Gdy Paulina Krupińska-Karpiel zakłada ten pierścionek na palec, czuje się bezpieczna i silna.
Za każdym razem, kiedy go zakładam, jestem pytana, skąd go mam. A jak wrzucam swoje zdjęcie z nim na palcu, to dostaję parędziesiąt wiadomości z podobnym pytaniem. Nie wiem, dlaczego coś mnie do tego pierścionka ciągnie. Nie chodzi o to, że jest drogi ani że podarował mi go ktoś bliski. Sam w sobie nie jest nadzwyczajny. Pozłacany, wytarty – dla mnie przez to piękniejszy.
Właściwie nie pamiętam, w jakich okolicznościach i od kogo go dostałam. On sam mnie wybrał. Może dlatego jest dla mnie tak ważny, że sama nadałam mu wyjątkowe właściwości? Bo ponad wszelką wątpliwość ma dobre moce. Kiedy go zakładam, zawsze dobrze się czuję. Tak jak ktoś czuje się z ulubioną maskotką z dzieciństwa. Pokochałam go, choć to nieoczywiste, żeby nosić granatowy pierścionek, który zajmuje pół palca.
Na początku w ogóle nie wiedziałam, jak ten kamień się nazywa. Aż któregoś razu pani z pewnej marki biżuteryjnej, z którą współpracowałam, powiedziała: „Widzę na zdjęciach, że kocha pani lapis-lazuli, więc może zareklamuje pani biżuterię z tym kamieniem?”. „Jakim?” – dopytywałam. I wtedy zainteresowałam się lapis-lazuli. Wyczytałam, że odpowiada za komunikację i intuicję, a dla mnie empatia, współodczuwanie to moje życiowe credo. To dlatego czuję, że ten kamień jest integralną częścią mnie. Dowiedziałam się, że jest jednym z najbardziej niezwykłych minerałów. Tę opinię zawdzięcza temu, że w intensywnie niebieskim kamieniu odnaleźć możemy elementy pirytu, że przypomina rozgwieżdżone niebo. Ma megawyciszające właściwości, wnosi w życie harmonię i spokój. Podnosi poczucie własnej wartości i wiary w swoje możliwości. Ponadto nazywany jest kamieniem mądrości, ponieważ poszerza perspektywę i sposób, w jaki obserwujemy świat. Czyli nie bez przyczyny ciągnęło mnie do kamienia duchowości i mądrości, choć jestem wierząca i staram się nie ulegać zabobonom. Ale kamienie to przecież część natury.
Ten pierścionek towarzyszy mi w różnych momentach życia, zakładam go, nawet jak nie pasuje mi do stylizacji, i potem muszę go zdejmować w studiu. Dlatego zdarza mi się go zgubić, ostatnio nie mogłam go znaleźć przez rok. Koleżanka, która ma firmę biżuteryjną, chciała zrobić mi podobny, ale powiedziałam jej, że muszę znaleźć ten, bo jest wyjątkowy, mój. I proszę sobie wyobrazić, że robiąc porządki na półce z biżuterią, znalazłam go pod perłami. Byłam przeszczęśliwa! Znowu mam supermoce, znowu czuję się bezpieczna, silna.
Paulina Krupińska-Karpiel, dziennikarka, współprowadząca „Dzień dobry TVN”, Miss Polonia 2012