoline (Victoria Carmen Sonne), młoda pracownica fabryki, stara się przetrwać w Kopenhadze tuż po pierwszej wojnie światowej. Gdy zachodzi w ciążę, traci pracę i jest pozostawiona sama sobie. Wtedy poznaje Dagmar (Trine Dyrholm) – charyzmatyczną właścicielkę nielegalnej agencji adopcyjnej, pomagającej matkom znaleźć nowe domy dla ich niechcianych dzieci. Nie mając żadnej alternatywy, podejmuje u Dagmar pracę jako mamka. Kobiety nawiązują nić porozumienia, jednak świat Karoline rozpada się na kawałki, gdy odkrywa szokującą prawdę o swojej mocodawczyni.
„Dziewczyna z igłą” (Fot. materiały prasowe)
„Kto czytał klasyczne, niewygładzone opowieści braci Grimm, ten wie, że baśnie potrafią być straszniejsze od horrorów. I jest tylko jedna rzecz, która może być jeszcze bardziej przerażająca. To rzeczywistość, najmroczniejsza wersja świata przedstawionego, jeśli zajrzy się w jej zaułki. Magnus von Horn wyciąga z tego mroku historię opartą o prawdziwą postać Dagmar Overbye, duńskiej zbrodniarki” – pisze w swojej recenzji filmu na łamach naszego portalu Marta Kowalska, dyrektor wydawnicza Zwierciadła.
Trine Dyrholm w filmie „Dziewczyna z igłą” (Fot. materiały prasowe)
Obraz w reżyserii Magnusa von Horna odebrał tego wieczoru najwięcej, bo aż sześć statuetek: poza Srebrnymi Lwami, w ręce twórców filmu trafiły również nagrody za drugoplanową rolę damską (Trine Dyrholm), kostiumy, scenografię, muzykę i zdjęcia. Jeśli chodzi o liczbę statuetek, tuż za nim uplasowała się „Biała odwaga” w reżyserii Marcina Koszałki. Produkcję doceniono za główną rolę kobiecą (Sandra Drzymalska), drugoplanową rolę męską (Julian Świeżewski), reżyserię oraz scenariusz.
Sandra Drzymalska w filmie „Biała odwaga” (Fot. materiały prasowe)
Julian Świeżewski w filmie „Biała odwaga” (Fot. materiały prasowe)
„Biała odwaga” to pierwsza w Polsce filmowa fabuła poruszająca temat Goralenvolku, czyli współpracy części mieszkańców Podhala z Niemcami podczas II wojny światowej. Akcja filmu rozgrywa się pod koniec lat 30. na Podhalu. Utalentowany taternik, potomek znakomitego góralskiego rodu Jędrek Zawrat (Filip Pławiak) lubi życie na krawędzi. Jego wybranką jest piękna Bronka Skorus (Drzymalska), jednak na skutek rodzinnej decyzji ręka dziewczyny zostaje oddana starszemu z braci Zawratów, statecznemu i poważnemu Maćkowi (Świeżewski). Dumny Jędrek porzuca rodzinne strony, by szukać zapomnienia wśród krakowskiej bohemy. Wojna zmusza braci do najtrudniejszych wyborów. Stają po przeciwnych stronach sporu, który zdecyduje nie tylko o ich osobistych losach, ale też o przyszłości całego regionu.
Pierwszoplanową rolę męską odebrał natomiast podczas gali Jacek Borusiński za kreację w filmie „Wróbel”. Jego filmowy bohater, listonosz i zapalony piłkarz amatorskiej drużyny imieniem Remek, dobiega czterdziestki i wiedzie życie kawalera. Poza obrotnym, prowadzącym szemrane interesy, przyjacielem Pedrem nie ma jednak na świecie nikogo bliskiego. Pewnego dnia wszystko się zmienia – jego poukładane życie wywraca się do góry nogami, do tego niespodziewanie pojawiają się w nim nowa, wygadana sąsiadka i dziadek, którego do tej pory nie znał.
Piotr Rogucki i Jacek Borusiński w filmie „Wróbel” (Fot. materiały prasowe)
Podczas sobotniej gali poznaliśmy jednak nie tylko laureatów Złotych i Srebrnych Lwów oraz zdobywców nagród indywidualnych w Konkursie Głównym, ale także zwycięzców Konkursu Filmów Krótkometrażowych i Konkursu Perspektywy oraz laureata Nagrody Publiczności:
- Nagroda Publiczności: „Zielona granica”, reż. Agnieszka Holland
- Najlepszy film krótkometrażowy: „Pomarańcza z Jaffy”, reż. Mohammed Almughanni
- Szafirowy Lew (nagroda za najlepszy film Konkursu Perspektywy): „Rzeczy niezbędne”, reż. Kamila Tarabura
Platynowe Lwy za całokształt twórczości odebrał reżyser i scenarzysta Wojciech Marczewski.
- Złote Lwy: „Zielona granica”, reż. Agnieszka Holland
- Srebrne Lwy: „Dziewczyna z igłą”, reż. Magnus von Horn
- Debiut aktorski: Sofija Berezowska („Pod wulkanem”)
- Najlepsza charakteryzacja: Agnieszka Hodowana („Kulej. Dwie strony medalu”)
- Najlepsze kostiumy: Małgorzata Fudala („Dziewczyna z igłą”)
- Najlepsza scenografia: Jagna Dobesz („Dziewczyna z igłą”)
- Najlepszy dźwięk: Roman Dymny („Zielona granica”)
- Najlepszy montaż: Sebastian Mialik („Wrooklyn Zoo”)
- Najlepsza drugoplanowa rola kobieca: Trine Dyrholm („Dziewczyna z igłą”)
- Najlepsza drugoplanowa rola męska: Julian Świeżewski („Biała odwaga”)
- Najlepsza muzyka: Frederikke Hoffmeier („Dziewczyna z igłą”)
- Najlepsze zdjęcia: Michał Dymek („Dziewczyna z igłą”)
- Najlepszy scenariusz: Łukasz M. Maciejewski, Marcin Koszałka („Biała odwaga”)
- Najlepsza główna rola kobieca: Sandra Drzymalska („Biała odwaga”)
- Najlepsza główna rola męska: Jacek Borusiński („Wróbel”)
- Najlepsza reżyseria: Marcin Koszałka („Biała odwaga”)
- Nagroda specjalna Jury: Nel Kaczmarek („Utrata równowagi”)
- Debiut reżyserski/drugi film: „Pod szarym niebem”, reż. Mara Tamkovich; wyróżnienia: „Rzeczy niezbędne”, reż. Kamila Tarabura; „Utrata równowagi”, reż. Korek Bojanowski
- Złoty Pazur: „To nie mój film”, reż. Maria Zbąska
- Nagroda za wyjątkowy wkład artystyczny: Maciej Damięcki („Cisza nocna”)